Τώρα που η κατάσταση στην οικονομία και στις σχέσεις μας με τους δανειστές μοιάζει κάπως να εξομαλύνεται
και να επιστρέφουμε σε μια σχετική «κανονικότητα»,ας ξεφύγουμε για λίγο από την εσωστρέφεια,την ομφαλοσκόπηση, ας κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα για να ρίξουμε μια ματιά στον γεω-πολιτικό μας περίγυρο. Ας δούμε για λίγο τις σχέσεις μας με μια μεγάλη δύναμη,την Ρωσία, η οποία προβλήθηκε,και προβάλλεται ακόμη από ορισμένους, σαν εναλλακτική πρόταση,για την διαφυγή μας από τον ασφυκτικό κλοιό που μας έχουν δημιουργήσει οι «σύμμαχοί» μας.Πως καθορίζονται αυτές οι σχέσεις από τι επηρεάζονται και αν πράγματι η Ρωσία αποτελεί μια αξιόπιστη για εμάς σύμμαχος χώρα….
Η Ρωσία,ως γνωστόν, εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες δεν είναι πια η μεγάλη Σοσιαλιστική πατρίδα προς την οποία προσέβλεπαν με ελπίδα μικρά Έθνη και χώρες της περιφέρειας για στήριξη στα προβλήματα που τους δημιουργούσαν οι μεγάλες καπιταλιστικές και αποικιοκρατικές δυνάμεις
Σήμερα είναι και η ίδια μια από αυτές τις μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις του πλανήτη και η όποια αντιπαλότητα με αυτές εντάσσεται στις συνήθεις ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις.Η στάση της σε κάθε πρόβλημα διεθνές εξετάζεται υπό το πρίσμα των άμεσων εθνικών συμφερόντων της ανά περίπτωση ή καλύτερα από το πως εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της νέας αστικής της τάξης.
Εναλλακτικά,αν και πως πλήττονται τα συμφέροντα των αντιπάλων ανταγωνιστών της.,
Πάντα όμως με γνώμονα τα συμφέροντά της,όπως διαχρονικά ενεργούν οι μεγάλες δυνάμεις, καθ΄όλη την διάρκεια της ιστορίας! -Οι…»ακατάλυτοι ιστορικοί δεσμοί» μεταξύ των δύο λαών,το ομόθρησκον,το ομόδοξον,κλπ…έχουν παύσει προ πολλού να διαμορφώνουν πολιτικές και συμμαχίες,άν ΄ποτέ πραγματικά διαδραμάτισαν κάποιο ρόλο ή ήταν μόνο μέρος των επιθυμιών μας…
Πρέπει να κάνουμε ρεαλιστικές και ψύχραιμες αναλύσεις λοιπόν,απαλλαγμένες από συναισθηματικό παρορμητισμό,γιατί μάλλον δημιουργούνται επικίνδυνες καταστάσεις για την χώρα μας
.Η αλήθεια είναι ότι σε αυτήν την συγκυρία τα Ελληνικά και Κυπριακά συμφέροντα είναι διαμετρικά αντίθετα με αυτά των Ρώσων.Θα μπορούσα να πω ότι συνιστούν ευθεία και άμεση απειλή για τα Ρωσικά συμφέροντα.Η εξόρυξη και εκμετάλλευση από Ελλάδα και Κύπρο των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο θα πιέσει πτωτικά τις τιμές της ενέργειας,άρα και τα έσοδα της Ρωσίας από την διάθεση των ιδικών της κοιτασμάτων.Πόσο μάλλον που θα απευθύνονται στην ίδια αγορά,στον ίδιο πελάτη,της Κεντρικής Ευρώπης,που μέχρι τώρα η Ρωσία είναι ο μεγάλος προμηθευτής.Και ασφαλώς γνωρίζει ότι η Γερμανία,π.χ,θα έχει προνομιακή πρόσβαση στα Ελληνο-κυπριακά κοιτάσματα,αν δεν μπορέσει μάλιστα να τα ιδιοποιηθεί,άμεσα ή έμμεσα,και άρα θα απεξαρτηθεί απ΄αυτήν,και ενεργειακά και προ-πάντων πολιτικά…Η Ρωσία,με άλλα λόγια σήμερα δεν ενδιαφέρεται για προμηθευτές ενέργειας ,αλλά για πελάτες-αγοραστές ή τουλάχιστον να διασφαλίσει τους ήδη υπάρχοντες.-Κάθε νέο-εμφανιζόμενος προμηθευτής είναι εν δυνάμει κίνδυνος για τα οικονομικά και γεω-πολιτικά συμφέροντά της,ένας επικίνδυνος ανταγωνιστής!-Ακόμη και εάν της τα προσφέραμε,σχεδόν της τα χαρίζαμε είναι αμφίβολο αν θα έδειχνε κάποιο σημαντικό ενδιαφέρον,και να διακινδυνεύσει τις σχέσεις της με κράτη της Κεντρικής Ευρώπης…!
Συμφέρον της Ρωσίας είναι να διατηρηθεί και να κορυφωθεί η ένταση και η ανασφάλεια στην Ανατολική Μεσόγειο,για να αποτρέψει ή καθυστερήσει την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου
Επίσης και να μη δημιουργηθούν αγωγοί μεταφοράς πετρελαίου από τις χώρες του Κόλπου,που είναι και ένας από τους λόγους που τόσο επίμονα παρέχει υποστήριξη στο καθεστώς Άσαντ στην Συρία, κλπ…Εκτός των άλλων,με την ένταση διατηρούνται και οι τιμές του πολύτιμου για την επιβίωσή της οικονομίας της πετρελαίου και φυσικού αερίου,σε ανεκτά επίπεδα…
Για αυτόν τον λόγο εκτιμώ ότι θα ενθαρρύνει την επιθετικότητα της Τουρκίας με κάθε τρόπο,σε αυτήν την φάση τουλάχιστον…
Στο πλαίσιο αυτό τοποθετείται και η πώληση των S 400, απ’ την Ρωσία στη Τουρκία,πέραν του καθαρά εμπορικού ενδιαφέροντος των εξοπλισμών,που είναι κομμάτι της Ρωσικής βιομηχανίας…
Υπάρχουν πάντως και άλλοι λόγοι,που θέλουν την Ρωσία να ευνοεί μια ατυχή,κατά προτίμηση, για την Ελλάδα πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία:
Η Ελλάδα θεωρείται στην Μόσχα ως αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης, κάθε δε ευνοϊκή για την Ελλάδα παρέμβασή της,δικαίως θα εκληφθεί ως ανάμιξή της στα εσωτερικά της Ευρώπης.Θα ακυρώσει έτσι την απαίτησή της για την διακριτική αδράνεια που δείχνουν οι δυτικο-Ευρωπαίοι στην ανάμιξή της στην Ουκρανία.Στάση σεβασμού σε ένα τυπικό ή άτυπο νέο Σύμφωνο Γιάλτας και σεβασμός στις σφαίρες επιρροής,όπως τείνουν να παγιωθούν,τουλάχιστον στην Ευρωπαϊκή ήπειρο…Γι’ αυτόν τον λόγο συστήνει με κάθε ευκαιρεία στην πολιτική ηγεσία της Ελλάδος να αναζητεί λύσεις στα οικονομικά, και όχι μόνο, προβλήματά της μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής συμμαχίας που είναι ενταγμένη…Και ίσως σωστά εκτιμά ότι σε μια οριστική πόλωση η Ελλάδα τελικά θα προσανατολιστεί προς τον Άγγλο-σαξονικό άξονα…
Όμως,θα ήταν ευτύχημα αν το πρόβλημα το δημιουργούσε μια άλλη περιφερειακή χώρα,με λίγη ενθάρρυνση φυσικά,χωρίς η ίδια να ενοχοποιείται…Και η Τουρκία,μια περιφερειακή δύναμη θα ήταν και ευκολότερα χειραγωγήσιμη σε περίπτωση που θα δημιουργούσε προβλήματα τέτοιας έκτασης στην Ευρωπαϊκή συμμαχία και με ένα καθεστώς προσωποπαγές που ταιριάζει περισσότερο με αυτό της Ρωσίας των Πούτιν και Μεντβέντεφ….
Μακριά από την Ρωσία του Πούτιν λοιπόν,σε αυτήν την ιστορική στιγμή..Ούτε στην άρση του αποκλεισμού των εισαγωγών Ελληνικών προϊόντων προτίθεται να προχωρήσει,πόσο μάλλον να αναλάβει προς χάριν μας σοβαρές πρωτοβουλίες…Αρκείται πιθανόν σε ένα άτυπο συμψηφισμό με το ζήτημα της Ουκρανίας…!
.Εξάλλου,διαχρονικά η μεγάλη αδυναμία της Ρωσίας,τόσον της Τσαρικής.όσο και της Σοβιετικής και της Ρωσίας της ομάδας της Πετρούπολης ήταν η μη αξιοπιστία των συμμαχιών της….
Πηγή: https://olympia.gr
