Η σκυταλοδρομία στην εξουσία που ξεκίνησε από τον παππού του Μητσοτάκη που είχε γαμπρό τον Ελ. Βενιζέλο κι έφτασε στα εγγόνια του Μητσοτάκη… και σε όλους τους απογόνους των Υπουργών του Ελευθερίου Βενιζέλου …συνεχίζεται.
Σταθερά στις πλάτες μας, σταθερά θεματοφύλακες των ξένων συμφερόντων ώστε να μην μπορέσει να βρεθεί στην εξουσία κανένας μη εγκεκριμένος από τους τοκογλύφους.
Η βίαιη αιμοδοσία συνεχίζεται απρόσκοπτα εδώ και 200 χρόνια γιατί οι τοκογλύφοι σταθερά επιβάλλουν δικούς τους ανθρώπους στην εξουσία κι αποβάλλουν άμεσα όσους διανοηθούν να φέρουν αντιρρήσεις. 255 ψήφους πήρε ο Τραπεζίτης Παπαδήμος για να βρεθεί στην εξουσία πραξικοπηματικά με εντολή των ξένων. Και θα ήταν 300 οι ψήφοι …απλά έπρεπε να κρατήσουν και κάποια προσχήματα.
Εμείς εκλέγουμε πολιτικούς… κι αυτοί εκλέγουν χωρίς δεύτερη σκέψη Τραπεζίτες. Πόσο αυτονόητο έγινε πλέον να μας κυβερνούν άνθρωποι των τοκογλύφων… όταν πριν μερικούς αιώνες η τοκογλυφία ήταν απαγορευμένη αυστηρά στον Χριστιανικό και Μουσουλμανικό κόσμο;
Πως κατάφερε η πανούκλα των τοκογλύφων να πάρει τον έλεγχο του πλανήτη, το ένα κράτος μετά το άλλο, τη μία αυτοκρατορία μετά την άλλη;
Στο Ρέθυμνο θέλουν να τιμήσουν τον «τελευταίο μεγάλο της πολιτικής» για όλ’ αυτά που μας «προσέφερε»:
 |
| Πηγή: protothema.gr |
«Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε ο τελευταίος μεγάλος της Πολιτικής» αναφέρεται στο σκεπτικό του αιτήματος
Αίτημα ονοματοδοσίας οδού του δήμου Ρεθύμνης σε οδό «Κωνσταντίνου Κ. Μητσοτάκη» κατατέθηκε σήμερα στο δήμο, ως ένδειξη αναγνώρισης και τιμής του έργου και της πολιτικής προσφοράς του πρώην πρωθυπουργού και επίτιμου προέδρου της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 99 ετών. Το αίτημα υπογράφει ο αντιδήμαρχος Ρεθύμνης, Στυλιανός Σπανουδάκης.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του αιτήματος, «ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για περισσότερα από 60 χρόνια με την έντονη πολιτική του παρουσία, τις ιδέες του και την πολιτική του δράση, σφράγισε τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας, αφήνοντας πλούσια παρακαταθήκη…».
«Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπήρξε ο τελευταίος μεγάλος της Πολιτικής. Από το 1946 που εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων μέχρι και το 2004 που “ολοκλήρωσε” την κοινοβουλευτική του παρουσία, είχε έντονη πολιτική δράση, καταλαμβάνοντας διάφορες κυβερνητικές — υπουργικές θέσεις, με αποκορύφωμα την εκλογή του στη θέση του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, την οποία και οδήγησε στην εξουσία στις εκλογές του 1990 όπου και ορκίστηκε πρωθυπουργός… Οι σταθερές πολιτικές του αξίες, έκαναν ακόμα και τους ιδεολογικά πολιτικούς του αντιπάλους να αναγνωρίζουν το πολιτικό του διαμέτρημα… Ο Χαρίλαος Φλωράκης σε μια συνέντευξη στην ΕΡΤ στις 4–11-89 είχε πει: “ο Μητσοτάκης δεν είναι αυτός που παρουσιάζει μια ορισμένη μερίδα του αστικού τύπου. Είναι θα ‘λεγα διαμετρικά αντίθετος. Έχω σχηματίσει μια πάρα πολύ θετική εικόνα. Βέβαια είναι ένας σκληρός ιδεολογικά και πολιτικά αντίπαλος, ωστόσο έχει σημαντικά χαρίσματα. Το πρώτο είναι ότι σου λέει, αυτό που σκέφτεται….”» αναφέρει μεταξύ άλλων στο αίτημά του ο κ. Σπανουδάκης.
