Στην Ελλάδα περιηγητές εμφανίστηκαν κυρίως από το 17o αι. και μετά. Ανάμεσά τους διπλωμάτες, ποιητές, καλλιτέχνες, ερευνητές αλλά και πολλοί αρχαιοκάπηλοι.
Οι κυριότεροι από αυτούς ήταν ο Πουκεβίλ, ο Σπον, ο Γουίλερ, ο Τουρνεφόρ, ο Σουαζέλ-Γκουφιέ και ο Γκίι. Τι αποκαλύπτει, όμως, ο ξένος ιστορικός RICHARD STONEMAN μέσα στο βιβλίο του «Αναζητώντας την κλασική Ελλάδα»;

ΕΙΝΑΙ αλήθεια πως όταν μιλάμε για περιηγητές , εννοούμε αυτούς που ταξιδεύουν ι με σκοπό την ψυχαγωγία ή τη μόρφωση. Η τάση για περιήγηση χρονολογείται από την αρχαιότητα και κυρίως από τότε που τα ταξίδια έπαυσαν να είναι πολύ επικίνδυνα. Τον 6o αι. π.Χ. αναφέρονται πολλά ονόματα ελλήνων περιηγητών, που ταξίδεψαν σε διάφορες χώρες, ο καθένας για δικούς του λόγους.
Ο Σόλων πήγε στην Αίγυπτο, τη Μ. Ασία και αλλού. Το ίδιο και ο Εκαταίος ο Μιλήσιος. Ο Ηρόδοτος ταξίδεψε σ’ όλες τις χώρες σχεδόν της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, την Ιταλία τα παράλια του Εύξεινου Πόντου κ.α. Στη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου εμφανίζονται περιηγητές που επιπλέον περιγράφουν τις εντυπώσεις τους στα συγγράμματά τους. Τέτοιοι είναι ο Δημοχάρης, ο Δίυλλος κ.ά. Συστηματικότερα περιηγητικά έργα με ιστορικό και γεωγραφικό περιεχόμενο ανήκουν στον περιηγητή Πολέμωνα από την Τρωάδα (2ος αι. π.Χ.).

Σπουδαίος περιηγητής και γεωγράφος ήταν ο Στράβωνας (65 π.Χ.-23 περίπου μ.Χ.). Στο έργο του με τον τίτλο Γεωγραφικά βρίσκονται πολλές χρήσιμες πληροφορίες ιστορικού, γεωγραφικού κλπ. περιεχομένου. Η ίδρυση του οικουμενικού κράτους της Ρώμης και η Pax Romana έκαναν τα ταξίδια ασφαλέστερα. Διασημότερος περιηγητής την εποχή των Αντωνίνων (2ος αι. μ.Χ.) ήταν ο Παυσανίας από τη Μαγνησία της Μ. Ασίας.
Το έργο του Ελλάδος περιήγησις, είναι πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την τοπογραφία της αρχαίας Ελλάδας, τη λατρεία, τους μύθους την τέχνη, τις παραδόσεις των Ελλήνων κλπ. Στους αιώνες που ακολούθησαν εμφανίστηκαν πολλοί σπουδαίοι περιηγητές. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Μάρκο Πόλο πως περιηγήθηκε την Άπω Ανατολή (1254-1269).
Στην Ελλάδα περιηγητές εμφανίστηκαν κυρίως από το 17o αι. και μετά. Ανάμεσά τους διπλωμάτες, ποιητές, καλλιτέχνες, ερευνητές αλλά και πολλοί αρχαιοκάπηλοι. Οι κυριότεροι από αυτούς ήταν ο Πουκεβίλ, ο Σπον, ο Γουίλερ, ο Τουρνεφόρ, ο Σουαζέλ-Γκουφιέ και ο Γκίι.

Πριν από την Άλωση της Πόλης κατέφθαναν στην Ελλάδα ορισμένοι πράκτορες για να συλήσουν τα λείψανα των κλασικών μας χρόνων; Και ποιοι ήσαν αυτοί;

Μας δίδεται ίσως η ευκαιρία να δούμε τι γράφει ο ξένος ιστορικός RICHARD STONEMAN: μέσα στο βιβλίο του «Αναζητώντας την κλασική Ελλάδα», όπου ευθύς εξ αρχής αναφέρει τα εξής:

Κατόπιν όλων αυτών τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων;

 

ΠΗΓΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