The transition to renewable energy has pushed up power prices for consumers and businesses. The German Chambers of Commerce and Industry are demanding reform. https://global.handelsblatt.com/companies-markets/attack-on-the-renewable-energy-tax-791249 . “Η μετάβαση σε ΑΠΕ έχει ανεβάσει της τιμές του ρεύματος για καταναλωτές και επιχειρήσεις. Τα Γερμανικά Επιμελητήρια Εμπορίου και Βιομηχανίας ζητούν αναμόρφωση”.
Οι Γερμανικές “μικρομεσαίες” επιχειρήσεις (Mittelstand) θεωρούνται το κλειδί για την ανάπτυξη της Γερμανίας. Αυτές οι “μικρομεσαίες” επιχειρήσεις είναι στην τροφοδοτική αλυσίδα όλων των εξαγωγικών τους εταιριών και η αρχική τους επιτυχία βασίστηκε στο μοντέλο του μεταπολεμικού Σχεδίου Μάρσαλ στην χρηματοδότηση από επενδυτικές τράπεζες (όπως η KfW) και στην πραγματική συνεργασία Πανεπιστημίων και Εταιριών, της έρευνας και του πραγματικού κόσμου.
Αυτές οι “μικρομεσαίες” (μεγάλες για τα δικά μας δεδομένα) τώρα πάσχουν από φορτωμένους λογαριασμούς ρεύματος, όπου, για παράδειγμα. σε λογαριασμό €400.000 ετησίως, τα €77.000 είναι το κόστος του ρεύματος και τα €323.000 είναι φόροι και τέλη, από τα οποία τα €138.000 ή 38% είναι τέλη υπέρ ΑΠΕ (αντίστοιχα του ΕΤΜΕΑΡ, τέλη διασυνδέσεων κλπ, που έχουμε εμείς). Οι Γερμανοί, που βασικά κάνουν εξαγωγές, διαμαρτύρονται επειδή αυτό τους κάνει μη ανταγωνιστικούς
Στην Γερμανία, η ενεργοβόρος βιομηχανία (περίπου 2.000 εταιρίες) απαλλάσσεται από τα τέλη υπέρ ΑΠΕ, αλλά πληρώνουν οι υπόλοιποι. Η υπόλοιπη βιομηχανία, εξ αιτίας των ΑΠΕ πληρώνει τα διπλά από πχ τους Γάλλους (που είναι πυρηνικοί). Και, σε προεκλογική περίοδο, όλοι ψάχνουν πώς θα μεταφέρουν τα τέλη υπέρ ΑΠΕ σε …άλλους φορολογούμενους, είτε μέσω φόρων άνθρακα, είτε στον γενικό Προϋπολογισμό.
Αυτά από την Handelsblatt.
Να θυμίσω ότι η Γερμανία είναι μια εξαγωγική χώρα, της οποίας η βιομηχανία και οι εξαγωγές εκτινάχτηκαν με το ευρώ και ισχυροποιήθηκαν σχετικά με τους υπόλοιπους μετά την κρίση του 2008, όπως επίσης και η απασχόληση. Απλές συγκρίσεις, σε γραφήματα, μπορείτε να δείτε εδώ.
Να θυμίσω επίσης ότι οι ΑΠΕ στήθηκαν στην Γερμανία σαν εξαγωγικός κλάδος, κάτι που διαφημίζουν οι ίδιοι — από την αρχή, και πρόσφατα. Εξάγουν το 70-80% των μηχανημάτων ΑΠΕ που κατασκευάζουν. Απασχολούν πάνω από 300.000 άτομα στις κατασκευές και εξαγωγές ΑΠΕ. Εκεί είναι οι Πράσινες θέσεις εργασίας και μπορεί να τις επιδοτούν και αυτοί, αλλά κατά 70-80% τις επιδοτούμε εμείς οι υπόλοιποι.
Μπορεί να ταλαιπωρούνται οι “μικρομεσαίοι” τους, αλλά απαλλάσσονται οι κολοσσοί τους. Και όσο ταλαιπωρούν και τους υπόλοιπους “μικρομεσαίους” του κόσμου, μια χαρά κρατάνε τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, για τις εξαγωγές τους.
Εμείς, επί σειρά ετών έχουμε Κυβερνήσεις που είναι βραχυκυκλωμένες από τον εκβιασμό της ρευστότητας, κάνουμε ότι μπορούμε για να εισάγουμε ό,τι άχρηστο έχουν να εξάγουν και εισπράττουμε και την ελληνόφωνη προσβολή ότι πρόκειται για “Ανάπτυξη”.
Η “Ανάπτυξη” είναι αλλού, όχι σε εμάς.
ΔΕΝ ζηλεύω την Ανάπτυξη των άλλων. Ζηλεύω την ικανότητά τους να εξαναδραποδίζουν ηλίθιους.
Όταν η Κυβέρνηση Τσίπρα, και πριν από αυτήν η Κυβέρνηση Σαμαρά και πριν από αυτήν η Κυβέρνηση ΓΑΠ μάς χώνουν εισαγόμενες ΑΠΕ, μάς καταδικάζουν, εμάς που είμαστε όλοι μικρότεροι των “μικρομεσαίων”, σε μόνιμη ύφεση, μόνιμη ανεργία, μόνιμη πίεση για μετανάστευση…
Σε “εκκαθάριση εν λειτουργία”, μέχρι τελικής πτώσεως.
Και θα μάς έχουν μείνει αμανάτι και 3-4.000 μεταλλικές οδοντογλυφίδες για σουβενίρ της Ευρωπαϊκής μας προοπτικής, είτε κεντρώας, είτε, δεξιάς, είτε αριστερής, τρομάρα μας.
