στρ. Κ. Ζιαζιά (πρώην αρχ. ΓΕΣ): “Κατεστημένα εναντίον του Στρατεύματος, θητεία για γυναίκες και ασύμμετρες απειλές”

ΔΕΔΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΠΟΣΟΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΟΙΟΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΠΟΥ ΤΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΘΕΙ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ;

Ο Εθνικός Αμυντικός Σχεδιασμός, ως γνωστόν, περιλαμβάνει το σύνολο των διαδικασιών, που αποσκοπούν στον ορθολογικότερο σχεδιασμό της ανάπτυξης των Ενόπλων Δυνάμεων, για να επιτευχθούν οι Εθνικοί Αντικειμενικοί Σκοποί ασφάλειας – άμυνας, που περιέχονται στην Πολιτική Εθνικής Άμυνας (ΠΕΑ).

Η διάρθρωση της Δομής των ΕΔ έπρεπε να είχε περατωθεί εδώ και πέντε χρόνια, αλλά ακόμη και τώρα, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς για την Πατρίδα είναι επιβεβλημένη.

Πρέπει να πραγματοποιηθεί βέβαια με στοχευμένες ποιοτικές αλλαγές, που θα ενισχύουν την διακλαδικότητα, τις επιχειρησιακές δυνατότητες και την οικονομία προσωπικού, πόρων και υποδομών.

Δυστυχώς όμως κατεστημένα συμφέροντα και αντιλήψεις παρόμοιες με εκείνες που οδήγησαν την χώρα στην χρεωκοπία, δεν επέτρεψαν την υλοποίηση της νέας δομής των ΕΔ. 

Όσο για “την ποσοτική και την ποιοτική υπεροχή ” που τείνουν να αποκτήσουν οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ,πρέπει να επισημάνω οτι στα ειδικά Θέατρα Επιχειρήσεων της Θράκης και του Αιγαίου θα κερδίσει οχι ο πολυπληθέστερος και ενδεχομένως ο ισχυρότερος αλλά ο πιο αποφασιστικός, ο πιο ετοιμοπόλεμος και κυρίως ο πιο ευέλικτος και αυτές είναι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και σε αυτο αποσκοπεί και η εφαρμογή μιας πιο ευέλικτης και επιχειρησιακά λειτουργικής Νέας Δομής των Ενοπλων Δυνάμεων με κυρίαρχο το διακλαδικό δόγμα.

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ;

Με τον ισχύοντα N. 3883/2010 καθιερώθηκε το Μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα Προμηθειών Αμυντικού Υλικού (ΜΠΠΑΥ) των Ενόπλων Δυνάμεων διάρκειας 15 ετών που επανεξετάζεται και επικαιροποιείται ανά τριετία, διαμορφώνοντας το Τριετές Κυλιόμενο Πρόγραμμα Προμηθειών Αμυντικού Υλικού, το οποίο με τη σειρά του επανεξετάζεται και επικαιροποιείται κάθε χρόνο ώστε να εναρμονίζεται με τον Κρατικό Προϋπολογισμό, όπου καταγράφονται οι εξοπλιστικές προτεραιότητες των ΕΔ.

Λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, πιστεύω οτι πρώτη προτεραιότητα των Ένοπλων Δυνάμεων ειναι η συντήρηση και η διαθεσιμοτητα των κύριων οπλικών συστημάτων και κυρίως των μέσων της ΠΑ και του ΠΝ, η βελτίωση των δυνατοτήτων των Δυνάμεων Άμεσης Αντίδρασης, η επαύξηση των δυνατοτήτων επιτήρησης του ΠΝ και η βελτίωση του Συστήματος Διοικήσεως και Ελέγχου.

Επιπλέον, παρα την οικονομική κριση , επειδή υποχρέωση κάθε σοβαρού οργανισμού είναι και η προετοιμασία της μελλοντικής του εξέλιξης, η αμυντική μας σχεδίαση πρέπει να συνυπολογίσει την αναγκαιότητα παρακολούθησης των τεχνολογικών προόδων στον τομέα των στρατιωτικών εφαρμογών μέσω ενός στοχευμένου σχεδιασμού προμηθειών αμυντικού υλικού σε βάθος χρόνου, λαμβάνοντας υπόψη τους οικονομικούς περιορισμούς.

