Τὴν δημοκρατία τὴν χάσαμε τὴν 21η Ἀπριλίου τοῦ 1967.
Πρὶν ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἡμερομηνία οἱ ἄνθρωποι ζοῦσαν ἀπολύτως δημοκρατικά… Ἀπὸ ἐποχῆς Κωλέττου καὶ Καλλέργου ἀκόμη…
Ἀπὸ τὶς 3 Σεπτεμβρίου τοῦ 1843.
Αὐτὸ λοιπὸν τὸ σπουδαῖον γεγονός, ποὺ δὲν θέλουν κάποιοι νὰ μάθουμε ἐὰν ἦταν ἔργο πρακτόρων ἢ …αὐθορμητισμός, μᾶς ἔφερε τὴν βασιλευομένη δημοκρατία καὶ τὸ Σύνταγμα. (Ὁ τρόπος τοῦ λέγειν…!!!)
Ἀπὸ τότε καὶ μετὰ πολλὰ συνέβησαν, ἀκόμη περισσότερα δὲν συνέβησαν καὶ ἐμεῖς μείναμε μὲ τὴν …δημοκρατία, κάθε φορὰ ποὺ κάποιος ἐλάμβανε ἐντολὴ διοικήσεώς μας. Κι ἔτσι, τῆς «Ἀμύνης τὰ παιδιά» ἔδιωξαν, κατ’ ἐντολὴν τῆς ΑΝΤΑΝΤ τὸν βασιλιᾶ, γιὰ νὰ μᾶς χρεώσουν μὲ μερικῶν ἀκόμη ἑκατομμύρια δάνεια, μὰ κυρίως νὰ μᾶς ὑποχρεώσουν νὰ πολεμήσουμε στὸν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κι ἐν τελῶς …δημοκρατικά, οἱ Ἰταλοὶ κατέλαβαν τὰ Ἰωάννινα καὶ ἀνεκήρυξαν τσαμπουκαλίδικα ἀλβανικὸ κράτος.
Ἡ παραγωγὴ τῶν ἀγροτῶν τῆς Θεσσαλίας πέρασε στὴν κατοχὴ τῶν βενιζελικῶν.
Τὴν ἴδιαν ὥρα οἱ Ἀγγλο-Γάλλοι κατελάμβαναν τὸν Ἰσθμό, ἀπειλοῦσαν τὴν Πάτρα, ἐνᾦ οἱ ταὐτοχρόνως ἅρπαζαν τὰ πλοῖα τοῦ πολεμικοῦ ναυτικοῦ, ἀποκλείοντας τὸν Πειραιᾶ καὶ κτυπώντας Ἕλληνες στρατιῶτες καὶ πολίτες, τὴν ὥρα ποὺ ξεκινοῦσε ὁ βομβαρδισμὸς τοῦ Φαλήρου. Δημοκρατικότατα πάντα.
Κατόπιν αὐτοῦ τοῦ σπουδαίου γεγονότος, πάντα μὲ μπόλικη δημοκρατία, ἔδιωξαν τὸν Κωνσταντῖνο καὶ μᾶς ἐνέταξαν στὶς δυνάμεις τῶν …«καλῶν». Καὶ φυσικά, ἀμέσως μετά, μὲ ἐντολὴ τῶν …συμμάχων μας στὸν Βενιζέλο, μᾶς ἔστειλαν στὴν Σμύρνη, γιὰ νὰ μεταφέρουμε κι ἐκεῖ τὰ φῶτα τῆς δημοκρατίας μας.
Μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματα…
Μὲ αὐτὰ καὶ μὲ τὰ ἄλλα, ἐφ΄ ὅσον σὲ κάποια μεσοδιαστήματα κάποιοι διαφωνοῦντες μὲ τὴν δημοκρατία κατελάμβαναν τὴν ἐξουσία γιὰ τὴν …πάρτη τους, φθάσαμε στὴν δικτατορία τοῦ 1967.
Μία δικτατορία ποὺ ἀνέκοψε τὴν φόρα τῶν λαϊκῶν ἐπιθυμιῶν καὶ μᾶς μετέτρεψε σὲ τριτοκοσμικούς.
Ἡ μόνη περίπτωσις ποὺ ἐπετράπη στὸν λαὸ νὰ ἐκφράσῃ τὴν ἐπιθυμία του ἦταν ὁλίγον …ἔμμεσος, ἐφ΄ ὅσον ἡ ἀπομάκρυνσις τοῦ βασιλέως ἦταν κάτι που ἤθελε καὶ ὁ λαός.
