Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 24-6/7-7-2017

«…Ἀλλοίμονο στούς μοναχούς, ἐκεῖνες τίς ἡμέρες, πού θά καθηλωθοῦν ἀπό ἰδιοκτησίες καί πλούτη, οἱ ὁποῖοι λόγῳ τῆς ἀγάπης τῆς εἰρήνης, θά εἶναι ἕτοιμοι νά ὑποταχθοῦν στούς αἱρετικούς. Θά ἀποκοιμίζουν τήν συνείδησή τους, λέγοντας: «Ἐμεῖς διατηροῦμε καί σώζουμε τό Μοναστήρι καί ὁ Κύριος θά μᾶς συγχωρήσει». Οἱ ἀτυχεῖς καί τυφλοί αὐτοί δέν λογαριάζουν καθόλου ὅτι διά τῆς αἱρέσεως οἱ δαίμονες θά εἰσέλθουν στό Μοναστήρι καί κατόπιν δέν θά εἶναι ἕνα Άγιο Μοναστήρι, ἀλλά μόνο τοῖχοι, ἀπό τούς ὁποίους ἡ Χάρη θά ἔχει ἀπομακρυνθεῖ …»

Στάρετς Ἀνατόλιος τῆς Ὄπτινα, 1927

Ἐξαντλήσαμε κάθε ἀνθρώπινη δυνατότητα, μέσω ἐπιστολῶν, ὁμιλιῶν καί παρεμβάσεων, ἐπισημαίνοντές σας τόν ὀλισθηρό δρόμο τῆς αἱρέσεως πού ἀκολουθεῖτε ἐσεῖς καί οἱ χειραγωγούμενες, ἀπό τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο, μοναστηριακές διοικήσεις τοῦ Ἁγίου Ὄρους. 

 
Καταδείξαμε ἐξαντλητικά τόν ρόλο τοῦ Φαναρίου καί τῶν ἐν αὐτῷ, ὡς πρωτεργατῶν τῆς Οἰκουμενιστικῆς Ἀντιχρίστου παναιρέσεως. Ἀπειληθήκαμε, ἐκβιαστήκαμε καί διωχθήκαμε, διότι ἀντιστεκόμαστε στήν χολέρα καί τόν ψυχικό θάνατο τῆς παναιρέσεως πού διασπείρεται στό Ὀρθόδοξο ποίμνιο, συνεργούσης τῆς ἐνόχου σιωπῆς.

Τώρα
 ἔρχεστε μέ ἕνα κακόδοξο κείμενο, νά καθησυχάσετε τόν πιστό λαό καί τίς συνειδήσεις σας πώς -δῆθεν- ἡ “σύνοδος” τῆς Κρήτης εἶναι κατά πάντα Ὀρθόδοξη καί ὅτι ἀκολουθώντας αὐτήν βρίσκεστε “ἐντός Ἐκκλησίας”. Δυστυχῶς, ὡσάν “πτωχοί καὶ τυφλοί”, σύρετε τήν Ὀρθοδοξία στά ὑπόγεια τῶν ἀσεβῶν διαβουλίων πού πάντα τήν μισοῦσαν. Σχίζετε τήν Ἐκκλησία, κατασκανδαλίζοντας τούς Ὀρθοδόξους.

Μετατρέψατε τό γιον Ὄρος, διά τῆς τυφλῆς καί βίαιης “ὑπακοῆς” πού ἐπιβάλλετε, σέ νεκρό ὄστρακο ἀπό τό ὁποῖο ἔχει φύγει ὁ μαργαρίτης. Δέν ἀντιπρόσωπεύετε πλέον τήν ζῶσα ὀρθόδοξη παράδοση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὡς θά ὀφείλατε νά εἶσθε, καθώς δέν ἐκπροσωπεῖτε τίς ἀπόψεις καί τίς θέσεις τῆς διαχρονικῆς ἁγιορειτικῆς μαρτυρίας. Διαχωρίσαμε τήν θέση μας, δέν σᾶς ἀκολουθοῦμε, καί λυπούμεθα γιά τόν κατήφορο τῆς αἱρέσεως. Ὡς συναινοῦντες, οὐσιαστικά, στή ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καθίστασθε πλέον συνειδητά καί ἐνεργητικά συνοδοιπόροι στούς ἀποστάτες τοῦ Φαναρίου καί στήν αἱρετική πορεία πού αὐτοί χαράσσουν, ἐπί καταστροφῇ τῆς Ἐκκλησίας.