Με το τρόπο αυτό θα αποφευχθεί ο ελλοχεύων κίνδυνος της τεχνολογικής υστέρησης, η οποία θα μπορούσε να μετατραπεί σε επιχειρησιακό μειονέκτημα. Η απόκτηση , δωρεάν , οπλικών συστημάτων απο τα αποθέματα των Ενοπλων Δυναμεων των ΗΠΑ ειναι μια μεσοπρόθεσμη “καλή” λύση.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΤΟΝ Ε.Σ; 

Η Εκπαίδευση, ειναι το άλφα και το ωμέγα της στρατιωτικής ισχύος.

Πίστη και κανόνας στα Στελέχη μας είναι οτι περισσότερος ιδρώτας στην εκπαίδευση λιγότερο αίμα στον πόλεμο.

Ναι υπάρχει ρεαλιστική εκπαίδευση, σε όλες τις μονάδες που εχουν υψηλή επάνδρωση στις Ένοπλες Δυνάμεις μας.

Πρόβλημα υφίσταται στις μονάδες που εχουν χαμηλή επάνδρωση και αδυνατούν να συγκροτήσουν πλήρεις Υπομονάδες και τμήματα Εκπαιδεύσεως.

Η εκπαίδευση των Στελεχών βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα ενω των εφέδρων οπλιτών υπολείπεται λόγω του μικρού χρόνου θητείας και της αναγκαστικής χρησιμοποίησης τους στις λειτουργικές ανάγκες των μονάδων.

Επιπροσθέτως, οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι ανάγκη να συνεχίσουν να συμμετέχουν απρόσκοπτα στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ καθώς διαπιστώνεται το επίπεδο ετοιμότητας ενώ στέλνονται ξεκάθαρα μηνύματα σε φίλους και εχθρούς για την ισχύ των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Μεγάλη έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην εκπαίδευση των δυνάμεων ταχείας αντίδρασης καθώς και της Π.Α και του Π.Ν. αφού αυτές αποτελούν την αιχμή του δόρατος σε περίπτωση που η «φίλη» πραγματοποίηση τις απειλές της.

Απαιτείται πλήρης εκμετάλλευση των στελεχών που εκπαιδεύονται σε σχολεία του εξωτερικού για την αύξηση της επιχειρησιακής εκπαίδευσης των μονάδων και αλλαγή νοοτροπίας και μεθοδολογίας της παρεχόμενης Εκπαιδεύσεως σε ολα τα επίπεδα .

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ Η ΘΗΤΕΙΑ; 

Ως γνωστον η θητεία των εννέα μηνών στον Στρατο Ξηράς καθιερώθηκε με προοπτική να προσληφθούν 15.000 Επαγγελματίες Οπλίτες.

Όμως λογω της οικονομικής κρίσης δεν προσελήφθησαν, και η αριθμητική σύνθεση των Μονάδων υπολείπεται σημερα κατα πολύ του προσδοκώμενου.

Η αύξηση της θητείας απο 9 σε 12 μήνες είναι το ελάχιστο που μπορει να γίνει απο πλευράς πολιτείας – θα αυξήσει την επάνδρωση των μονάδων, θα βοηθήσει σημαντικά στην επιχειρησιακη εκπαίδευση των εφέδρων οπλιτών και θα υπάρξει μια αναζωογόνηση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο σκοπός είναι να βελτιώσουμε την Εθνική μας Άμυνα και οχι να κολακέψουμε τις κομματικές νεολαίες, που και αυτές αν η πολιτεία τους εκθέσει τους κινδύνους που διατρέχει η πατρίδα λόγω της παγκόσμιας αναρχίας αλλά και της γείτονος Τουρκίας, είμαι βέβαιος οτι θα συμφωνήσουν στην αύξηση της θητείας.

Μια αύξηση της θητείας στους 12 μήνες με περιορισμό των φυγόστρατων και στράτευση των γυναικών για ένα εξάμηνο αρκεί.

Η θητεία όμως δεν αρκεί να αυξηθεί, πρέπει να αναβαθμιστεί ποιοτικά και κυρίως επιχειρησιακά.

Τα λεγόμενα απο ορισμένους για πληρωμένη θητεία για τους τελευταίους μήνες και χορήγηση εφάπαξ με την απόλυση, δεν ευσταθούν σε αυτη την οικονομική συγκυρία για την Πατρίδα.

Μείζον πρόβλημα είναι επίσης και αυτό της μαζικής γήρανσης του μόνιμου προσωπικού, κυρίως λόγω της αδυναμίας προσλήψεων νέων ΕΠ.ΟΠ. και της αναπότρεπτης αύξησης του μ.ό. ηλικίας των υπαρχόντων.

