Μέσα από το κείμενο του πολύπειρου οικονομολόγου φαίνεται καθαρά πως η τακτική αυτή είναι ένα οικονομικό παιχνίδι ανά τον κόσμο, που ισχυροποιεί το διεθνές κεφάλαιο και εξαθλιώνει τους ήδη ταλαιπωρημένους ανθρώπους στην υφήλιο. Δεν είναι τυχαίο, πως ακόμα και οι Ρώσοι της RT δεν ασπάστηκαν την άποψη του έμπειρου Αμερικανού, αλλά προέβαλαν την ψευδή θέση της Fed. Τα ίδια παιχνίδια, άλλωστε, παίζουν όλες ανεξαιρέτως οι Κεντρικές Τράπεζες του κόσμου. Γιατί; Γιατί πολύ απλά, αυτός είναι ο ρόλος τους: ο παγκόσμιος έλεγχος του κεφαλαίου.
Σας παραθέτω αυτούσιο το άρθρο του Dr. Roberts, στην μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο.
Πριν από μερικά χρόνια, όταν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα είχε το επιτόκιο της από μηδέν έως 25 μονάδες βάσης (το ένα τέταρτο του ενός τοις εκατό – 0,25%), υπήρχε μεγάλη συζήτηση, που κατά κάποιο τρόπο παρουσιαζόταν ως επείγουσα, εάν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα θα αύξανε τα επιτόκια.
Η RT με ρώτησε αν η Fed πρόκειται να αυξήσει τα επιτόκια. Απάντησα ότι ο στόχος των χαμηλών επιτοκίων ήταν να αποκατασταθεί η φερεγγυότητα των ισολογισμών των “τραπεζών που είναι πολύ μεγάλες για να αποτύχουν” αυξάνοντας τις τιμές των δανείων. Όσο χαμηλότερο είναι το επιτόκιο, τόσο υψηλότερες είναι οι τιμές των χρεογράφων. Η Fed καθορίζει τις τιμές των ομολόγων με το να αγοράζει ομόλογα, ενώ αυξάνει τα επιτόκια πωλώντας τα ή αγοράζοντας λιγότερα.
Είπα στην RT, ότι μια πραγματική αύξηση των επιτοκίων θα ήταν χαμηλότερη από την πολιτική της Fed για την διάσωση των ισολογισμών των μεγάλων τραπεζών, των οποίων οι ισολογισμοί είχαν φορτωθεί με κακό χρέος, που χρειάζονταν απεγνωσμένα αύξηση των τιμών των δανείων για να παραμείνουν ζωντανές οι τράπεζες.
Όταν σχεδόν αμέσως η Fed αύξησε το επιτόκιο των κεφαλαίων μιας ημέρας, διέλυσε την αξιοπιστία μου στην RT. Η RT δεν κατάλαβε ότι τα πραγματικά επιτόκια δεν είχαν αυξηθεί. Πράγματι, δύο ημέρες μετά την “αύξηση του επιτοκίου”, το ονομαστικό επιτόκιο δεν είχε αλλάξει. Ήταν ακόμα 18 μονάδες βάσης. Η ανακοινωθείσα ισοτιμία είχε μεταβληθεί από το παλαιό εύρος, μηδέν έως 25 μονάδες βάσης, σε μια νέα σειρά, από 25 έως 50 μονάδες βάσης. Ο πρώην μέγιστος ήταν το σημερινό ελάχιστο.
Επιπλέον, κατά την μακρά χρονική περίοδο που υπήρχε τόσο μεγάλη ανησυχία σχετικά με το κατά πόσο θα επέλθει μια τέτοια ασήμαντη αύξηση των επιτοκίων, ο πληθωρισμός είχε αυξηθεί καθιστώντας το πραγματικό επιτόκιο αρνητικά πολύ χαμηλότερο από το επίσημο επιτόκιο των 18 μονάδων βάσης. Μέχρι την στιγμή που η Fed αύξησε το ονομαστικό επιτόκιο, το πραγματικό επιτόκιο ήταν ήδη ακόμα πιο αρνητικό. Έτσι, δεν υπήρξε αύξηση των πραγματικών επιτοκίων.
Ο οικονομικός Τύπος δεν εξήγησε αυτό το γεγονός, είτε από ανικανότητα, ή λόγω συμπαιγνίας. Η RT δέχτηκε τα ψεύτικα νέα ως πραγματικότητα και αμφισβήτησε την αξιοπιστία μου. Δίνω πολύ συχνά συνεντεύξεις στην RT, αλλά όχι πλέον σε οικονομικά θέματα, εκεί όπου γνωρίζω καλύτερα.
Πριν από μερικές ημέρες, μετά από μια μακρά περίοδο αναμονής για μία ακόμα αύξηση των επιτοκίων, μία ανακοίνωση της Fed, εν μέσω περαιτέρω ένδειξης της οικονομικής ύφεσης των ΗΠΑ, ανήγγειλε ακόμη μία αύξηση κατά 25 μονάδες βάσης στον στόχο της.
Ο πληθωρισμός παραμερίστηκε, στην πραγματικότητα τα επιτόκια μειώθηκαν, όπως αναφέρει ο αρκετές φορές συντάκτης μου Dave Kranzler. Παρά την δημοσιευμένη “άνοδο” του επιτοκίου της Fed, το δεκαετές επιτόκιο των κρατικών ομολόγων «έχει μειωθεί φέτος κατά 30 μονάδες βάσης. Έτσι, για ορισμένους δανειολήπτες, η Fed έχει μειώσει ουσιαστικά το κόστος δανεισμού».
Ο Kranzler υπογραμμίζει ότι «η διαφορά μεταξύ του χρεογράφου των 30 ημερών και του δεκαετούς έχει μειωθεί φέτος από τις 193 μονάδες βάσης στις 125 μονάδες βάσης -πτώση κατά 68 μονάδες βάσης στο κόστος χρηματοδότησης των δανειοληπτών, που έχουν πρόσβαση στα εξαιρετικά σχεδιασμένα παράγωγα προϊόντα τα οποία τους δίνουν την δυνατότητα να εκμεταλλευτούν το σχήμα της καμπύλης αποδόσεων προκειμένου να μειώσουν το κόστος του δανεισμού τους».
Ο Kranzler μας παρέχει ένα γράφημα που δείχνει ότι η διαφορά μεταξύ του χρεογράφου των 30 ημερών και του δεκαετούς ομολόγου περιορίζεται. Καθώς το βραχυπρόθεσμο επιτόκιο αυξάνεται, ο μακροπρόθεσμος ρυθμός μειώνεται και η διαφορά μεταξύ του μακροπρόθεσμου και του βραχυπρόθεσμου επιτοκίου μειώθηκε κατά 68 μονάδες βάσης, από σχεδόν 2% σε 1.25%.
Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για αύξηση των επιτοκίων.
Είναι σαφές, επίσης, ότι η αύξηση του επιτοκίου της Fed δεν σηματοδοτεί πλέον αύξηση όλων των επιτοκίων.
Γιατί η Fed αυξάνει τα βραχυχρόνια επιτόκια όταν μειώνονται τα μακροχρόνια;
Γιατί οι “δημοκρατικές Δυτικές δημοκρατίες” έχουν Κεντρικές Τράπεζες που δεν κάνουν τίποτα άλλο εκτός από την προστασία των μεγάλων τραπεζών σε βάρος των ανθρώπων;
Πόσο καιρό θα συνεχίσουν οι ανίδεοι λαοί της Δύσης να συνωμοτούν με τη δική τους απώλεια;
