«Προσεκτικότερη, τέλος, μελέτη και ανάλυση των κειμένων της Καινής Διαθήκης πείθει κάθε μελετητή ότι η Ελληνική γλώσσα των δώδεκα Αποστόλων και, επομένως, και του Ιησού αφού η μητέρα Του –σύμφωνα με την παράδοση την οποία δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε- καταγόταν από την Ελληνικότατη πόλη Σέπφωρι40 ήταν η μητρική τους γλώσσα και αυτή γνώριζαν καλύτερα από κάθε άλλη, δηλ. την Αραμαϊκή και την Εβραϊκή……»
.jpg)
Συνέχεια από το προηγούμενο…
Τώρα γιατί ο Ιησούς Χριστός περιορίστηκε να διδάξει στη Γαλιλαία και στις εκεί γύρω βρισκόμενες Ελληνικές πόλεις και κωμοπόλεις και στην Ιουδαία μόνο στα Ιεροσόλυμα, την απάντηση νομίζω τη δίδει ο ίδιος μέσω του Ευαγγελίου. Προσεκτικότερη μελέτη μας οδηγεί σχετικά με το θέμα στα ακόλουθα:
Πρώτον, ο Ιησούς Χριστός –όπως σημειώνει ο Ματθαίος- είπε στους μαθητές Του «πορευθέντες Δε μάλλον προς τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισδραήλ» 35 και όχι προς τους Εβραίους Ιουδαίους την αφοσίωση των οποίων προς το Μωσαϊκό Νόμο κανείς δεν αμφισβήτησε, σε αντίθεση με τους Εβραίους της Γαλιλαίας και των ελληνικών περιχώρων, οι οποίοι δεν διακρίνονταν για την τελεία αφοσίωσή τους προς τις μονοθεϊστικές αρχές της Εβραϊκής θρησκείας.
Δεύτερον, ο Ιησούς Χριστός εγνώριζε ότι είχε επισύρει το μίσος των Πρεσβυτέρων και των Γραμματέων και των Αρχιερέων της Ιουδαίας36, επειδή μιλούσε για την απροσμέτρητη υποκρισία τους, μη αποδεχόμενος τον «Ορθόδοξο Ιουδαϊσμό» της εποχής του, που ζητούσε να τον φονεύσει, επειδή «πάτερ ίδιον έλεγεν τον Θεόν, ίσον εαυτόν ποιών τω Θεώ» 37, επηρεασμένος –όπως νόμιζαν- από τους Ελληνίζοντες Εβραίους της Γαλιλαίας, τους κατοίκους των Ελληνιστικών πόλεων και χωρίων και ακόμη και αυτούς τους Έλληνες αποίκους38.
Τρίτον, έχοντας ο Χριστός μητρική γλώσσα την Κοινή Ελληνική, αφού η Θεοτόκος Μαρία είχε γενέτειρα –όπως βεβαιώνει η Παράδοση- τη μεγαλύτερη και σπουδαιότερη ελληνική πόλη της Γαλιλαίας, τη Σέπφωρι, που βρισκόταν στο μέσο περίπου του δρόμου από τη λίμνη της Γαλιλαίας προς τη θάλασσα, του άρεσε να διδάσκει τα πλήθη της Γαλιλαίας και τους κατοίκους των γύρω Ελληνικών πόλεων και χωρίων που γνώριζαν την Κοινή Ελληνική.
Τέταρτον, επειδή οι διάφοροι διάλεκτοι που μιλούσαν οι Απόστολοι μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ήσαν διάλεκτοι της Κοινής Ελληνικής Γλώσσας που ομόφωνα δέχονται τόσο η φιλολογία όσο και η γλωσσολογία της εποχής των Αποστόλων. Εξάλλου, το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων δεν ομιλεί για διάφορες γλώσσες, αλλά για διάφορες διαλέκτους, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι Απόστολοι μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα, την οποία μιλούσε και ο Εβραϊσμός της διασποράς.
Δεν ήταν λοιπόν δυνατόν ο Χριστός να αποτελούσε εξαίρεση και, επομένως, και Εκείνος ομιλούσε την Κοινή Ελληνική, όπως και οι δώδεκα μαθηταί Του, που γεννήθηκαν και ανατράφηκαν στην Ελληνικότατη Γαλιλαία και θα μιλούσαν αναμφισβήτητα τη γλώσσα που μιλούσαν και οι άλλοι κάτοικοι της Γαλιλαίας, δηλ. την Κοινή Ελληνική, αφού και αυτά τους τα ονόματα είναι Ελληνικά39 και ακόμη τα κείμενά τους στην ίδια γλώσσα γράφτηκαν σε διαφορετικό βέβαια ύφος, ανάλογα με τη γλωσσική τους μόρφωση. Και μόνο δηλ. οι Ευαγγελιστές, όντες Εβραίοι της Γαλιλαίας, έγραψαν τα Ευαγγέλια στην Κοινή Ελληνική και όχι στην Αραμαϊκή βεβαιώνει ότι χειρίζονταν καλύτερα την Ελληνική, που ήταν και η επικρατέστερη γλώσσα της πατρίδας τους, της Γαλιλαίας.
.jpg)
Προσεκτικότερη, τέλος, μελέτη και ανάλυση των κειμένων της Καινής Διαθήκης πείθει κάθε μελετητή ότι η Ελληνική γλώσσα των δώδεκα Αποστόλων και, επομένως, και του Ιησού αφού η μητέρα Του –σύμφωνα με την παράδοση την οποία δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε- καταγόταν από την Ελληνικότατη πόλη Σέπφωρι40 ήταν η μητρική τους γλώσσα και αυτή γνώριζαν καλύτερα από κάθε άλλη, δηλ. την Αραμαϊκή και την Εβραϊκή. Εξάλλου, τόσο οι επιστολές του Παύλου, η προς Εβραίους Επιστολή, η Επιστολή Ιακώβου, είναι γραμμένες σε θαυμάσιο ελληνικό ύφος και άφταστο γλωσσικό κάλλος. Άλλες απ’ αυτές απευθύνονται σε Εβραίους, άρα εγνώριζαν πολύ καλά ελληνικά και άλλες σε Έλληνες Κρήτες, Θεσσαλονικείς, Κορινθίους κ.λπ. Εάν οι Εβραίοι γνώριζαν μόνο Αραμαϊκά ή Εβραϊκά δεν θα έπρεπε να αλληλογραφούν στις γλώσσες αυτές; Βεβαίως, ναι. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε. Οι επιστολές γράφτηκαν στην Κοινή Ελληνική, επειδή αυτή μιλούσαν και αυτή χρησιμοποιούσαν ως μητρική γλώσσα, τόσο ο Ιησούς Χριστός όσο και οι Απόστολοι. Πιθανώς να γνώριζαν και την Αραμαϊκή υποτυπωδώς, όμως όπως έρευνα απέδειξε δεν χρησιμοποιήθηκε παρά μόνο σποραδικά σε κύρια ονόματα, ιδιότητες προσώπων ή δηλωτικές πραγμάτων. Εξάλλου, τόσον ο Ιησούς Χριστός όσον και οι Απόστολοι από τις 350 περίπου περικοπές της Παλαιάς Διαθήκης που παραθέτουν στα Ευαγγέλια οι 300 πάρθηκαν από τη μετάφραση των Εβδομήκοντα, ενώ οι άλλες πενήντα από διάφορες άλλες μεταφράσεις της Παλαιάς Διαθήκης που ήσαν σε κοινή χρήση στα χρόνια του Χριστού στην Παλαιστίνη.
Αύριο η συνέχεια..
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