Το πρόβλημα θα αρχίσει να αμβλύνεται με την πρόσληψη των 1000 οπλιτών βραχείας θητείας και την συνέχιση των προσλήψεων κάθε έτος.

ΕΠΑΡΚΟΥΝ ΤΑ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ;

Η περικοπή των αμυντικών δαπανών τα τελευταία χρόνια, χωρις εκτίμηση των συνεπειών στην λειτουργικότητα των ΕΔ και χωρίς σχέδιο, δημιούργησε και θα δημιουργήσει στο μέλλον πολλαπλά και μη αναστρέψιμα προβλήματα στην ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία της χώρας.

Οι περικοπές στους λειτουργικούς και αναπτυξιακούς Προϋπολογισμούς του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ξεπέρασαν το 50%, δηλαδή διπλάσιο της μείωσης του ποσοστού του ΑΕΠ.

Όμως οι μειώσεις αυτές δεν συνοδεύτηκαν από τις ανάλογες διορθωτικές και εξισορροπητικές ενέργειες, με αποτέλεσμα να οδηγήσουν στον περιορισμό της λειτουργικότητας, υποστήριξης, εκπαίδευσης, ανανέωσης βασικών οπλικών συστημάτων και του κυρίου υλικού ,ενω συνεχίζεται μέχρι σήμερα η διατήρηση μιας αντί οικονομικής και παρωχημένης αλλά και δυσκίνητης δομής.

Επιπλέον μείωσαν σημαντικά τη στρατιωτική παρουσία μας στις περιοχές κρίσιμου εθνικού ενδιαφέροντος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οικονομική αδυναμία την οποία βιώνει η χώρα πλήττει το αξιόμαχο των ΕΔ.Αν υποστηρίζουμε το αντίθετο τότε ή αιθεροβατούμε ή λέμε ψέμματα στον Ελληνικό Λαό.

Προσωπικά όμως πιστεύω ακράδαντα, οτι και τώρα οι ΕΔ της χώρας, παρά τα προαναφερθέντα προβλήματα, έχουν τις επιχειρησιακές δυνατότητες αποτροπής και διαφύλαξης της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδος μας.

Σε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, οι διοικήσεις και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υπερβάλλει εαυτούς και ξεπέρασαν τις παρεχόμενες δυνατότητες για να ελαχιστοποιήσουν τις αρνητικές επιδράσεις στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των ΕΔ .

Ο προϋπολογισμός του υπουργείου Εθνικής Άμυνας αντιμετωπίζεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ως το πιο «εύκολο» και «πειθήνιο» θύμα για περικοπές.

ΠΟΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ;

Μια Στρατηγική Εθνικής Άμυνας οφείλει να ανταποκρίνεται σε κάποιες σταθερές απαιτήσεις, όπως η υψηλή ποιότητα προσωπικού και η τεχνολογική υπεροχή, κάθε μία από τις οποίες πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής, επενδύσεων και υποστήριξης μέσω συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων και επιτυχημένων πρακτικών.

Το ηθικό στοιχείο της στρατιωτικής ισχύος αναφέρεται στο προσωπικό που τις συγκροτεί, ειδικώς τα στελέχη όλων των βαθμών, από τα οποία εξαρτάται η αποτελεσματικότητα των οπλικών συστημάτων και η υλοποίηση μιας αξιόπιστης στρατηγικής εθνικής άμυνας.

Το προσωπικό αυτό οφείλει η Πολιτεία να το περιβάλλει με ξεχωριστό ενδιαφέρον και εμπιστοσύνη και να λαμβάνει κάθε μέριμνα για την στήριξή του και τη διατήρησή του σε υψηλό επίπεδο, από πλευράς κύρους, συνοχής και αποτελεσματικότητας αλλά και επιπέδου διαβίωσης.

Είναι ουτοπία να θεωρείται ότι είναι δυνατόν να υλοποιηθεί οποιαδήποτε στρατηγική εθνικής άμυνας με ΕΔ, τα στελέχη των οποίων νοιώθουν παραμελημένα και απαξιωμένα ηθικά και υλικά.

Κατά τα τελευταία χρόνια η ηθική και υλική απαξίωση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων εκ μέρους της Πολιτείας είναι περισσότερο από εμφανής.

Όποιοι δεν το αντιλαμβάνονται μάλλον δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα.

