του Κωνσταντίνου Χολέβα*
Τώρα που ναυάγησε και η Διάσκεψη για το Κυπριακό στο Crans Montana πιστεύω ότι θα πρέπει να συνειδητοπoιήσουμε την ανάγκη για μία ριζική αλλαγή πορείας του Ελληνισμού. Απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν, κάθε συζήτηση και κάθε υποχώρηση εγκυμονεί κινδύνους. Η Ελλάς και η Κύπρος είναι μέλη της Ευρ. Ενώσεως και έχουν κάθε λόγο να απαιτήσουν μία λύση ευρωπαϊκή και βιώσιμη.
Καταθέτω τις ακόλουθες σκέψεις, διότι κρίνω ότι η πορεία των μέχρι τώρα διαπραγματεύσεων απλώς άνοιξε την όρεξη της Άγκυρας για μεγαλύτερο παρεμβατικό ρόλο στην Κύπρο και, μέσω αυτής, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
1. Η Αθήνα και η Λευκωσία να απαγκιστρωθούν από τη λογική της Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Είναι διχοτομική, δυσλειτουργική και θα απέβαινε εις βάρος των Ελληνοκυπρίων. Να μιλούμε πλέον με βάση το ενιαίο κράτος, στο οποίο θα προβλέπεται ενισχυμένη προστασία των δικαιωμάτων της μειονότητος.
2. Να καταγγείλουμε σε κάθε ευρωπαϊκό και διεθνές βήμα τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή. Το κάναμε κατά την πρώτη δεκαετία μετά την εισβολή του Αττίλα, το 1974. Μετά χαλάρωσε η πίεσή μας. Ας μην δίνουμε την εντύπωση σε φίλους και εταίρους ότι το Κυπριακό είναι μία απλή διαμάχη μεταξύ του Μιχάλη και του Μεχμέτ, που διαφώνησαν για κάποια χωράφια ή για τον καθορισμό της «Πράσινης Γραμμής» στη Λευκωσία. Πρόκειται ξεκάθαρα για ζήτημα εισβολής και κατοχής και θα λυθεί μόνο όταν αποχωρήσει ο εισβολέας.
3. Να ζητήσουμε από τον ΟΗΕ να προβεί –πριν από οποιαδήποτε επόμενη συζήτηση– σε καταγραφή των κατοίκων του Κατεχόμενου βορείου τμήματος. Πόσοι είναι οι Τουρκοκύπριοι, πόσοι οι έποικοι; Να υπενθυμίσουμε με δυνατή φωνή και με νομικά επιχειρήματα ότι ο εποικισμός επιφέρει απαράδεκτη εθνολογική αλλοίωση. Ας μην λησμονούμε εξ άλλου ότι, με τον ισλαμίζοντα και αυταρχικό Ερντογάν στην εξουσία, ισλαμοποιείται ήδη και ο πληθυσμός των Τουρκοκυπρίων και των εποίκων στην Κύπρο. Θα παραδώσουμε, λοιπόν, ένα κομμάτι του Ελληνισμού σε μία δύσκολη συγκατοίκηση με ισλαμιστές και φερέφωνα του Ερντογάν;
4. Να ξαναλειτουργήσει ο ενιαίος αμυντικός χώρος Ελλάδος- Κύπρου. Επί πλέον, η Κυπριακή Δημοκρατία θα έχει όφελος αν ενδυναμώσει το Πολεμικό Ναυτικό της, ώστε να αποκτήσει μία αποτρεπτική δύναμη, η οποία θα προφυλάσσει με τρόπο αξιόπιστο την Κυπριακή ΑΟΖ. Η Κύπρος έχει σε μεγάλο βαθμό ξεπεράσει την οικονομική κρίση και μπορεί να κάνει ορισμένες δαπάνες για την άμυνά της.
5. Να αξιοποιηθεί και να διευρυνθεί η αμυντική και ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Ελλάδος- Κύπρου- Ισραήλ και Αιγύπτου.
6. Να ενισχυθεί η ελληνική παιδεία και να αναδειχθεί περισσότερο η ελληνορθόδοξη πολιτιστική κληρονομιά στην Κύπρο. Με την αφελή δικαιολογία ότι πρέπει να επαναπροσεγγίσουμε τους Τουρκοκυπρίους, έγιναν κατά τα τελευταία χρόνια, ιδίως κατά την πενταετία της αριστερής διακυβερνήσεως Χριστόφια-ΑΚΕΛ, λανθασμένες κινήσεις στον εκπαιδευτικό τομέα. Η παιδεία των Ελληνοκυπρίων πρέπει να καλλιεργεί την αγάπη προς τα ιδανικά του Ελληνισμού και της εθνικής αξιοπρέπειας, σε συνδυασμό με τις δημοκρατικές και ευρωπαϊκές αξίες. Οι ουτοπικοί διεθνισμοί και η προσπάθεια υποβαθμίσεως του Απελευθερωτικού Αγώνα του 1955-59 δεν οδηγούν σε μία ελεύθερη Κύπρο ούτε βοηθούν την ελληνοκυπριακή νεολαία να συνειδητοποιήσει την ιστορική πορεία και την πολιτιστική ταυτότητα της πατρίδας της.
7. Στην Ελλάδα, οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι η Κύπρος είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό. Αν πέσει η Κύπρος, έρχεται η σειρά του Αιγαίου και της Θράκης. Αντιστρόφως, αν δούμε δημιουργικά αυτή τη σχέση, η Κύπρος μπορεί να αποβεί το εφαλτήριο του Ελληνισμού στη στρατηγικά, οικονομικά και πολιτιστικά ενδιαφέρουσα περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
8. Είναι απαραίτητο οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι-δημοσιολογούντες, στην Ελλάδα και στην Κύπρο, να μελετήσουμε και να μάθουμε καλύτερα με ποιούς έχουμε να κάνουμε και τί ακριβώς συμβαίνει στην Τουρκία και στα Κατεχόμενα. Θυμάμαι τους αδικαιολόγητους πανηγυρισμούς μιας ελληνοκυπριακής εφημερίδας για την επιτυχία του ΑΚΡ, του κόμματος του Ερντογάν. Θυμάμαι επίσης την αστήρικτη αισιοδοξία ορισμένων ότι ο Τουρκοκύπριος Μουσταφά Ακιντζί θα είναι δήθεν πιο φιλικός και πιο διαλλακτικός. Ερντογάν και Ακιντζί ακολουθούν ακριβώς την ίδια πολιτική, που είναι η αξιοποίηση κάθε ευκαιρίας για την επέκταση του τουρκικού ελέγχου σε όλο το νησί.
Απαιτείται, λοιπόν, αλλαγή πορείας. Για να διασωθεί η Κυπριακή Δημοκρατία και για να επιβιώσει ο Ελληνισμός της Μεγαλονήσου.
* Ο Κωνσταντίνος Χολέβας είναι πολιτικός επιστήμων.
