Η πορεία των νεκροζώντανων (ζόμπι) ήταν ένα μήνυμα στους ενοίκους αυτού του πλανήτη: βγείτε από το καβούκι σας, γίνετε μέρος της πολιτικής διαδικασίας, αγωνιστείτε για αλληλεγγύη. Το κάλεσμα βρήκε ανταπόκριση.
Η κολεκτίβα των ηθοποιών «1.000 Gestalten» (Χίλιες Φιγούρες) έστειλε το μήνυμα στους ηγέτες των είκοσι ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου, πριν ακόμα οι δρόμοι του Αμβούργου μετατραπούν σε πεδίο μάχης και άγριας καταστολής. Μα πάνω από όλα η πορεία των νεκροζώντανων (ζόμπι) ήταν ένα μήνυμα στους ενοίκους αυτού του πλανήτη: βγείτε από το καβούκι σας, γίνετε μέρος της πολιτικής διαδικασίας, αγωνιστείτε για αλληλεγγύη. Το κάλεσμα βρήκε ανταπόκριση. Δεν ήταν μόνο αναρχικοί, μαύρο μπλοκ, ακροαριστερές οργανώσεις και συλλογικότητες που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης στη σύνοδο των G-20, ούτε ήθελαν όλοι να μετατρέψουν σε «κόλαση» το Αμβούργο. Παρά την αστυνομοκρατία και τη βία, η συμμετοχή ήταν μαζική.
Τη βρώμικη δουλειά για τη συστηματική καλλιέργεια κλίματος φόβου απέναντι στις κινητοποιήσεις ανέλαβαν πάλι οι συνήθεις πρωταγωνιστές. Σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο του γερμανικού υπουργού Άμυνας που αποκάλυψε το περιοδικό “Der Spiegel”, οι στρατιώτες ειδοποιήθηκαν να μη φορούν τις στολές τους σε δημόσιους χώρους για να μην μπουν στο στόχαστρο «σποραδικών επιθέσεων από βίαιους διαδηλωτές της εξτρεμιστικής ακροαριστεράς».
Πέρασε άραγε το μήνυμα τους τοίχους της συνόδου; Κι αν ναι, τι έφτασε στα αυτιά του Ντόναλντ Τραμπ που επιμένει «Πρώτα η Αμερική»; Η δική του Αμερική φυσικά, του αχαλίνωτου κέρδους, των πετρελαιάδων και των ανισοτήτων, που πισωγυρίζει σε στοιχειώδη ζητήματα ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Τι κατάλαβε ο Αμερικανός Πρόεδρος-επιχειρηματίας από το σύνθημα «δεν μας ανήκει η γη, εμείς ανήκουμε στη γη»;
Τι έφτασε άραγε στα αυτιά του Σαουδάραβα βασιλιά Σαλμάν και ενός από τα πιο στυγνά καθεστώτα του πλανήτη, που απειλεί με νέα στρατιωτική περιπέτεια στον Περσικό, αυτή τη φορά στο πλούσιο εμιράτο του Κατάρ; Τι άκουσε και τι κατάλαβε ο σουλτάνος Ερντογάν που ετοιμάζεται να γιορτάσει, μέσα σε κύμα μαζικών διώξεων και με απεργούς πείνας που αργοπεθαίνουν, την πρώτη επέτειο από την -καταδικαστέα- απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του; Πόσο αφορούν όλα αυτά την κινεζική ηγεσία που από τη μια κλείνει μπίζνες με τους Ευρωπαίους, από την άλλη παίζει με τις ΗΠΑ το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι στον Ειρηνικό, ενώ αυξάνει τη συνεργασία με το (πυρηνικό) Πακιστάν μπαίνοντας κι άλλο στο μάτι της ανταγωνίστριας (πυρηνικής) Ινδίας;
Η οικοδέσποινα Άνγκελα Μέρκελ, δαφνοστεφανωμένη από τον προκάτοχο του Τραμπ, τον Μπάρακ Ομπάμα, ως ηγέτιδα του «ελεύθερου κόσμου», μάλλον προτιμά τον ρόλο της ηγέτιδας της Ευρώπης και παίζει σε δυο ταμπλό με το βλέμμα στις βουλευτικές εκλογές του φθινοπώρου, όπου διεκδικεί πέμπτη θητεία στην καγκελαρία. Νόμος, τάξη και ισχυρή οικονομία στο εσωτερικό, ενίσχυση της ακτινοβολίας της Γερμανίας και των προϊόντων της στον κόσμο. Στην άλλη άκρη του γαλλογερμανικού τρένου, ο νέος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ετοιμάζεται να επιβάλει ακόμα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα στο όνομα της ανάπτυξης γερμανικού τύπου, ενώ η Αριστερά δίνει ραντεβού στους δρόμους, πριν αρχίσουν οι διακοπές των Γάλλων. Ο Μακρόν οραματίζεται την κατάργηση των ΙΧ κινητήρων εσωτερικής καύσης μέχρι το 2040 και βρίσκει ανέλπιστο σύμμαχο στην υπεράσπιση της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα τον τσάρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος είδε το άνοιγμα και επιχειρεί να δημιουργήσει μια καινούργια σφήνα ανάμεσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Θα χρειαζόμασταν πολύ περισσότερο χώρο για να αναφερθούμε στους υπόλοιπους ισχυρούς και στις ακροβασίες που γίνονται για ένα «κοινό ανακοινωθέν».
Σημαίνουν τα παραπάνω ότι οι απλοί πολίτες δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα σε αυτόν τον κόσμο; Το αντίθετο, πρέπει να αποτινάξουν οι «νεκροζώντανοι» την αδράνεια και να πάρουν μέρος στο ριάλιτι της ζωής τους με έπαθλο -όσο κι αν φαίνεται απόμακρο- έναν καλύτερο και δίκαιο κόσμο.
πηγή: Η ΑΥΓΗ