Άπαντες πρέπει να συνειδητοποιήσουν οτι οι ΕΔ συνιστούν την τελευταία «γραμμή άμυνας» του έθνους και της κοινωνίας. Τίποτε δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν υπάρχει ασφάλεια και ειρήνη, η οποία βεβαίως δεν εξασφαλίζεται με δηλώσεις, κραυγές, συνθήματα και ιδεοληψίες ,αλλά με επιτυχημένη στρατηγική αποτροπής την οποία μόνο αποτελεσματικές ΕΔ μπορούν να εγγυηθούν.

ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ;

Είμαι κάθετα αντίθετος σε εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας. Σύμφωνα με το Σύνταγμα και την ισχύουσα νομοθεσία, η αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η υπεράσπιση της Εθνικής ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της Ελλάδος, η εξασφάλιση του Εθνικού της χώρου και η αποφασιστική τους συμβουλή στην επίτευξη των στόχων της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις εγγυώνται τα σύνορα της χώρας απο εξωτερικές απειλές.

Το Σύνταγμα ρητώς καθορίζει οτι την ασφάλεια στο εσωτερικό των συνόρων δεν την διασφαλίζει ο Στρατός αλλά η Ελληνική Αστυνομία και το Λιμενικό Σώμα.

Στην αντιμετώπιση ασσύμετρων απειλών η Πολιτική Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας απαιτείται να επικαιροποιηθεί, ώστε να περιλαμβάνονται ονομαστικά και επακριβώς αυτές οι απειλές σε συγκεκριμένο σχεδιασμό και οργάνωση για την αντιμετώπιση τους.

Πρόσφατα επιχειρήθηκε η εμπλοκή των Ενοπλων Δυναμεων στο ζοφερό πολιτικο κλίμα.

Ένα ειναι βέβαιο οτι οι ΕΔ της χωρας ουδέποτε παρ έκλιναν απο την κυρία αποστολη τους και ειναι προς όφελος όλων να σταματήσουν αυτες οι επιπολαιότητες και οι γελοιότητες και να αφεθούν οι Ενοπλες Δυναμεις έξω απο το υφιστάμενο νοσηρό πολιτικο κλίμα.

Ο πολιτικος έλεγχος των ΕΔ είναι αυτονόητος , με βάση το Σύνταγμα της Χωρας, για κάθε πολίτη με σώας τας φρένας αλλά και για κάθε στέλεχος των ΕΔ, το οποίο γαλουχείται ανάλογα εδώ και δεκαετίες και ενστερνίζεται ενσυνείδητα την εν λόγω αρχή.

Σε κάθε περίπτωση η επιβαλλόμενη πολιτική πρωτοκαθεδρία και ο πολιτικός έλεγχος είναι αδιανόητο να εκφυλίζεται σε κομματικοποίηση των ΕΔ, σε ευνοιοκρατία ή και σε μετατροπή των στρατιωτικών σε «δημοσίους υπαλλήλους» (με την κακή έννοια), άνευ δυνατότητος αναλήψεως πρωτοβουλιών.

ΠΟΙΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΔΡΕΙΑΣ;

Ο καθορισμός της 9μηνης θητείας έχει δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα ,στην επιχειρησιακή εκπαίδευση και ετοιμότητα της παραγόμενης εφεδρείας, τα οποία επιτείνονται και από την μη περιοδική μετεκπαίδευση της εφεδρείας λόγω των οικονομικών προβλημάτων.

Τα τελευταία χρόνια όμως στην πατρίδα μας έχουν ιδρυθεί, έχουν οργανωθεί Σύνδεσμοι, Σύλλογοι Εθελοντών Εφέδρων, που κάθε Σαββατοκύριακο τα μέλη τους εκπαιδεύονται σκληρά στα βουνά και στα πεδία ασκήσεων της χώρας μας.

Είναι έφεδροι ετοιμοπόλεμοι, σκληρά εκπαιδευόμενοι και κυρίως διέπονται απο ενθουσιασμό, μεράκι και έντονο πατριωτισμό.

Αυτούς τους Εφέδρους πρέπει να τους οργανώσουμε σε μονάδες και να εκμεταλευθουμε τα χαρακτηριστικά τους που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει.

Δεν φείδονται χρόνου και χρημάτων για να είναι ετοιμοπόλεμοι. Δεν είναι ακραίοι, οπως προσπαθούν μερικοί να τους κατατάξουν, είναι πατριώτες και τίποτε άλλο.

Ένα άλλο τμήμα των ΕΔ που πρεπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή ειναι η εθνοφυλακή, με πράξεις βέβαια και οχι με παχιά λόγια.

