Ὃσο χειροτερεύουν τά πράγματα στόν ἐθνικό καί τόν διεθνῆ χῶρο, τόσο
μένει κανείς κατάπληκτος ἀπό τήν…διαχρονική ἀκρίβεια τῶν προβλέψεων
τῶν <σοφῶν τῆς Σιών>, πού γράφτηκαν πρίν ἀπό 120 περίπου χρόνια στήν
Ἑλβετία, ἀλλά ἐπαληθεύονται σήμερα κατά τρόπο ἀνατριχιαστικό.
Μεταξύ ἂλλων εἶχαν προβλέψει τόν σημερινό ΕΝΦΙΑ, τόν ρόλο τοῦ τύπου
καί τῶν συστημικῶν δημοσιογράφων, τῶν δικηγόρων, τῶν πολιτικῶν κ.ἂ.
Στόχος ὁ πλοῦτος τῶν χριστιανῶν, πού ἒπρεπε νά καταπωθεῖ ἀπό τά
παμμεγέθη μονοπώλεια, αὐτές τίς δεξαμενές κολοσσιαίου πλούτου καί τήν
ἂγρια φορολογία τῶν λαῶν.
Εἰδικώτερα, γιά τήν ἀκίνητη περιουσία, τό Πρακτικό ΣΤ´ τῶν Ταλμούδ λέει τά ἑξῆς:
<Οἱ χριστιανοί εἶναι ἰδιοκτῆτες ἐδαφικῶν περιουσιῶν καί μποροῦν νά μᾶς βλάψουν λόγω τῶν ἀνεξαρτήτων πόρων.
Εἶναι λοιπόν ἀναγκαῖο νά ἀφαιρέσουμε τήν κατοχή τῶν γαιῶν ἀπό αὐτούς.
Τό καλύτερο μέτρο γι᾽ αὐτό εἶναι νά αὐξήσουμε τούς φόρους τῆς ἀκίνητης περιουσίας γιά νά ἐπιβαρύνουμε τήν ἰδιοκτησία.
Τά μέτρα αὐτά θά συγκρατήσουν τήν κτηματική ἰδιοκτησία σέ κατάσταση ἀπολύτου ὑποταγῆς.>
Τώρα ἀντιλαμβάνεται κανείς γιατί οἱ κυβερνῆτες μας ἐπέμεναν τόσο πολύ
ἀρχικά μέ τό <χαράτσι> καί στήν συνέχεια μέ τόν ΕΝΦΙΑ καί ἀργότερα μέ
τό περιουσιολόγιο, μέτρα πού κατέληξαν στίς χιλιάδες πλειστηριασμούς
τῆς ἀκίνητης περιουσίας, πού θά γίνονται τώρα μέ ἠλεκτρονικό τρόπο.
Τά <κοράκια> δέν ἐνδιαφέρονται τόσο γιά κτίσματα, ὃσο γιά τά οἰκόπεδα, γιά τήν γῆ.
Τό <Πρακτικό> ΙΒ´ἀσχολεῖται μέ τόν τύπο καί λέει, μεταξύ ἂλλων, τά ἑξῆς:
<Ἒναντι τοῦ τύπου θά ἐνεργοῦμε κατά τόν ἑξῆς τρόπο ἀκόμη δέν εἶχε ἀνακαλυφθεῖ ἡ τηλεόραση, ἀλλά κι αὐτή μπῆκε στό ἲδιο καλούπι.
Ποιό ρόλο παίζει ὁ τύπος;
Χρησιμεύει στό νά ἀναφλέγει τά πάθη, ἢ στό νά συντηρεῖ τούς ἐγωισμούς τῶν κομμάτων.
Εἶναι ὁ τύπος μάταιος, ἂδικος καί ψευδής (ὃτι λέει σήμερα ὁ πρόεδρος Τράμπ) καί οἱ περισσότεροι ἂνθρωποι δέν καταλαβαίνουν σέ τί χρησιμεύει.
Θά τόν σαγματώσουμε λοιπόν καί θά τοῦ βάλουμε ἰσχυρούς χαλινούς.
Διότι σέ τί θά μᾶς χρησίμευε νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τόν τύπο, ὃταν μπορεῖ νά κυκλοφορεῖ κρυφά σέ φυλλάδια καί βιβλία;
Ὁ τύπος λοιπόν θά τεθεῖ ὑπό τόν ἒλεγχό μας καί τίποτα δέν θά κοινοποιεῖται στό κοινό χωρίς τόν ἒλεγχό μας.>
Κι αὐτή ἡ πρόβλεψη πραγματοποιήθηκε μέ τά πρακτορεῖα εἰδήσεων καί τά ραδιοτηλεοπτικά συγκροτήματα, πού τελοῦν ὑπό τόν ἒλεγχο τοῦ Σιωνισμοῦ
Καί ἀκόμη ἀναφέρονται τά ἑξῆς:
<Μεταξύ ἐκείνων πού θά μᾶς ἐπιτίθενται, θά ὑπάρχουν καί ὂργανα δημιουργηθέντα ἀπό ἐμᾶς (ὃρα συστημικούς δημοσιογράφους, ΜΚΟ κλπ) ἀλλά αὐτά τά μέσα θά προσβάλλουν ἀποκλειστικά σημεῖα, πού ἐμεῖς δέν ἐπιθυμοῦμε τήν μεταβολή…
Ὃλοι οἱ ἂνθρωπο θά ἀντιλαμβάνονται τά παγκόσμια γεγονότα μέ τούς χρωματιστούς φακούς τῶν διοπτρῶν πού θά τούς βάζουμε στά μάτια…>
Γιά τούς πολιτικούς τό <Πρακτικό> Γ´ἀναφέρει μεταξύ ἂλλων τά ἑξῆς:
<Γιά νά ὠθήσουμε τούς φιλιδόξους στό νά καταχραστοῦν τήν ἐξουσία, ἒχουμε ἀντιτάξει ὃλες τίς δυνάμεις, τήν μία ἀπέναντι στήν ἂλλη.
Ἒχομε ἀναπτύξει ὃλες τίς φιλελεύθερες τάσεις πρός ἀνεξαρτησία…
Ἒχομε ἐνθαρρύνει πρός τόν σκοπό αὐτό κάθε ἐπιχείρηση, ἒχομε ἐξοπλίσει ὃλα τά κόμμστα, ἒχομε καταστήσει την ἐξουσία στόχο ὃλων τῶν φιλοδόξων.
Ἒχομε μετασχηματίσει τά κράτη σέ παλαίστρες, ὃπου ἀναπτύσσονται οἱ πολιτικές διαμάχες…
Ἀκόμη λίγο χρόνο καί οἱ ἀταξίες, οἱ χρεωκοπίες, θά ἐμφανισθοῦν παντοῦ (σήμερα ὃλα τά κράτη ἒχουν τεράστια χρέη)…
Οἱ ἀστείρευτοι φλύαροι ἒχουν μεταβάλλει τίς συνεδριάσεις τῶν κοινοβουλίων σέ ρητορικές παλαίστρες σᾶς θυμίζει κάτι αὐτό;
Οἱ καταχρήσεις τῆς ἐξουσίας θά παρασκευάσουν τελικά τήν πτώση ὃλων τῶν πολιτευμάτων καί τό πᾶν θά ἀνατραπεῖ ἀπό τά κτυπήματα τοῦ μαινομένου πλήθους.>
Κάθε ὁμοιότητα μέ τήν σημερινή πολιτική συμπεριφορά εἶναι
τελείως…συμπτωματική.
Γιά τούς δικηγόρους τό <Πρακτικό> ἀναφέρει τά ἑξῆς:
<Τό δικηγορικό ἐπάγγελμα δημιουργεῖ ἀνθρώπους σκληρούς, ψυχρούς, πείσμονες καί χωρίς ἀρχές, οἱ ὁποῖοι σέ κάθε περίπτωση παραμένουν μέσα στό ἀπρόσωπο καί καθαρά νομικό ἐπίπεδο.
Συνηθίζουν νά ἐκμεταλλεύονται τά πάντα πρός ὂφελος τῆς ὑπερασπίσεως καί ὂχι πρός τό κοινό καλό.
Δέν ἀρνοῦνται καμμία ὑπεράσπιση καί προσπαθοῦν νά πετύχουν τήν ἀθώωση μέ κάθε θυσία, ἐκμεταλλευόμενοι τίς ἐλαστικότητες τῆς δικονομίας.
Μέ τόν τρόπο αὐτόν ἀποθαρρύνουν τό δικαστήριο.
Συνεπῶς θά ἐπιτρέπουμε τήν ἐξάσκηση τοῦ ἐπαγγέλματος τούτου μέσα σέ στενά ὃρια καί θά μεταβάλλουμε τά μέλη του σέ ἐκτελεστικά ὂργανα…>
Το <Πρακτικό> Ζ´ διαλαμβάνει τήν διαπλοκή, τήν διαφθορά καί τόν τρόπο καταστολῆς τῶν μαζῶν.
Ἀναφέρει μεταξύ ἂλλων τά ἑξῆς:
<Σέ ὃλα τά κράτη, ἐκτός ἀπό ἐμᾶς, θά ὑπάρχουν μόνο μάζες ἀπόρων, μερικοί ἑκατομμυριοῦχοι ἀφοσιωμένοι σ᾽ ἐμᾶς, ἀστυνομικοί καί στρατιῶτες.
Σᾶς θυμίζει κάτι αὐτό;
Σέ ὃλη τήν Εὐρώπη, ὃπως καί στίς ἂλλες ἠπείρους, ἒχομε ὑποχρέωση νά διεγείρουμε τήν ταραχή, τήν διχόνοια καί τό μῖσος.
Τό ὂφελος θά εἶναι διπλό.
Ἀφ᾽ ἑνός θά μᾶς σέβονται σέ ὃλες τίς χῶρες, οἱ ὁποῖες θά γνωρίζουν ὃτι θά μποροῦμε, ὃποτε θέλουμε, νά προκαλέσουμε τήν ἀταξία, ἢ νά ἀποκαταστήσουμε τήν τάξη, ἀφ᾽ ἑταίρου ὃλες οἱ χῶρες θά μᾶς θεωροῦν ἀναγκαῖο βάρος, καθώς οἱ μηχανορραφίες μας θά περιπλέξουν ὃλα τά νήματα πού θά ἒχουμε στήσει στά ὑπουργεῖα τῶν κρατῶν, τόσο διά τῆς πολιτικῆς, ὃσο καί διά τῶν οἰκονομολογικῶν συμβάσεων καί τῶν οἰκονομολογικῶν ὑποχρεώσεων…>
Τά σχόλια περιττεύουν.
