Η Iben Thranholm συνήθως εξετάζει τα πολιτικά και τα κοινωνικά δρώμενα δίνοντας έμφαση στις θρησκευτικές πτυχές τους, την σημασία και τις ηθικές τους επιπτώσεις, ενώ στην Δανία είναι η αρθρογράφος που διαβάζεται πιο πολύ σε ό,τι αφορά σε τέτοια ζητήματα. Η Thranholm είναι πρώην συντάκτρια και ραδιοφωνική οικοδεσπότης στην Δανέζικη Broadcasting Corporation (DR), όπου δημιούργησε ένα θρησκευτικό πρόγραμμα ειδήσεων που όρισε ένα νέο πρότυπο στις θρησκευτικές αναλύσεις των δελτίων ειδήσεων. Έχει ταξιδέψει πολύ στην Μέση Ανατολή, στην Ιταλία, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ρωσία προκειμένου να διεξάγει έρευνες και να πάρει συνεντεύξεις. Έχει βραβευτεί για την ερευνητική έρευνά της στα Δανέζικα Μέσα Ενημέρωσης που ασχολούνται με θρησκευτικά θέματα.
Η Thranholm μπορεί να μην είναι σε θέση να ξεχωρίσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στην παπική Δύση και στην Ορθοδοξία, ωστόσο έχει καταλάβει πλήρως την δύναμη αλλά και την ελευθερία της Ορθοδοξίας. Ωστόσο, τα λεγόμενά της είναι πέλεκυς στα κεφάλια των σύγχρονων νεοελλήνων, που χωρίς καμία σκέψη απαρνήθηκαν την Ορθόδοξη καταγωγή τους για να ακολουθήσουν την αδιέξοδη φασιστική κοσμοθεωρία των δυναστών της Δύσης.
Το άρθρο της, που παραθέτω αυτούσιο στην μετάφρασή μου από το Αγγλικό κείμενο, περιγράφει πολύ χαρακτηριστικά τον τρόπο που σκέφτονται οι αγνοί άνθρωποι στην Δύση, δηλαδή αυτοί που δεν είναι τυφλοί φανατικοί οπαδοί του πνεύματός της αλλά είναι σκεπτόμενοι και πολύ συχνά οδηγούνται στην Αλήθεια της Ορθοδοξίας. Ας δούμε τι λέει η ίδια, με την υπενθύμιση πως οι επισημάνσεις είναι προσωπικές μου και όχι της συγγραφέως:
Ο λόγος για τον οποίο άρχισα να ενδιαφέρομαι για την Ρωσία πριν από τρία χρόνια ήταν γιατί εκεί είδα ότι μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση, υπήρχε μια τεράστια αναβίωση του χριστιανισμού και της Ορθόδοξης πίστης. Πραγματικά το αγνοούσα αυτό πριν από την υπόθεση Riot Pussy, όπου είδα ότι οι Ρώσοι δεν θα ανεχόταν καθόλου κάποιος να μπαίνει σε μια εκκλησία, σε έναν ιερό τόπο και να ενεργεί όπως έκαναν τα κορίτσια της Pussy Riot.
Παρότι οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ στην Δύση ήταν πολύ θυμωμένοι με τη Ρωσία, επειδή νομίζουν ότι η Ρωσία παραβίασε την ελευθερία του λόγου, είδα την κατάσταση με διαφορετικό τρόπο. Πίστευα ότι κανείς δεν μπορεί να πάει σε μια εκκλησία και να ενεργεί όπως ενήργησαν. Είμαι παπική και έχω χριστιανικές συντηρητικές αξίες. Ως εκ τούτου, φυσικά, σύμφωνα με την αντίληψή μου ήταν προσβλητικό.
Εκείνη τη στιγμή ξαφνικά κατάλαβα ότι η Ρωσία είναι μια χώρα που προωθεί και διατηρεί χριστιανικές αξίες. Και άρχισα να κάνω κάποια έρευνα.
Επίσης, είδα ότι ο Πρόεδρος Putin μιλούσε για τον Χριστιανισμό και το πόσο σημαντικό είναι για τη Ρωσική κοινωνία να οικοδομηθεί πάνω στις Ορθόδοξες Αξίες. Και τότε άρχισα να διαβάζω τις ομιλίες του Πατριάρχη Κυρίλλου και ούτω καθεξής.
Τότε αποφάσισα να πάω στην Ρωσία για να κάνω κάποια έρευνα από μόνη μου, γιατί όλοι στην Δύση γίνονταν όλο και πιο επιθετικοί και αρνητικοί απέναντι στην Ρωσία.
Διάβαζα όλα αυτά τα χριστιανικά άρθρα που προέρχονται από την Ρωσία και το πώς ο Ρωσικός λαός ήθελε να επιστρέψει στην Ορθόδοξη πίστη, μετά τον κομμουνισμό. Το βρήκα εξαιρετικά συναρπαστικό.
Όσο για μένα, μια παπική συγγραφέα και μια χριστιανή συντηρητική, τα πράγματα έχουν γίνει όλο και πιο δύσκολα. Έχει γίνει πιο δύσκολο να δημοσιεύομαι. Οι Χριστιανοί στην Δύση, είμαστε ψυχολογικά διωκόμενοι. Αυτό σημαίνει ότι αν είστε πολύ ανοιχτοί σχετικά με την πίστη σας, αν δεν έχετε μια αδύναμη κοσμικά ανεπτυγμένη πίστη που προσαρμόζεται ακριβώς στην πολιτική ορθότητα, θα περιθωριοποιηθείτε κοινωνικά, οι άνθρωποι θα σας πουν ότι δεν είστε πολύ ευφυείς. Και αυτό θα μπορούσε να συμβεί ακόμη και μεταξύ φίλων. Υπάρχουν θέσεις εργασίας τώρα που δεν μπορείτε να πάρετε αν είστε κατά των αμβλώσεων ή του γάμου ομοφυλοφίλων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους Χριστιανούς στην Δύση είναι ο φόβος. Οι Χριστιανοί είναι πολύ φοβισμένοι λόγω της πολιτικής ορθότητας και επειδή ξέρουν ότι στους ανθρώπους δεν αρέσουν οι πραγματικοί Χριστιανοί.