Έιναι αυτοί που έχουν στο σπίτι τους, στο μαξιλάρι τους το όπλο και τα πυρομαχικά, είναι αυτοί που πρώτοι θα καταλάβουν τις θέσεις μάχης στα νησιά μας, στον Έβρο, είναι οι σύγχρονοι ακρίτες.

Είναι οχι μόνο το πιο ανέξοδο τμήμα του Στρατου μας, άλλα είναι οι εθνοφύλακες μας, που συντηρούν με δικά τους έξοδα τα οχήματα και τα οπλικά συστήματά των ταγμάτων εθνοφυλακής και οχι μόνο.

Απαιτείται μια καλύτερη οργάνωση και κίνητρα για να παρουσιάζονται στις εκπαιδεύσεις καθε Σαββατοκύριακο.

Ειδικότερα:

Συγκρότηση ” Εθελοντικής Δύναμης Εθνοφυλακής Ταχείας Ανάπτυξης ” μέτρο το οποίο θα αξιοποιήσει στο μέγιστο την επιθυμία των Εφέδρων ή Εθνοφυλάκων να αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο στην Εθνική Άμυνα .

Απαιτείται ψήφιση σχετικού νόμου.

Να δοθούν κίνητρα, όχι βέβαια οικονομικά, για την παρουσίαση των Εφέδρων και Εθνοφυλάκων στις περιοδικές εκπαιδεύσεις.

Ρεαλιστική εκπαίδευση Εφεδρείας – Εθνοφυλακής στο πεδίο που θα δράσουν σύμφωνα με τα σχέδια.

Κατάργηση του Νόμου περι Παλλαϊκής Άμυνας, ο οποίος δεν συμπεριλήφθηκε στον ” Καλλικράτη ” και φυσικά μέχρι σήμερα αποτελεί μόνο ενα τυπικό νομικό πλαίσιο και μια γραφειοκρατική δομή ύπαρξης ΜΟΝΟ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΚΑΙ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ .

ΕΚΤΙΜΑΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΥ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΕ ΙΣΧΥ; 
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ;

Η κρίση των Ιμίων, με την εκδήλωση μιας νέας μορφής διεκδίκησης, προβλημάτισε, καθώς για πρώτη φορά εκδηλώθηκε μιας μορφής απειλή που έπιασε την ελληνική πλευρά απροετοίμαστη, βγάζοντας την από την ισορροπία της και οδηγώντας την σε αναδίπλωση και διπλωματική ήττα.

Όπως ήταν αναμενόμενο η κρίση έγινε η αιτία για την αναπροσαρμογή του ελληνικού αμυντικού δόγματος με την πρόβλεψη αντιμετώπισης παρόμοιων συμβάντων.

Κεντρικός άξονας της στρατιωτικής μας στρατηγικής είναι η αποτροπή οποιασδήποτε στρατιωτικής απειλής, σε συνδυασμό με την πολιτική αποκλιμάκωσης των εντάσεων.

Το στρατιωτικό δόγμα της χώρας είναι αποτρεπτικό-αμυντικό.

Οι ασχολούμενοι με την άμυνα της χώρας πρεπει να γνωρίζουν οτι , η έννοια της αποτροπής στηρίζεται , εκτός των άλλων, σε ένα βασικό στοιχείο που είναι η δυνατότητα “πρώτου πλήγματος” και η δυνατότητα “ανταποδοτικού πλήγματος”.

Ο ισχυρός μιας διαμάχης οφείλει να γνωρίζει ότι η αδύναμη πλευρά μπορεί να εξαπολύσει πρώτο πλήγμα και να εξουδετερώσει μεγάλο μέρος της “πλεονάζουσας” ισχύος του.

Έτσι γίνεται πιο προσεκτικός και στη συσσώρευση ισχύος και στην “αξιοποίησή” της.

Επίσης, οφείλει να γνωρίζει ότι, ακόμα κι αν εξαπολύσει επίθεση, η άλλη πλευρά θα κρατήσει αρκετές δυνάμεις “άθικτες”, ώστε να καταφέρει συντριπτικό “ανταποδοτικό πλήγμα”.

Εκτιμώ οτι ακόμη οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας έχουν αυτή την αποτρεπτική επιχειρησιακη δυνατότητα και δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο για το θέμα αυτό.

Απαιτείται, όμως μια νέα φιλοσοφία αποτροπής η οποία θα πρέπει να είναι πιο ενεργητική έναντι της γείτονος.

