Είναι καιρός να τελειώνουμε πια με το μεγάλο παραμύθι ότι, το χρέος το κληρονομήσαμε από το παρελθόν και για το λόγο αυτό πληρώνουμε σήμερα τα σπασμένα. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Μέσα στην ευρωζώνη και ειδικότερα την τελευταία οχταετία, το χρέος σχεδόν υπερδιπλασιάστηκε. (βλ. ιστόγραμμα. Με άλλα λόγια, μέσα στα οχτώ τελευταία χρόνια συσσωρεύτηκε χρέος περίπου αντίστοιχο των τελευταίων 100 και περισσότερων χρόνων. Και στο παρελθόν το ελληνικό χρέος είχε επιβαρυνθεί με μεγάλα χρέη λόγω και της ανακύκλωσης των επιτοκίων,αλλά με τη διαδικασία της στάσης πληρωμών, ένα μεγάλο μέρος τους κουρευόταν.
Ποτέ στο παρελθόν το ελληνικό χρέος δεν είχε φτάσει σε επίπεδα της τάξης του 180% του ΑΕΠ.
Το σημερινό δυσθεώρατο ελληνικό χρέος που αφορά μόνο την κεντρική διοίκηση και όχι το σύνολο των δημόσιων φορέων, θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν δε μεσολαβούσε το PSI του 2012, με το οποίο κουρεύτηκαν ομόλογα Ελλήνων ιδιωτών όπως και του ελληνικού δημοσίου, Τοπικής Αυτοδιοίκησςη, Αφαλιστικών Ταμείων, Πανεπιστημίων κλπ. Αυτό δείχνουν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Eurostat( βλ. σχετικό ιστόγραμμα).
Γεγονός είναι πως αν αν είχαμε τεράστια χρέη πριν από το 2002 δε θα επιτρεπόταν η είσοδός μας στην ευρωζώνη, αφού, βασική προϋπόθεση για αυτό είναι μια ψώρα να μην έχει υψηλά χρέη.
Στα πρώτα χρόνια μετά την ένταξη μας στην ευρωφυλακή, οι πονηροί δανειστές μας βομβάρδισαν με δάνεια που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για την αγορά αμυντικού εξοπλισμού. Και για ποιο λόγο; Μα γιατί άλλο από το να διασφαλίσουμε την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας από τον επιθετικό άρπαγα, την Τουρκία, τη «σύμμαχό» μας δηλ. στο ΝΑΤΟ όπου είμαστε από τις λίγες χώρες που καταβάλλουμε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις, κάτι που δεν κάνει η Γερμανία και όχι μόνο.
Οι αγορές οπλικών συστημάτων από τη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ και κατά δεύτερο λόγο από τη Βρετανία και την Ιταλία, ανήλθαν σε περισσότερα από 120 δις ευρώ στο διάστημα των ετών 1996-2008.
Οι τόκοι που πληρώνουμε για το σύνολο των δανείων μας ανέρχονται, με μετριοπαθείς εκτιμήσεις, σε 130 δις, όπως αποδείχτηκε από μελέτη του European School of Management που εδρεύει στο Βερολίνο. Σύνολο δηλ. 250 δις ευρώ.
Τα γερμανικά χρέη και οι αποζημιώσεις από τη βάρβαρη εισβολή και κατοχή της χώρας μας ( 1940-44) σε σημερινές τιμές, εκτιμώνται ότι ανέρχονται σε 160 δις ευρώ. Σύνολο δηλ. 310 δις ευρώ.
Το 1953 με τη συμφωνία του Λονδίνου όπου συμμετείχε με τους νικητές και η Ελλάδα, χαρίστηκε το 70% των χρεών της Γερμανίας και το υπόλοιπο 30% εξοφλήθηκε με εξόχως ευνοϊκού όρους. Οι θύτες αν και ηττημένοι, συγχωρέθηκαν για τα αποτρόπαια εγκλήματά τους, γιατί στη διάρκεια του ψυχρού πολέμου η Δυτική Γερμανία αποτελούσε το ανατολικό προπύργιο της δύσης απέναντι στον κουμουνιστικό κίνδυνο. Μετά την ένωση των Γερμανιών το 2000 και την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, δαπανήθηκαν τεράστια ποσά για την ενσωμάτωση της Ανατολικής στη Δυτική Γερμανία.
Οι Γερμανοί έτυχαν μιας εξοργιστικά ευνοϊκής μεταχείρισης για τα χρέη τους από δύο παγκόσμιους πολέμους που προξένησαν οι ίδιοι και στους οποίους ηττήθηκαν. Με το δίκαιο του ισχυρού αρνούνται να καταβάλλουν αναγνωρισμένες υποχρεώσεις τους απέναντι στην Ελλάδα, πέρα από τις άλλες που τους χαρίστηκαν. Αλλά απαιτούν εμείς να πληρώσουμε στο ακέραιο τα χρέη που δημιουργήθηκαν κυρίως μετά την ένταξή μας στην Γερμανοκρατούμενη ευρωζώνη μέσα από έναν πονηρό δανεισμό που γύρισε πίσω κυρίως στους ίδιους για την αγορά αμυντικού εξοπλισμού.
Ας κάνουμε τώρα μια απλή πρόσθεση χωρίς άλλες επισημάνσεις. Το ως άνω κόστος του αμυντικού εξοπλισμού ( 120 δις) και το κόστος των επιτοκίων (130 δις), ανέρχεται συνολικά σε 250 δις ευρώ. Στο ποσό αυτό αν προστεθούν και τα 160 δις των αναγνωρισμένων γερμανικών χρεών και αποζημιώσεων προς τη χώρας μας, συγκεντρώνονται 410 δις ευρώ,ένα ποσό πολύ μεγαλύτερο από το χρέος μας που ανέρχεται σήμερα σε 320 δις του ΑΕΠ.
Αυτή την απίστευτη πραγματικότητα που κανείς δεν την αναδεικνύει, αν μπορούν οι Γερμανόδουλοι και Γερμανόπλητοι ινστρούκτορες και «παπαγάλοι» του κατοχικού καθεστώτος ας την ανατρέψουν με στοιχεία. Τους περιμένουμε.
Εξέλιξη μέσων όρων ελληνικού χρεόυς 197-2016
Πηγή : Eurostat