Όντας σε αυτή την κατάσταση, αποφάσισα να πάω στην Ρωσία, γιατί σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Ήξερα ότι στην Σοβιετική Ένωση το να είσαι Χριστιανός ήταν πολύ επικίνδυνο. Είναι αστείο πώς ο χρόνος έχει αλλάξει την κατάσταση.
Όταν αποφάσισα να επισκεφθώ τη Ρωσία ήταν την ίδια εποχή, που η Ουκρανική κρίση κορυφωνόταν. Όλοι μου έλεγαν να μην πάω, αλλά το έκανα. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη και συγκλονισμένη να δω έναν πολιτισμό που ήταν πολύ χριστιανικός με πολλούς τρόπους και ανθρώπους που ήταν τόσο ανοιχτοί σε μένα.
Αυτό που μου αρέσει στην Ορθόδοξη εκκλησία είναι ότι υπάρχει μια πολύ ισχυρή αίσθηση της αγιότητας και της παράδοσης. Και ως συντηρητική χριστιανή, ένιωσα πολύ οικεία. Ήταν πραγματικά υπέροχα.
Όταν επέστρεψα στην Δανία, έγραψα ένα άρθρο λέγοντας ότι η Μόσχα είναι το νέο Manhattan. Ξαφνικά κατάλαβα ότι μπορώ να μιλήσω πιο ανοιχτά για την πίστη μου στην Ρωσία, όπου οι άνθρωποι δεν θα με κοιτούν σαν να ήμουν ένας μουρλός. Ήταν μια εντελώς νέα εμπειρία.
Επιστρέφοντας στο documentaire μου, όλο είναι σχετικά με αυτή την εμπειρία επειδή βλέπω τον εαυτό μου ως ένα είδος χριστιανού αντιφρονούντα. Οι Χριστιανοί από τη Δύση πρέπει να έρθουν στην Ρωσία για να μιλήσουν ελεύθερα για την πίστη τους. Φυσικά, μπορούμε να ασκούμε την θρησκεία μας, μιας και κανείς δεν θα μας βάλει στην φυλακή, αλλά υπάρχει ψυχολογική πίεση. Και υπάρχουν όλο και περισσότεροι νόμοι που θα μπορούσαν να κάνουν τις χριστιανικές πεποιθήσεις μια εγκληματική πράξη. Αν πεις κάτι εναντίον του γάμου του ιδίου φύλου, θα υπάρξει μια εφαρμογή του δικαίου που θα σου απαγορεύει να το κάνεις αυτό. Και αυτό θα μπορούσε να επιδεινωθεί. Οι θρησκευτικές ελευθερίες μας στην πραγματικότητα απειλούνται επειδή έχουμε αυτή την ολοκληρωτική, κοσμική μαχητική ιδέα του τι σημαίνει το να είσαι κοσμικός. Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν τη ζωή μας όλο και πιο ολοκληρωτική στο όνομα της δημοκρατίας. Είναι παράλογο, αλλά έτσι είναι.
Ως εκ τούτου, πρώτα απ’ όλα ήθελα να κάνω μια ταινία για να πω την ιστορία μου και να μοιραστώ την εμπειρία μου από την επίσκεψη στην Ρωσία και την συνειδητοποίηση ότι δεν είναι καθόλου σαν αυτό που τα κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης στην Δύση προσπαθούν να πουν στους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, ο Ρωσικός λαός είναι ένας χριστιανικός λαός και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αυτή την στιγμή, όπου οι εντάσεις μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας είναι τόσο υψηλές, ο Χριστιανισμός είναι το κοινό μας έδαφος. Η Δυτική κουλτούρα συνήθιζε να είναι Χριστιανική, αλλά δεν είναι πια, επειδή υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που ονομάζονται Cultural Marxists (Πολιτισμικοί Μαρξιστές).
Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό τώρα να ανοίξουμε την πόρτα και να πούμε τουλάχιστον στους χριστιανούς στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη μια διαφορετική ιστορία για την Ρωσία. Και αυτή είναι ότι ο Ρωσικός λαός γίνεται Χριστιανός.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλές πολιτικές λύσεις, επειδή το κλίμα μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας έχει τόσο δηλητηριαστεί. Έτσι, θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε με τον Χριστιανισμό.
Υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί που άρχισαν να μου γράφουν μετά την ανάγνωση των άρθρων μου. Έλεγαν: «Έχεις δίκιο, οι Ρώσοι δεν είναι εχθροί μας. Είναι χριστιανοί και πρέπει να είμαστε σύμμαχοι».
Αν θέλουμε να έρθουμε πιο κοντά, θα πρέπει να αρχίσουμε με τον Χριστιανισμό. Φυσικά, δεν είμαστε Ορθόδοξοι, αλλά και πάλι οι ρίζες της πίστης μας είναι ίδιες. Για να γίνει ειρήνη είναι πολύ σημαντικό για τους λαούς της Δύσης, να τους πούμε την ιστορία για την Ρωσία ως ένα χριστιανικό έθνος. Νομίζω ότι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.