Κατά την άποψη μου, η Ελλάδα θα πρέπει να αυξήσει αποφασιστικά τον βαθμό απροβλεπτότητας των ενεργειών της έναντι της Τουρκίας έτσι ώστε η τελευταία να χάσει τη βεβαιότητα ότι οι προκλήσεις της είναι απολύτως ασφαλείς όσο η ίδια δεν αποφασίζει να οδηγήσει τα πράγματα σε επίπεδο πολεμικής αντιπαράθεσης και θεωρεί δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να το πράξει.

Ειναι πασιφανές πλέον οτι το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χωρου (ΔΕΑΧ), η Αποκλειστική Οικονομικη Ζωνη (ΑΟΖ ) ,και η ” Διπλωματία των Κανονιοφόρων ” (“Gunboat Diplomacy”) αποτελούν κρίσιμες αλληλοσυνδεόμενες έννοιες για την στρατηγική ασφάλειας και Άμυνας Ελλάδος – Κύπρου , και τη γεωπολιτική – γεωοικονομική διάσταση στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογειου.

Το Νοέμβριο του 1993, διακηρύχθηκε απο Ελλάδα και Κύπρο το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, με κύριο χαρακτηριστικό τον καθαρά αμυντικό του χαρακτήρα και με στόχο την αποτροπή ή αντιμετώπιση κάθε επιθετικής ενέργειας εναντίον του ενός η και των δυο μερών.

Με την διακήρυξη του Δόγματος , υπογραμμίστηκε με έμφαση η δέσμευση της Ελλάδος να θεωρηθεί ως αιτία πολέμου (casus – belli) οποιαδήποτε τουρκικη απόπειρα προέλασης στην ελευθερη Κυπρο.

Η απόφαση αυτή ενόχλησε σφόδρα την Τουρκία και ορισμένες συμμαχικές χώρες. Η επιχειρηματολογία τους ήταν οτι απο Ελληνικής πλευράς δόθηκε στρατιωτικός χαρακτήρας στην επίλυση του Κυπριακού με συνέπεια να δυσχεράνθουν οι προσπάθειες πολιτικής λύσης .

Η ανάγκη ενος Δόγματος εκτεταμένης αποτροπής (extended deterrence) για την ασφάλεια της Κύπρου είναι επιβεβλημμένη λόγω της συνεχούς αναβάθμισης των τουρκικών στρατιωτικών δυνατοτήτων επι της Μεγαλονήσου.

Αυτή η αμυντική συνεργασία -” αυτοάμυνα ” δεν στρέφεται εναντίον ουδένος αλλα αμύνεται κατά παντός. Τελικα ο ΔΕΑΧ απαξιώθηκε σε πολιτικό επίπεδο και απο τα δυο κράτη και το τραγικό – επικίνδυνο είναι η αφαίρεση του ΔΕΑΧ απο την Ελληνική Πολιτική Εθνικής Άμυνας του 2011 , πάντα στο όνομα της “Ελληνοτουρκικης φιλίας ” και αντικαταστάθηκε με τον όρο της “Μόνιμης Διαρθρωμένης Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδος Κύπρου “, το περιεχομένου του οποίου ουδείς αντελήφθη.

Δεν νοείται τυχόν ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δίχως να έχει προηγηθεί η δέουσα στρατιωτική προπαρασκευή σε περίπτωση τουρκικής αντίδρασης.

Το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου στέλνει σαφή πολιτικά μηνύματα στην Άγκυρα και φανερώνει πως ακόμα και σε περίοδο κρίσης Ελλάδα και Κύπρος είναι ικανές να προασπίσουν τα εθνικά τους συμφέροντα.

Πιστεύω οτι το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χωρου, παρά τις διεθνείς πιέσεις, πρέπει να επανέλθει άμεσα σε ισχύ και να διατηρείται συνεχώς στην επικαιρότητα, ακόμη και σε αυτούς τους δύσκολους για την χώρα μας οικονομικούς καιρούς.

Χρειάζεται εθνική και πολιτική ομοψυχία και τα υπόλοιπα θα τα καθορίσει η στρατιωτική ηγεσία.

ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΕΤΕ ; 

Πρεπει να γνωριζουν οι “κρατούντες ” σήμερα οτι η προπαρασκευή του Έθνους για πόλεμο πραγματοποιείται μεταξυ τριων κύριων πυλώνων, την προπαρασκευή των Ενόπλων Δυνάμεων, την προπαρασκευή της Εθνικής Οικονομίας και την προπαρασκευή του Πληθυσμού.