Αθανάσιος Γιαννόπουλος
Έστω και με μεγάλη καθυστέρηση το κυβερνητικό μέτρο να υιοθετήσουνε τον ψηφισμένο ήδη νόμο περί καθολικής ασφάλειας των τροχοφόρων είναι πολύ θετικό. Δεν νοείται σήμερα να κυκλοφορούν ανασφάλιστα οχήματα και οι πολίτες να είναι εκτεθειμένοι στους κινδύνους των τροχαίων ατυχημάτων.
Θα έπρεπε όμως η υλοποίηση για την υποχρέωση ασφάλειας των ανασφαλίστων οχημάτων και δικύκλων να έχει ένα χρονικό περιθώριο, που όπως φαίνεται ευτυχώς δόθηκε κάποια παράταση, ώστε να υλοποιήσουν οι ιδιοκτήτες όλων των τροχοφόρων την εκκρεμότητα αυτή. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία – ό,τι κυκλοφορεί πρέπει να είναι ασφαλισμένο για σωματικές και υλικές ζημιές – διότι κατά αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται και η ευνομία και η ισονομία αλλά και παράλληλα η αποκατάσταση και νοσηλεία των ενδεχομένων τραυματιών.
Θα ήθελα όμως να αναφέρω κάτι το ιδιαίτερο που το είχα θίξει πλειστάκις όταν ήμουνα Βουλευτής στο επίπεδο κοινοβουλευτικού ελέγχου σε αρκετούς Υπουργούς ότι το κόστος νοσηλείας, αποθεραπείας, κόστος χειρουργείων, ενδεχομένως νοσήλια σε ΜΕΘ, κλπ., και ότι άλλο έχει σχέση με σωματικές βλάβες είναι ένα κόστος το οποίο αφορά καθολικά και απαιτητά την ασφαλιστική εταιρεία του κάθε τροχοφόρου και όχι το ασφαλιστικό ταμείο που τυχαίνει να είναι ασφαλισμένοι οι ατυχηματίες, ΙΚΑ – ΟΓΑ – Δημόσιο τώρα ΕΦΚΑ.
Σωρευτικά είναι εκατοντάδες εκατομμύρια που οφείλουν οι ασφαλιστικές εταιρείες στα ασφαλιστικά ταμεία και που θα έπρεπε να τα έχουνε πληρώσει διότι όλο αυτό το κόστος της νοσηλείας κλπ, οφείλεται στους πελάτες των ασφαλιστικών εταιρειών που υπαιτιότητί των συνέβη το ατύχημα.
Είναι λοιπόν μια καλή ευκαιρία από σήμερα και γιατί όχι να μην απαιτηθούν και τα παλιά, οι ασφαλιστικές εταιρείες να καταβάλουν τα χρήματα αυτά που πρέπει να πληρωθούν στα ασφαλιστικά ταμεία. Πιστεύω ότι οι αρμόδιοι υπουργοί θα ολοκληρώσουν αυτή τη διαχρονική παράληψη η οποία υπήρξε και υπάρχει στα ελληνικά δεδομένα και οικονομικά εζημίωσε τα ασφαλιστικά ταμεία.
