ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1973-2016 (ΑΙΓΑΙΟ-Ν/Α ΜΕΣΟΓΕΙΟ)
της Φανούλας Αργυρού*
 
Αναφέρομαι στο άρθρο του αγαπητού κ. Μιχάλη Ιγνατίου 20.7.2017  http://www.onisilos.gr/?p=9966   με τίτλο « Όλη η αλήθεια για την πολιτική του Κίσινγκερ εναντίον της Κύπρου: Τον καίει δικό του απόρρητο έγγραφο»  το οποίο αρχίσει με «Τη διευθέτηση του Κυπριακού με λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που εισήγαγε και επέβαλε ο ίδιος ο Χένρι Κίσιγκερ»  και το οποίο αναφέρεται σε αμερικανικό έγγραφο του 1975. (Το έγγραφο αυτό ξαναδημοσιεύθηκε πιστεύω το 2013).
Διαφωνώ πλήρως με αυτή τη ερμηνεία.
Η Διζωνική είχε τροχοδρομηθεί από το Φόρειν ΄Οφις στο Λονδίνο από τις 16 Αυγούστου 1974 το οποίο και είχε επιλέξει για την προώθησή της τον Ελληνοκύπριο  Γλαύκο 
Κληρίδη.  Εξάλλου πώς μπορεί να την «εισήγαγε και επέβαλε»  ο Κίσσιγκερ όταν ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς που την είχε απαιτήσει στη Γενεύη στις 12 Αυγούστου 1974;  Και οι καταβολές της ΔΔΟ πάνε πίσω και ξεκινούν από το 1955 εν πάση περιπτώσει μεταξύ Βρετανών και Τούρκων.  (Βιβλίο της γράφουσας ‘ Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011’).
Παραθέτω για το ίδιο θέμα και το άρθρο του Καθηγητή Δρ. Κλέαρχου Α. Κυριακίδη, Επίκουρου καθηγητή στη Σχολή Νομικής του Πανεπιστημίου UCLan στην Κύπρο και συντονιστής του προγράμματος αφιερωμένο στο Κράτος Δικαίου και τα Διδάγματα της Ιστορίας.
Κλέαρχος Κυριακίδης, ‘Η προέλευση της προτεινόμενης λύσης ΔΔΟ’, Σημερινή, 17 Δεκέμβριος 2016
Στις 27 Αυγούστου 1974 ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν, έστειλε κλιμάκιο υψηλόβαθμών αξιωματούχων του Φόρειν Όφις στο Στέιτ Ντεπάρτμεντ για πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση με τον Δρ. Χένρυ Κίσσιγκερ για να εξασφάλιζαν την υποστήριξή του στην απόφασή τους εκείνη.  Μετά από μεγάλη συζήτηση ο Κίσσιγκερ τους έδωσε την επομένη την απάντηση ότι θα την υποστήριζε αλλά αμφέβαλε αν θα την δεχόντουσαν  Έλληνες.
Ο Τζέιμς Κάλλαχαν  (Βρετανός Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας) ανησυχούσε όμως και δεν ήταν ήσυχος ότι ο Κίσσιγκερ όντως υποστήριζε την ΔΔΟ και υπάρχει αλληλογραφία που το επιβεβαιώνει και μέχρι το τέλος του 1974 ζητούσε επίμονα να του επιβεβαιώνει ο Κίσσιγκερ  την υποστήριξή του στην λύση αυτή του Λονδίνου και της ΄Αγκυρας.
Το αμερικανικό  αυτό έγγραφο του 1975 απλά παρουσιάζει την προσπάθεια του Κίσσιγκερ να προωθήσει την ΔΔΟ αλλά δεν σημαίνει ποσώς ότι αυτός την «εισήγαγε και επέβαλε».  Κάτι τέτοιο είναι αυθαίρετο και δεν στέκει στην ιστορία βάση των επισήμων διαχρονικών βρετανικών εγγράφων που είναι και τα πρωτογενή όσον αφορά την διαχρονική ιστορία του Κυπριακού. Το οποίο ουδέποτε υπήρξε αμερικανικό θέμα αλλά πάντοτε βρετανικό, αποικιοκρατικό, και συνεχίζει μέχρι σήμερα.
Το 2015 δημοσίευσα σε 3 συνέχειες συνοπτικά τις καταβολές της Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας, στην ομογενειακή εφημερίδα Λονδίνου ‘ Ελευθερία’ με τίτλο:
“Η Διζωνική δεν είναι ούτε του ΝΑΤΟ ούτε του Κίσινγκερ – είναι της Άγκυρας και του Λονδίνου” 
Παραθέτω εδώ μέρος  του κειμένου ξεκινώντας από τις 12 Αυγούστου 1974 όταν ο Ραούφ Ντενκτάς κατέθεσε την απαίτησή του για Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική Ομοσπονδία στη Γενεύη με χάρτη ζητώντας το 34% του εδάφους για το τουρκικό κρατίδιο.  (Από το βιβλίο μου ‘ Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011’). 
