ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ;;;
Επί 30 χρόνια άρμεγαν μαζί με τις ελληνικές κατασκευαστικές το Δημόσιο αλλά και μεν τα πρόστιμα(στις ελληνικές) θα είναι χαμηλά για να μην πτωχεύσουν ενώ έχουν κερδίσει δισεκατομμύρια και δε οι ξένες φαίνεται να μένουν ατιμώρητες να συνεχίζουν να παίρνουν δημόσια έργα !!!
Ευνοϊκή μεταχείριση των ξένων κατασκευαστικών από την Επιτροπή Ανταγωνισμού
Οι ξένες κατασκευαστικές τρίβουν τα χέρια τους λίγες μόλις μέρες πριν από την υποβολή υποψηφιοτήτων για τη γραμμή 4 του Μετρό. Το πόρισμα για τον κατασκευαστικό κλάδο που αναμένεται να δημοσιοποιήσει η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα περιλαμβάνει, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, μόνο τις ελληνικές εταιρείες που υποχρεώθηκαν να δεχθούν να μπουν στο καθεστώς της διευθέτησης και καμία απολύτως απόφαση για τις μεγάλες ευρωπαϊκές πολυεθνικές των κατασκευών, τα ονόματα των οποίων φιγουράριζαν φαρδιά πλατιά στην αρχική εισήγηση της Επιτροπής.
Η οσμή του σκανδάλου αναδύεται βαριά από την επιλογή της χρονικής στιγμής για τόσο εξόφθαλμη διακριτική μεταχείριση, δεδομένου ότι η γραμμή 4 του Μετρό είναι όπως φαίνεται το μοναδικό μεγάλο κατασκευαστικό έργο που θα γίνει στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Τα δεδομένα της υπόθεσης μιλούν από μόνα τους:
Οι ελληνικές εταιρείες, στις οποίες η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει ήδη επιβάλει διογκωμένα πρόστιμα ύψους άνω των 80 εκατομμυρίων ευρώ, υποχρεώθηκαν να τα δεχθούν κυριολεκτικά με το πιστόλι στον κρόταφο, αφού αν δεν έμπαιναν στη διευθέτηση απειλούνταν με πολλαπλάσια που θα τις ανάγκαζαν να κηρύξουν άμεσα πτώχευση.
Αντίθετα, η Επιτροπή “ξεχνά” σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία τις ξένες πολυεθνικές, σπάζοντας το πόρισμα στα δύο. Σπεύδει να εκθέσει με ανακοινώσεις και ποινές μόνο τις ελληνικές εταιρείες μη εκδίδοντας αντίστοιχα αποφάσεις για τις ξένες και βάζοντάς τις σε σκανδαλωδώς πλεονεκτική θέση: οικονομικά πλεονεκτική, χωρίς το παραμικρό πρόστιμο. Ηθικά πλεονεκτική, με “λευκό ποινικό μητρώο”, αφού δεν υπάρχει εις βάρος τους κάποια απόφαση της ΕΑ. Και νομικά πλεονεκτική, με την επιπλέον δυνατότητα να προσφύγουν στη δικαιοσύνη για οποιαδήποτε τυχόν απόφαση πάρει η ΕΑ αργότερα.
Είναι απορίας άξιο γιατί η ελληνική Επιτροπή Ανταγωνισμού επιλέγει αυτή την τακτική όταν γνωρίζει καλά ότι οι συγκεκριμένες ξένες εταιρείες όχι μόνο έχουν καταδικαστεί για καρτελικές συμπεριφορές παντού στην Ευρώπη (Γαλλία, Ισπανία, Ολλανδία, Μεγάλη Βρετανία, αλλά και Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Δανία και αλλού) και τον υπόλοιπο κόσμο, όχι μόνο έχουν η καθεμία τους πολλαπλάσιο μέγεθος από ολόκληρο τον ελληνικό κατασκευαστικό κλάδο, αλλά ήταν και leaders ή συμμετείχαν σε σχήματα που υλοποίησαν τα μεγάλα έργα τα οποία η ίδια η Επιτροπή Ανταγωνισμού διερευνούσε (π.χ. Siemens, Hochtief, Vinci, FCC, ACS κ.λπ.)!
Οι απορίες πολλαπλασιάζονται, αν λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι τις ίδιες ξένες εταιρείες η Επιτροπή Ανταγωνισμού τις είχε “ξεχάσει” πάλι και πριν από 4,5 χρόνια, όταν έκανε τις επιδρομές στα γραφεία μόνο των ελληνικών κατασκευαστικών για να κατασχέσει υπολογιστές, σκληρούς δίσκους και άλλα στοιχεία.
Καθυστερώντας χωρίς κάποια αιτιολογία να τους συμπεριλάβει στην “αυτεπάγγελτη” έρευνά της έστω και μετά από τις επιδρομές της στις ελληνικές, η Επιτροπή το θυμήθηκε έναν ολόκληρο χρόνο αργότερα, όταν οι ξένοι είχαν φυσικά στο μεταξύ πλήρη γνώση των ερευνών που βρίσκονταν σε εξέλιξη με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την τύχη των στοιχείων που τους ενοχοποιούσαν.
Πέρα από την καθυστερημένη ενασχόλησή της με τις ξένες εταιρείες, η ΕΑ επέλεξε να σπάσει την υπόθεση στα δύο και να ασχοληθεί μόνο με τις ελληνικές εταιρείες που είχαν εισέλθει στη διαδικασία της διευθέτησης. Και αφού οι ελληνικές εταιρείες εξαναγκάστηκαν να δεχθούν και να υπογράψουν την προτεινόμενη διευθέτηση, μόλις προ τριμήνου άρχισε να ασχολείται με τις ξένες εταιρείες.
Και μολονότι ολοκλήρωσε τον κύκλο καταθέσεων των εκπροσώπων των ξένων εταιρειών, αντί να προχωρήσει στην ανακοίνωση του συνολικού της πορίσματος, βιάζεται να δώσει στη δημοσιότητα ανακοινώσεις και ποινές μόνο για τις ελληνικές εταιρείες.
Η συστηματική επανάληψη της ευνοϊκής μεταχείρισης των ξένων δεν δημιουργεί πλέον απορίες αλλά υποψίες. Δείχνει ότι κάποιοι επιδιώκουν συνειδητά την καταστροφή του ελληνικού κατασκευαστικού κλάδου, ενός κλάδου που τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί συσσωρευμένες ζημίες άνω του 1 δισ. ευρώ, στερώντας του ουσιαστικά τη δυνατότητα να πάρει μέρος σε νέα έργα και μειώνοντας δραματικά τον ανταγωνισμό.
