Σήμερα θα δούμε τι αναφέρει ο Βασίλιεφ για την Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, που αυτό τον καιρό έγινε επίκαιρη, λόγω της μεταφοράς των αγίων λειψάνων της στην Ελλάδα, αλλά και για τις διαμάχες Κωνσταντίνου και Μαξεντίου, που οδήγησαν στην καταφανή νίκη του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Μαξέντιος πνίγηκε στον Τίβερη, κοντά στη Μουλβία γέφυρα, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον αντίπαλό του!..

Η μητέρα του (Κωνσταντίνου) Ελένη ήταν μια χριστιανή που αρ­γότερα ανακηρύχθηκε Αγία και η οποία, κατά τη διάρκεια ενός προσκυ­νήματος στην παλαιστίνη, ανακάλυψε – όπως δέχεται η παράδοση – τον γνήσιο Σταυρό, πάνω στον οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός (Ι).

Το 305, αφού ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός εγκατέλειψαν το αυτοκρατορικό τους αξίωμα -σύμφωνα με σχετική συμφωνία- και αποσύρθηκαν στην ιδιω­τική ζωή, ο Γαλέριος έγινε αύγουστος στην Ανατολή, ενώ ο πατέρας τού Κωνσταντίνου – Κωνστάντιος – έλαβε το αξίωμα τού αυγούστου στη Δύση.

Τον επόμενο χρόνο ο Κωνστάντιος πέθανε στη Βρετανία και οι στρατιές του ανακήρυξαν τον γιο του Κωνσταντίνο αύγουστο. Την ίδια ε­ποχή μια επανάσταση ξέσπασε στη Ρώμη. Οι στασιαστές και ο στρατός ανέτρεψαν τον Γαλέριο και ανεκήρυξαν αυτοκράτορα τον Μαξέντιο, γιο τού Μαξιμιανού, που είχε παραιτηθεί από την αυτοκρατορική εξουσία. Ο Μαξιμιανός ενώθηκε με τον γιο του και πήρε πάλι τον αυτοκρατορικό τίτλο.

Τα γεγονότα αυτά ακολούθησε μια περίοδος εμφυλίου πολέμου, κατά τη διάρκεια τού οποίου τόσο ο Μαξιμιανός όσο και ο Γαλέριος πέθαναν. Τότε ο Κωνσταντίνος έκλεισε συμμαχία με τον Λικίνιο, έναν από τους νέους αυγούστους, και νίκησε τον Μαξέντιο σε μια απoφασιστική μάχη, κοντά στη Ρώμη, το 312.

Ο Μαξέντιος πνίγηκε στον Τίβερη, κοντά στη Μουλβία* γέφυρα, προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εχθρό του. Οι δύο νικητές Αυτοκράτορες, ο Κωνσταντίνος και ο Λικίνιος, συναντήθηκαν στα Μεδιόλανα (σημερινό Μιλάνο), όπου, σύμφωνα με την ιστορι­κή παράδοση, υπέγραψαν το ονομαστό Έδικτο τών Μεδιολάνων.

Οι ει­ρηνικές όμως σχέσεις τών δύο αυτοκρατόρων, δεν διήρκεσαν πολύ. Έ­νας αγώνας ξέσπασε ανάμεσά τους, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική νί­κη τού Κωνσταντίνου, τον φόνο τού Λικίνιου, το 324 μ.χ., και την ανάδει­ξη τού Κωνσταντίνου ως μόνου άρχοντα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Δύο υπήρξαν τα γεγονότα εκείνα της βασιλείας τού Κωνσταντίνου, που επηρέασαν σημαντικά τη μελλοντική εξέλιξη της ιστορίας: η επίσημη αναγνώριση τού Χριστιανισμού και η μεταφορά τής πρωτεύουσας της Αυτοκρατορίας από τις όχθες τού Τίβερη στις όχθες τού Βοσπόρου, από την παλαιά Ρώμη δηλαδή στη «Νέα Ρώμη»: την Κωνσταντινούπολη. Οι ε­πιστήμονες, μελετώντας τη θέση του Χριστιανισμού κατά την εποχη τού Κωνσταντίνου, ασχολούνται κυρίως με δύο προβλήματα: τη «μεταστρο­φή» τού Κωνσταντίνου και το Έδικτο τών Μεδιολάνων(I).

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

ΠΗΓΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