Ἀπὸ τότε καὶ μετά, ἔως καὶ τὴν πτῶσιν τῶν συνταγματαρχῶν, λαϊκὴ ἔκφρασις δὲν ὑπῆρξε.
Ἀπὸ τὴν παλινόρθωσιν ὅμως τῆς δημοκρατίας καὶ μετὰ τὸ ἀπολαύσαμε!!!
Μόνον ἔκφρασις, ἐκτόνωσις, ἀπόλαυσις…
(Κι ἂς χάσαμε τὴν μισὴ Κύπρο… Δὲν βαριέστε… Εἴχαμε δημοκρατία…!!!)
Ἕτσι, πάντα ὡς καλοὶ ὁπαδοί… στὸ γνωστὸ δημοψήφισμα εἴπαμε ὄχι στὸν βασιλιᾶ.
Δὲν θέλαμε βασιλεῖς στὴν ζωή μας.
Προφανῶς συμφωνούσαμε μὲ τὶς ἀποφάσεις τῶν χουντικῶν.
Κι ὄχι μόνον, ἐφ΄ ὅσον ἀπὸ τότε καὶ μετὰ ἐμεῖς καὶ ἡ δημοκρατία ἔχουμε μίαν …ταὔτισιν!!!
Κατὰ τὸ ὅπου γάμος καὶ χαρὰ ἡ Βασίλω πρώτη…
Βέβαια στὴν δημοκρατία δὲν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα, κατὰ πῶς λέει καὶ μία ψυχή.
Ὁ λαὸς ἀποφασίζει, λέει.
Κι ἐφ΄ ὅσον ὁ λαὸς ἀποφασίζῃ, εἶναι δεδομένον πὼς κάποιαν στιγμὴ τὰ φθαρμένα κομματομάγαζα κλείνουν γιὰ νὰ κάνουν χῶρο σὲ νέα, πιὸ …πολυεθνικά.
Καὶ φυσικὰ ἡ πελατεία, ἔ… συγγνώμη, οἱ πολῖτες – ψηφοφόροι ἤθελα νὰ πῶ, μετακινοῦνται πρὸς νέες πιὸ ἐλπιδοφόρες παρατάξεις.
Κι ἔτσι, μὲ αὐτὰ καὶ μὲ τὰ ἄλλα, ἔχουμε σὰν σήμερα νὰ θυμόμαστε πὼς ναί, ἡ δημοκρατία ποὺ γεννήθηκε σὲ αὐτὸν τὸν τόπο, ἀκόμη ζεῖ καὶ βασιλεύει καὶ μᾶς ἐπιβραβεύει μὲ τὰ ἀποτελέσματά της.
Κι ἐπεὶ δὴ τὰ παλαιὰ κομματομάγαζα μᾶς τελείωσαν, τώρα πᾶμε γιὰ ἄλλα, πιὸ …φρέσκα καὶ πιὸ διχαστικά!!!
Ἔτσι βρὲ πατριῶτες… Γιὰ νὰ μὴν ξεμένουμε ἀπὸ κινητικότητα.
Νὰ ζήσουμε λοιπὸν γιὰ νὰ τὴν χαιρόμαστε τὴν δημοκρατία μας.
Ἐγώ, δυστυχῶς, ἔχω ἀλλάξει πλευρά.
Εἶμαι ἄλλης λογικῆς πλέον…
Ἐγὼ θέλω ἀπλῶς τὴν Ἑλλάδα μας… Μόνον τὴν Ἑλλάδα μας
Ἑλλὰς ὅμως σημαίνει Ἐλευθερία…
Ἐλευθερία σημαίνει ἀπόφασις…
Ἀπόφασις γιὰ Τόλμη, Ἀρετὴ καὶ κυρίως αὐτογνωσία!!!
Σημείωσις
Ἄ, ξέχασα.
Πίσω ἀπὸ τὴν δημοκρατία μας, ἀπὸ τὸν περασμένο Ὀκτώβριο, στέκεται ἕνας ἐπίτροπος.
Νὰ μὴν μᾶς ἀνησυχῇ. Δὲν εἶναι κάτι σοβαρό.
Ἁπλῶς νὰ θυμόμαστε πὼς αὐτὸς ἐλέγχει, ἀποφασίζει, ὑπογράφει…
Ἐμεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ …«ἐκλεγμένοι» μας, παραμένουμε διακοσμητικὰ στοιχεῖα.
εἰκόνες ἀπό:
ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ, ἐδῶ καὶ ἐδῶ.