Καταντᾶτε δυστυχῶς ἁγιομάχοι, διότι πράττετε τά ἀντίθετα πρός τά διατεταγμένα ὑπό τῶν ἁγίων, καί μάλιστα τῶν ἁγιορειτῶν, ἐφόσον συμφωνεῖτε πρός τόν ἀρχιαιρεσιάρχη Βαρθολομαῖο Ἀρχοντώνη, ἀκολουθώντας κατά πάντα τούς Λαυριῶτες ἐξωμότες ἐπί Βέκκου, πού συλλειτούργησαν μέ αὐτόν. Ὁδηγεῖσθε πλέον σέ προδοσία τῆς Πίστεως, μιμούμενοι ὄχι τούς ἁγίους ὁμολογητές, ἀλλά καθιστάμενοι ἄριστοι φίλοι τοῦ Νεστορίου, τοῦ Βέκκου καί τοῦ Καλέκα. Ἄλλωστε κατά τούς ἁγίους μας, ὁ ποιμένας πού ἀπειλεῖ μέ ἐξορίες καί διωγμούς τούς Ὀρθοδόξους, «οὔτε χριστιανός εἶναι» ἀλλά καί «φίλος τοῦ διαβόλου καὶ τῶν δαιμόνων ἐκείνου»1.

Προτιμήσατε τά σκόρδα καί τά κρεμμύδια τῆς Αἰγύπτου καί τό χρυσό μοσχάρι2 τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ἀποστατήσατε ἀπό τήν πίστη ἐπιβάλλοντας, διά τῆς βίας, διδασκαλίες δαιμόνων αὐτές πού ὁ «δίλογος»3 ἀρχηγός σας, ὁ κακόδοξος Βαρθολομαῖος ψευδοφιλοσοφεῖ καί κοσμικοφλυαρεῖ.

Γίνατε «μιμητές τοῦ Ἰούδα», ὅπως ὀνομάζει ὁ Άγιος Νικόδημος ὅσους «διά φόβου τῶν ἀνθρώπων ἀρνοῦνται τὰ δόγματα τῆς Πίστεως, τούς Αποστολικούς, Συνοδικούς Κανόνας καί τίς Παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας»4.

Εἰσήλθατε καί ἐπισήμως στήν βδελυκτή ὁμήγυρη τοῦ Βαρσουμᾶ5 καί τοῦ Τιμοθέου τοῦ Αἴλουρου. Γίνατε μιμητές τοῦ Μοναχοῦ Μωϋσῆ, πού ἔζησε πρίν ἑπτά αἰῶνες στήν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου καί εἶχε ὑπογράψει τόν ἑνωτικό ὅρο τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας ἀναγνωρίζοντας τόν «Δικέρατο γίγα»6 σάν Ἐπίσκοπο ὅλων τῶν χριστιανῶν.

«Οὐδὲν ὠφελεῖ βίος ὀρθός, δογμάτων διεστραμμένων»7. Ἡ δαιμονική «εὐσέβεια» εἶναι βδελυκτή στόν Θεό καί ἀπώλεια διά τούς πιστούς, διά τούς ὁποίους θά δώσετε λόγο ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ. Εἶναι αὐτοί οἱ πιστοί πού ἀγωνιῶντες άνέμεναν ν’ ἀκούσουν τήν θέση τοῦ θεσμικοῦ Ἁγίου Ὄρους γιά τά τεκταινόμενα τῆς Κρήτης, διαμαρτύρονται καί «κράζουν μεγάλῃ τῇ φωνῇ» στό διαδίκτυο γιά τήν προδοτική σας στάση. Αὐτούς τουλάχιστον, μιμούμενοι τόν ἀθεόφοβο ἄρχοντα τοῦ Εὐαγγελίου, θά ἔπρεπε νά τούς ὑπολογίζετε καί νά μήν τούς σκανδαλίζετε. Ἐσεῖς ὅμως, ἀποφασίσατε νά μιμηθεῖτε τόν ἄφρονα πλούσιο τοῦ Εὐαγγελίου, λέγοντας: «ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν». (Λουκ. 12, 19-21) Τελικῶς αὐτό πού σᾶς ἐνδιαφέρει εἶναι νά τά ἔχετε καλά μέ τούς δυνατούς τῆς γῆς, τούς μασόνους, τόν ἀντίχριστο Ἀρχοντώνη καί τούς σύν αὐτῷ.

Ἐτοιμάζουμε ἐμπεριστατωμένη ἀπάντηση σύν Θεῷ, ὡς Ἀγιορεῖτες Πατέρες, γιά νά καταδείξουμε καί θεολογικά τίς πλάνες καί τήν συμπόρευσή σας μέ τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἄν καί τό πρέπον θά ἦταν νά μήν ἀσχοληθοῦμε κἄν μέ τά ἄγευστα, ἄχρωμα, καί μή ἅλατι ἠρτυμένα γραφόμενά σας, ἤ πιό σωστά, αὐτά πού ὁ Γοντικάκης ἔγραψε γιά λογαριασμό σας.

Ἀναλογιστεῖτε σοβαρά τά λόγια τοῦ Κυρίου μας, στήν κρίσιμη αὐτή στιγμή, «οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός· ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου. ὅτι λέγεις ὅτι πλούσιός εἰμι καὶ πεπλούτηκα καὶ οὐδενὸς χρείαν ἔχω, -καὶ οὐκ οἶδας ὅτι σὺ εἶ ὁ ταλαίπωρος καὶ ὁ ἐλεεινὸς καὶ πτωχὸς καὶ τυφλὸς καὶ γυμνός,- συμβουλεύω σοι ἀγοράσαι παρ᾿ ἐμοῦ χρυσίον πεπυρωμένον ἐκ πυρὸς ἵνα πλουτήσῃς, καὶ ἱμάτια λευκὰ ἵνα περιβάλῃ καὶ μὴ φανερωθῇ ἡ αἰσχύνη τῆς γυμνότητός σου, καὶ κολλύριον ἵνα ἐγχρίσῃ τοὺς ὀφθαλμούς σου ἵνα βλέπῃς». (Ἀποκ. κεφ. Γ’, 15-18)

Οἱ ὑπογράφοντες:
Γέρων Σάββας Λαυριώτης
Γέρων Χαρίτων Ἱερομόναχος. Ἱ. Κελλίον Ἀναλήψεως (Βατοπεδίου) Καρυαί
Γεώργιος Μοναχός Καλύβη Ὁσ. Βαρλαάμ Βίγλα
Παΐσιος Μοναχός Ἱ.Κ. Ἁγ. Χαραλάμπους (Βατοπεδινό) Καρυαί
Παΐσιος Μοναχός Ἱ.Κ. Ἁγ. Ἀρχαγγέλων «Σαββαίων»
Ἀγάθων Μοναχός Ἱ.Κ. Ἁγ. Ἀρχαγγέλων «Σαββαίων»
Ἰλαρίων Μοναχός Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου
Παΐσιος Μοναχός Ἡσυχαστήριον Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου
Γέρων Ἀλύπιος Καλύβη Ἁγ. Νικολάου Καψάλα (Παντοκρατορινό)
Ἐπιφάνιος Μοναχός Καψάλα (Παντοκρατορινό)
Ἀββακούμ Μοναχός Καλύβη Ἁγ. Νικολάου Καψάλα (Παντοκρατορινό)
Δαμασκηνός (Raus) Ἱερομόναχος Ἱ.Κ. Σκήτη Τιμίου Προδρόμου.
Γέρων Ἐφραίμ Μοναχός Ἱ.Κ. Σκήτη Τιμίου Προδρόμου.
Νικόδημος Μοναχός Ἱ.Κ. Σκήτη Τιμίου Προδρόμου.

1 ΕΠΕ 10, κεφ. 5.

2 Ψαλμ. 105, 20

3 Α΄ Τιμ. γ΄ 8

4 γ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία τῆς Θ΄ Ὠδῆς

5 Ἦταν ὁ Πρῶτος τῶν Σύρων μοναχῶν τῆς Ληστρικῆς Συνόδου τοῦ 449.

6 Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Πηδάλιον,σ. 98, ὑποσ.1, Ἀθήνα 1886

7 Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 29, σ.460 – 464