Από το 2008 και έως το 2016, το σκάφος της ελληνικής οικονομίας είναι καθηλωμένο στο τούνελ της ύφεσης και ουδείς μπορεί να προβλέψει τη χρονική περίοδο, που η οικονομία του τόπου θα εισέλθει σε σταθερή και διατηρήσιμη αναπτυξιακή πορεία. Από τεχνοκρατικής άποψης και με κριτήριο την εθνικολογιστική προσέγγιση υπολογισμού του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) με τη μέθοδο της δαπάνης, το εύρος της ύφεσης μπορεί να προσδιοριστεί με δύο ποσοτικές μετρήσεις.
Η μια μέτρηση σχετίζεται με τη μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ ή ΑΕΠ σε σταθερές τιμές. Η δεύτερη ποσοτική μέτρηση καθρεφτίζεται στη μεταβολή της συνολικής εγχώριας ζήτησης για την αγορά τελικών αγαθών και υπηρεσιών. Σύμφωνα με την πρώτη προσέγγιση, την περίοδο 2008-2016 η συνολική μείωση του πραγματικού ΑΕΠ ανήλθε σε -29,7%. Από την άλλη μεριά, με γνώμονα την δεύτερη προσέγγιση υπολογισμού του υφεσιακού ρήγματος της ελληνικής οικονομίας, την περίοδο 2008-2016 η συνολική τελική ζήτηση για την αγορά τελικών αγαθών και υπηρεσιών συρρικνώθηκε -37,8%.
Αδιαμφισβήτητο είναι ότι αμφότερες οι ποσοτικές μετρήσεις καταδεικνύουν, ότι, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας μετά το 2008 είναι παρατεταμένη και έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις. Ωστόσο, η πιο ανησυχητική διαπίστωση είναι ότι κατά την περίοδο 2008-2016, σε συνθήκες ύφεσης της εθνικής οικονομίας, το δημόσιο χρέος της χώρας αυξάνει με ανεξέλεγκτους ρυθμούς.
Θεωρώντας ότι το “χρέος της κεντρικής κυβέρνησης” αντικατοπτρίζει το μέγεθος του “δημοσίου χρέους” της Ελλάδας, παρατηρούμε ότι την περίοδο 2008-2016 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης από 262,1 δις ευρώ (€) ή 108,3% του ΑΕΠ εκτοξεύτηκε σε 327 δις € ή 187% του ΑΕΠ. Αν δεν υπήρχε το δημοσιονομικό όφελος των 138 δις € από τα δύο κουρέματα του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης το Φεβρουάριο και τον Δεκέμβριο του 2012, σαφές είναι ότι το δημόσιο χρέος της χώρας το 2016 θα ήταν 465 δις € ή 265,9% του ΑΕΠ (327+138=465).
Το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης των 327 δις € στην πλειονότητά του είναι μεσομακροπρόθεσμο χρέος. Εκτός όμως από το μεσομακροπρόθεσμο χρέος των 327 δις υπάρχει και το βραχυπρόθεσμο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, που αφορά κυρίως έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου τα οποία λήγουν σε χρονική περίοδο μικρότερης των 12 μηνών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), την περίοδο 2008-2016 το βραχυπρόθεσμο χρέος της γενικής κυβέρνησης από 25,7 εκτινάχτηκε σε 545,0 δις €.
Εντούτοις, το ΓΛΚ δεν συνυπολογίζει το βραχυπρόθεσμο χρέος στο συνολικό χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, παρότι ο κρατικός προϋπολογισμός επιβαρύνεται με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο σε τόκους για την εξυπηρέτησή του. Το συνολικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει προσλάβει πλέον γιγαντιαίες διαστάσεις, καθότι την περίοδο 2008-2016 το άθροισμα του βραχυπρόθεσμου και του μεσομακροπρόθεσμου χρέους της κεντρικής κυβέρνησης από 287,8 δις € ή 118,9% του ΑΕΠ εκσφενδονίστηκε σε 872 δις € ή 498,6% του ΑΕΠ.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι για τον υπολογισμό του μεγέθους του “δημοσίου χρέους της Ελλάδας”, λάβαμε υπόψη το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης και όχι το χρέος του ευρύτερου δημόσιου τομέα, γεγονός που συντελεί στην υποεκτίμηση του πραγματικού μεγέθους του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας. Για να μην πλατειάσουμε την ανάλυσή μας, ας μείνουμε στο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης των 872 δις €, το οποίο άλλωστε θεωρείται κολοσσιαίο, για το οποίο ο έλληνας φορολογούμενος επιβαρύνεται με δεκάδες δις € κάθε χρόνο σε δαπάνες τοκοχρεολυσίων για την εξυπηρέτησή του.
Στο σημείο αυτό το ερώτημα που προκύπτει είναι: Ποιοι φταίνε για την τρομακτική αύξηση του συνολικού χρέους της κεντρικής κυβέρνησης κατά την περίοδο 2008-2016 από 287,8 σε 872 δις €; Η απάντηση είναι οφθαλμοφανής. Σαφώς φταίνε όλα κόμματα, που την περίοδο αυτή είχαν τις τύχες της εθνικής οικονομίας στα χέρια τους και απέτυχαν παταγωδώς στην διαχείριση Δημόσιων Οικονομικών, με οικτρό επακόλουθο την εκτόξευση του δημοσίου χρέους σε αστρονομικά επίπεδα.
Ποιος λογικός άνθρωπος αμφιβάλλει ότι η ανικανότητα, η φαυλότητα και η αχρειότητα των κομμάτων εξουσίας, δεν αποτελούν τα πρωταρχικά αίτια της διαιωνιζόμενης ύφεσης, που μετά το 2008 ταρακουνάει την εθνική οικονομία σε συνθήκες συνεχούς αύξησης του δημοσίου χρέους; Πέραν πάσης αμφιβολίας ανίκανοι και αχρείοι πολιτικοί, προκάλεσαν την παρατεταμένη οικονομική-δημοσιονομική κρίση που μετά το 2008 πλήττει την πατρίδα μας. Αιδώς αχρείοι!
Του Γ. Βάμβουκα
