«Κανένα μωρό σε κελί»

Μπορεί να μην έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα κι όμως βρίσκονται κρατούμενοι.

Και δεν είναι απλώς ανήλικοι, αλλά νήπια. Μερικά είναι μόλις τριών ετών.

Οσο για την καθημερινότητά τους; Δεν αποτελείται από βόλτα στο πάρκο, αλλά ακολουθούν το πρόγραμμα της φυλακής.

Καταμέτρηση, κλείδωμα, ξεκλείδωμα.

Παιδιά που εκτίουν την ποινή μαζί με τη μητέρα τους και βλέπουν τον κόσμο πίσω από τα σκουριασμένα κάγκελα των Γυναικείων Φυλακών στον Ελεώνα της Θήβας.

«Εξασφαλίζοντας» μία μελλοντική καταδίκη σε ψυχολογικά προβλήματα και διαταραχές που θα επιφέρει ο ιδρυματισμός στο υπόλοιπο της ζωής τους.

Αλλά και παιδιά ή μωρά που μεγαλώνουν χωρίς τη μητέρα τους επειδή αυτές οι μωρομάνες δεν είχαν ένα συγγενικό πρόσωπο να τα αφήσουν για να μην έχουν ως πρώτα βιώματα τις αναμνήσεις της φυλακής, όσο δύσκολη κι αν είναι αυτή η απόφαση, όσο άγχος κι αν επιφέρει αυτός ο πρόωρος αποχωρισμός.

Με αυτές τις σκέψεις πραγματοποιείται απόψε στις 7.30, στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ, εκδήλωση από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση με τη συμμετοχή των Βαγγελιώς Βογιατζή, πρώην κρατούμενης μωρομάνας, Κώστα Παπαδάκη δικηγόρου, Τέσης Λαζαράτου, ψυχοθεραπεύτριας, μέλους του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, μελών της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων που πριν από ένα χρόνο ξεκίνησαν την καμπάνια «κανένα μωρό σε κελί», ενώ θα παρέμβει τηλεφωνικά κρατούμενη μητέρα από τις Γυναικείες Φυλακές Ελεώνα Θηβών.

Σημειώνεται ότι η καμπάνια της Πρωτοβουλίας είχε στόχο την αντικατάσταση της φυλάκισης με εναλλακτικές μορφές έκτισης ποινής για μητέρες ανήλικων παιδιών, κάτι που ήδη συμβαίνει σε αρκετές χώρες, ενώ ανάμεσα στα αιτήματα των κρατουμένων είναι η αύξηση του ορίου των 10 ετών για κατ’ οίκον περιορισμό, η καλύτερη προσμέτρηση μεικτής ποινής, όπως συμβαίνει και σε άλλες ευπαθείς κατηγορίες, και η εξάλειψη της υποκειμενικής γνώμης του συμβουλίου των φυλακών.

Οι διοργανωτές κάνουν λόγο για την κυβερνητική αδιαφορία και προσθέτουν:«Ωστόσο, όσο και να θέλει να κωφεύει, ειδικά μια κυβέρνηση που έκανε πολιτική πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα, ο αγώνας για το στερημένο άδικα χαμόγελο αυτών των παιδιών και για τη διαφύλαξη στο ακέραιο των δικαιωμάτων τους θα συνεχιστεί μέχρι αυτό να επιτευχθεί».

Αντί επιλόγου παραθέτουμε το απόσπασμα από την επίσκεψη της Πρωτοβουλίας στον Ελεώνα:

«Ενα από τα 11 μωρά πηγαίνει στον παιδικό σταθμό της Θήβας. Το άλλο τρίχρονο παιδί παραμένει σε απόλυτο εγκλεισμό, προσκολλημένο απόλυτα στη μητέρα του – και οι δυο τους με οξυμένα προβλήματα, πολλαπλασιασμένα στην περίπτωση του μικρού αγοριού. Παραμένουν και οι δυο αβοήθητοι από οποιαδήποτε ψυχοθεραπευτική υποστήριξη, καθώς η μητέρα δεν έχει καταθέσει αίτημα. Ενας ολέθριος φαύλος κύκλος, όπου αναμένεται ως μόνη από μηχανής λύση η αποφυλάκισή τους, η οποία θα τους παραδώσει εξίσου αβοήθητους στην κοινωνία με την προσθήκη ενός τεράστιου προβλήματος, απότοκου της φυλάκισής τους».