12 Αυγούστου 1974 – Ο Ντενκτάς θέτει στις διαπραγματεύσεις της Γενεύης σχέδιο Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας συνοδευόμενο από χάρτη με το 34% του εδάφους στο τουρκικό κρατίδιο και ακολουθεί ο Τούρκος Υπ. Εξωτερικών Γκιουνές με δικό του σχέδιο καντονίων που κάλυπτε και εκείνο το 34% του εδάφους.
13 Αυγούστου 1974 – Ο Τζέιμς Κάλλαχαν ετοιμάζει προσχέδιο συμφωνίας που θα υπέγραφαν Κληρίδης και Ντενκτάς για δύο αυτόνομες διοικήσεις σε ένα ομόσπονδο σύστημα με καθορισμένες γεωγραφικές περιοχές και πιέζει Γλαύκο Κληρίδη και Γεώργιο Μαύρο (Έλληνα Υπ. Εξωτερικών) να δεχθούν το γεωγραφικό διαχωρισμό.
Ζητούν ορισμένες ώρες διορία να διαβουλευθούν τις κυβερνήσεις τους,  αλλά, οι διαπραγματεύσεις διακόπτονται  σκόπιμα από τους Τούρκους, στις 0200 της 14ηςΑυγούστου. Ξεκινά η δεύτερη εισβολή εν πλήρη εν των προτέρων γνώση  των Βρετανών και Αμερικανών. Ο Κάλλαχαν θεληματικά άφησε την εκτέλεση και της δεύτερης εισβολή για να πάρουν οι Τούρκοι, όπως ήθελαν, όσα εδάφη χρειαζόντουσαν προτού ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις. Διότι είχαν υπόθεση,  έγραψε στις διπλωματικές του υπηρεσίες στις 16 Αυγούστου 1974.
(Στη Γενεύη ο Γλ. Κληρίδης συνοδευόταν από τους Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη, Τάσο Παπαδόπουλο, Κρίτωνα Τορναρίτη και Πόλυ Πολυβίου – ο μόνος επιζών σήμερα είναι ο τελευταίος, ο οποίος παρευρέθηκε και στις πρόσφατες διασκέψεις για το Κυπριακό στην Ελβετία 2017).
16 Αυγούστου 1974 – Το Φόρειν ΄Οφις αποφασίζει ως λύση του Κυπριακού την δι-περιφερειακή ομοσπονδία (δηλαδή τη διζωνική) και επιλέγει τον Γλ. Κληρίδη ως τον άνθρωπό του για την προώθησή της.
23 Αυγούστου 1974 – Βρετανός Υπ. Αρμοστής προς Ντενκτάς – “ Αν ο Κληρίδης εξασφάλιζε την υποστήριξη της Ελλάδας .. θα μπορούσε να πουλήσει την διζωνική ομοσπονδία στους Ελληνοκύπριους».
24 Αυγούστου 1974 – Ο Ρ. Ντενκτάς δηλώνει ότι η θέση του είναι μια δι-περιφερειακή ομόσπονδη δημοκρατία της Κύπρου.
27 Αυγούστου 1974 – Ο ειδικός σύμβουλος για εξωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας κ. Ινάν δηλώνει στον Βρετανό Υφυπουργό Ντέιβιντ Έναλς ότι υποστηρίζει ανταλλαγή πληθυσμών και ο Έναλς συμφωνεί ότι πρέπει να αναζητηθεί λύση που να δίνει νέα αυτονομία στην τουρκοκυπριακή κοινότητα σε μια ομόσπονδη δομή. Το Λονδίνο πιστεύει πως σταδιακά θα υπάρξει εθελοντική ανταλλαγή πληθυσμών.
27 Αυγούστου 1974 – Ο Κάλλαχαν ανήσυχος για τη στάση του Κίσσιγκερ, αποστέλλει κλιμάκιο υψηλόβαθμων αξιωματούχων του Φόρειν ΄Οφις για συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του και  Αμερικανούς ομολόγους τους στο Στέιτ Ντεπάρμεντ,  για να σιγουρευτούν για την υποστήριξη του Κίσσιγκερ στην πολιτική που υιοθέτησαν για το Κυπριακό, δηλαδή τη διζωνική ομοσπονδία.
10 Σεπτεμβρίου 1974 – Σε σύσκεψη στο Φόρειν ΄Οφις ο Σερ ΄Ολβερ ενημερώνει ότι ο Γλ. Κληρίδης δέχθηκε την δι-περιφερειακή ομοσπονδία όχι όμως με τις υφιστάμενες αναλογίες. Προτού πάρει θέση χρειαζόταν την κάλυψη της Αθήνας. Είχε δουλέψει πολύ να την εξασφαλίσει από τον Καραμανλή όμως του τα χάλασε ο Μαύρος με δημόσιες δηλώσεις αποκλείοντας την περιφερειακή λύση.
