«Από το 726 π.Χ. τόσον η Γαλιλαία όσο και η Σαμάρεια είχαν παύσει να υπάρχουν καθαρά Εβραϊκές χώρες – περιοχές. Οι κάτοικοί τους ήσαν μετανάστες Εβραίοι από τις βόρειες επαρχίες της Ασσυρίας που αποτελούσαν μειοψηφία, και Έλληνες άποικοι που είχαν εγκατασταθεί εκεί πριν και κατά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των διαδόχων του, ώστε, κατά την εποχή του Χριστού το ελληνικό στοιχείο να υπερτερεί στις περιοχές αυτές. Πάντως και οι πρώτοι και οι δεύτεροι μιλούσαν μόνο Ελληνικά δηλ. τη γλώσσα των αποίκων Ελλήνων στις επαρχίες αυτές…..»
.jpg)
Συνέχεια από το προηγούμενο…
Από τα παραπάνω που σύντομα αναφέρθηκαν αλλά και από την προσεκτική μελέτη των κειμένων της Καινής Διαθήκης και κυρίως των τεσσάρων Ευαγγελιστών προκύπτουν τα ακόλουθα:
α. Από το 726 π.Χ. τόσον η Γαλιλαία όσο και η Σαμάρεια είχαν παύσει να υπάρχουν καθαρά Εβραϊκές χώρες – περιοχές. Οι κάτοικοί τους ήσαν μετανάστες Εβραίοι από τις βόρειες επαρχίες της Ασσυρίας που αποτελούσαν μειοψηφία, και Έλληνες άποικοι που είχαν εγκατασταθεί εκεί πριν και κατά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των διαδόχων του, ώστε, κατά την εποχή του Χριστού το ελληνικό στοιχείο να υπερτερεί στις περιοχές αυτές. Πάντως και οι πρώτοι και οι δεύτεροι μιλούσαν μόνο Ελληνικά δηλ. τη γλώσσα των αποίκων Ελλήνων στις επαρχίες αυτές. Και ακόμη το Παλαιστινιακό Ταλμούδ σημειώνει ότι τα γεωργικά προϊόντα και κυρίως το λάδι που εισάγονταν στα Ιεροσόλυμα και στις αγορές της Ιουδαίας από την περιοχή της Γαλιλαίας, έπρεπε να εξαγνιστούν από τους ιερείς του ναού επειδή προέρχονταν από χώρα ειδωλολατρική και εθεωρούνταν «ακάθαρτα προς βρώσιν». Και μόνο το γεγονός αυτό ισχυροποιεί την άποψη ότι τις περιοχές Γαλιλαίας και Σαμάρειας κατοικούσαν περισσότεροι Έλληνες παρά ντόπιοι και Ιουδαίοι.
β. Στην Ιουδαία αντίθετα, το Εβραϊκό στοιχείο έμεινε καθαρά εθνικό. Η γλώσσα των κατοίκων της ως το 586 π.Χ. ήταν η Κλασσική Εβραϊκή. Γλώσσα Δε της φιλολογίας και εκείνων που ασχολήθηκαν με το Νόμο ήταν η Αραμαϊκή μαζί με την κλασσική Εβραϊκή ως τον 3ο αιώνα π.Χ. και από τότε ως τον 2ο αι. μ.Χ. των μεν Διδασκάλων ήταν η κλασσική Εβραϊκή, των ανωτέρων τάξεων η Ελληνική και η γλώσσα του λαού ήταν η Ελληνοαραμαϊκή.
.jpg)
γ. Αναμφισβήτητο πάντως γεγονός είναι ότι τόσο οι Εικαστικές όσο και οι Διακοσμητικές λεγόμενες τέχνες της Ελληνικής Κλασσικής Αρχαιότητας όπως και ο ελληνικός τρόπος σκέψης είχαν βαθιά επηρεάσει όχι μόνο τους Ρωμαίους αλλά και αυτούς τους Εβραίους ώστε δεν ήταν ο Ιουδαϊσμός της Παλαιστίνης που πλαισίωνε το σύνολο της Εβραϊκής διασποράς, αλλά ο εξελληνισθείς Ιουδαϊσμός ο οποίος μιλούσε μεν την Ελληνική γλώσσα και χρησιμοποιούσε μια ελληνική μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης τη μετάφραση των Εβδομήκοντα.
δ. Οι Ευαγγελιστές Ματθαίος Μάρκος και Λουκάς μας πληροφορούν ότι ο Ιησούς Χριστός δίδαξε κυρίως στη Γαλιλαία και στις ελληνικές πόλεις και κωμοπόλεις και μόνο μια ή δύο φορές δίδαξε στην Ιουδαία, δηλ. στα Ιεροσόλυμα και μάλιστα όχι σε Εβραϊκές Συναγωγές ή στους δρόμους αλλά μόνο στο ιερό του ναού ή τη μεγάλη Αυλή των Θυσιών29. Ιδιαίτερα ο Μάρκος δίδει ολοκάθαρα την εντύπωση ότι ο Χριστός ποτέ δεν δίδαξε στην Ιουδαία30 και μάλλον από την Ιουδαία και τα Ιεροσόλυμα ερχόταν ο λαός στη Γαλιλαία για να τον ακούσει31, ενώ ο Λουκάς που συμφωνεί απόλυτα με τον Ματθαίο μας πληροφορεί ότι ο Ιησούς Χριστός δίδαξε στη Γαλιλαία και στις γύρω ελληνιστικές πόλεις και κωμοπόλεις32. Και μόνο ο Ευαγγελιστής Ιωάννης σημειώνει ότι ο Χριστός δίδαξε και στα Ιεροσόλυμα όπου κατ’ επανάληψη τα επισκέφθηκε και έκανε και πολλά θαύματα33. Όμως το ενδεχόμενο της επίσκεψης του Ιησού στην ύπαιθρο χώρα της Ιουδαίας οι Ευαγγελιστές Ματθαίος, Μάρκος και Λουκάς το αποκλείουν, σημειώνοντας μάλιστα ότι εκεί ο λαός μιλούσε ένα είδος Ελληνοαραμαϊκής γλώσσας πολύ χαμηλής34.
ε. Από όσα μας πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης γίνεται φανερό ότι ουδέποτε ο Χριστός δίδαξε σε πόλεις ή χωριά της Ιουδαίας, παρά μόνο στα Ιεροσόλυμα στον μεγαλοπρεπή ιερό ναό και κατά τις επίσημες μόνο Εβραϊκές γιορτές οπότε τα Ιεροσόλυμα κατέκλυζαν χιλιάδες Εβραίοι της διασποράς που μιλούσαν μόνο την ΚΟΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, αγνοώντας τόσο την Αραμαϊκή όσο και την κλασσική Εβραϊκή.
Αύριο η συνέχεια…
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
