«Η τελευταία ανταπόκριση των Ρωμαίων στρατιωτών στην τελευταία επί του Σταυρού λέξη του Ιησού «διψώ» σηματοδοτεί τη γνώση της Ελληνικής σε αντίθεση με την Αραμαϊκή, που δεν κατάλαβαν οι παρευρισκόμενοι τη φράση που σημειώνει ο Ματθαίος και γι’ αυτό νόμισαν ότι ο Χριστός κάλεσε τον Προφήτη Ηλία για βοήθεια και συμπαράσταση….»

Συνέχεια από το προηγούμενο…

γ. Ουδέποτε άλλοτε ο Ιησούς Χριστός μέχρι και τη Σταύρωσή Του, απεκάλεσε τον Θεό Θεό Του αλλά πάντοτε Πατέρα, λέγοντας και σε μας να τον αποκαλούμε Πατέρα «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς» 43, «ουκ είδατε ότι εν τοις του Πατρός μου δει είναι με» 44, «Πάτερ μου εις χείρας Σου παρατίθεμαι το Πνεύμα μου» 45 κ.α. που βεβαιώνουν τη διαφορετική άντληση πηγών από τον Ευαγγελιστή Ματθαίο και Μάρκο.

δ. Η τελευταία ανταπόκριση των Ρωμαίων στρατιωτών στην τελευταία επί του Σταυρού λέξη του Ιησού «διψώ» σηματοδοτεί τη γνώση της Ελληνικής σε αντίθεση με την Αραμαϊκή, που δεν κατάλαβαν οι παρευρισκόμενοι τη φράση που σημειώνει ο Ματθαίος και γι’ αυτό νόμισαν ότι ο Χριστός κάλεσε τον Προφήτη Ηλία για βοήθεια και συμπαράσταση.
Τελειώνοντας τη σύντομη εισήγησή μου για την ταυτότητα του Ιησού Χριστού από γλωσσικής και εθνικής πλευράς, σταχυολογώ πέντε σημαντικούς λόγους οι οποίοι συνηγορούν ότι φυλετικά ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν Εβραίος. Αν πάλι υπάρχουν και άλλοι λόγοι που δεν γνωρίζω και συνηγορούν στο αντίθετο, με ευχαρίστηση θα τους δεχόμουνα και θα τους ακολουθούσα χάριν της επιστημονικής αλήθειας, η οποία πάντοτε συνηγορεί ώστε να λάμψει το δίκαιον, το αντικειμενικόν και η αλήθεια.

1. Οι Γαλιλαίοι όπως και οι Φιλισταίοι που προέρχονται από τους Κρήτες δεν περιλαμβάνονται στις φυλές του Ισραήλ, γι’ αυτό και ο Χριστός καλούνταν Γαλιλαίος (Ναζωραίος) από την πατρίδα του τη Ναζαρέτ, κωμόπολη της Γαλιλαίας46.

2. Όταν οι Ασσύριοι αποφάσισαν να καθαρίσουν τον τόπο τους από ξένες φυλές απέλασαν ομαδικά τους νομάδες διαφόρων φυλών και όλους τους Εβραίους, αφήνοντας μόνο τους Φιλισταίους και τους Γαλιλαίους. Επομένως, οι Γαλιλαίοι δεν είναι Εβραίοι όπως και οι Φιλισταίοι. Και ο Ιησούς Χριστός ήταν Γαλιλαίος, συνεπώς δεν ήταν Εβραίος.

3. Στον διάλογο του Κυρίου μας με τη Σαμαρείτιδα, εκείνη Του ζητά να τη βοηθήσει και ο Χριστός με τρόπο διαφωτιστικό της απαντά: «Μην ξεχνάς και τους μεγάλους αρχιερείς των Εβραίων Άννα και Καγιάφα…», ξεκαθαρίζοντας τη θέση του έναντι των Εβραίων47.

4. Ο Άννας και ο Καγιάφας αρνήθηκαν να δικάσουν τον Χριστό ως μη Εβραίο, επειδή απαγορευόταν από τους Νόμους του Ισδραήλ, γι’ αυτό και δεν τον θεωρούσαν δικό τους, αλλά πρόσωπο άλλης φυλής48.

5. Ο Εβραϊκός νόμος αναγνωρίζει ως Εβραίο μόνον άτομα που γεννήθηκαν από μητέρα Εβραία και η Θεοτόκος προέρχονταν από την ελληνική πόλη Σέπφωρι και κατοικούσε στη Γαλιλαία. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι ο Χριστός ήταν Εβραίος στο θρήσκευμα, όχι όμως και στη φυλή.

(Ακολουθούν οι υποσημειώσεις του συγγραφέα)

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

 

ΠΗΓΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