11 Σεπτεμβρίου 1974 – Συνάντηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου/Τζέιμς Κάλλαχαν στο Λονδίνο.  Ο Μακάριος διαφωνεί με την επιδιωκόμενη από τον Κάλλαχαν γεωγραφική ομοσπονδία. Ο Κάλλαχαν ανένδοτος υπέρ της τουρκικής απαίτησης συμβουλεύει το Μακάριο να διασώσει ότι μπορεί.
13 Σεπτεμβρίου 1974 – Ο Δρ. Βάλτχάιμ (Γ.Γ. του ΟΗΕ) ενημερώνει τους Βρετανούς ότι ο Γλ. Κληρίδης στη συνάντηση του με τον Ρ. Ντενκτάς είχε προτείνει μια ενδιάμεση λύση βασισμένη στη γραμμή που είχε καταθέσει ο Τούρκος Υπ. Εξωτερικών Γκιουνές στη Γενεύη.
23 Σεπτεμβρίου 1974 – Η Τουρκία θα επέμενε στο διαχωρισμό της Κύπρου σε δύο ζώνες και ο Κάλλαχαν ήθελε δέσμευση από τον Αρχιεπισκόπο Μακάριο για λόγους ρεαλισμού, για να δώσει υποστήριξη στον Κληρίδη. Ο Γ. Μαύρος δεν μπορούσε να δεχθεί σε εκείνη τη φάση τη διζωνική ομοσπονδία. Οι Τούρκοι θα καταβρόχθιζαν την υποχώρηση και θα ζητούσαν και άλλα,  έλεγε.
27 Σεπτεμβρίου 1974 – Το Λονδίνο ζητεί επειγόντως από το Στέιτ Ντεπάρτμεντ να επέμβει να συγκρατήσει  το Μακάριο πριν την ομιλία του στα Ηνωμένα ΄Εθνη. ΄Ομως οι Αμερικανοί και ο Κίσσιγκερ δεν επεμβαίνουν.
2 Οκτωβρίου 1974 – Απόσπασμα από την ομιλία του Μακαρίου στα Η.Ε – « Ουδέν επιχείρημα δύναται να δικαιολογήσει την απαίτησιν της Τουρκίας για γεωγραφική ομοσπονδία, η οποία ουχί μόνο θα είναι απάνθρωπος, αλλά ωσαύτως, θα επέφερε αλλαγήν του χαρακτήρος της Κύπρου… Μερικοί, οι οποίοι εμφανίζονται ως ρεαλισταί, δυνατόν να συμβουλεύσουν ότι πρέπει να διαπραγματευθώμεν επί τη βάσει γεωγραφικής ομοσπονδίας… Υπό οποιασδήποτε περιστάσεις δεν θα διαπραγματευθώμεν προς νομιμοποίησιν των παραβιάσεων των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων»
16 Οκτωβρίου 1974  – Οι Τούρκοι απαιτούν από τον Κληρίδη δημόσια αποδοχή της αρχής μιας δι-περιφερειακής ομοσπονδίας (διζωνικής).
9 Νοεμβρίου 1974 – Ο Γλ. Κληρίδης υποστηρίζει την τουρκική απαίτηση για  γεωγραφική ομοσπονδία  σε ομιλία στην Αργώ στη Λευκωσία και εξασφαλίζει τα συγχαρητήρια και θαυμασμό του Τζέιμς Κάλλαχαν.
15 Νοεμβρίου 1974 – Εζεκίας Παπαιωάννου και Ανδρέας Φάντης (Γ.Γ και βοηθός ΓΓ του ΑΚΕΛ) πάνε Λονδίνο μέσω βρετανικών βάσεων καθ΄υπόδειξη του Γλ. Κληρίδη προς Βρετανούς,   επειδή αμφότεροι υποστήριζαν τις απόψεις του για λύση και θα βοηθούσαν στο να πιέσουν το Μακάριο πριν την συνάντηση της Αθήνας. Αμφότεροι παρέδωσαν στο Μακάριο υπόμνημα 9 σελίδων της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ που καλούσε τον Μακάριο να προβεί σε δήλωση προς την τουρκοκυπριακή πλευρά ότι δέχεται να συζητήσει τη γεωγραφική ομοσπονδία.
20 Νοεμβρίου 1974 – Γλ. Κληρίδης λέει στον Αμερικανό Τζόζεφ Σίσκο ότι είναι πεπεισμένος όσο ποτέ ότι μόνο η διζωνική θα αρκούσε για τους Τούρκους.
20 Νοεμβρίου 1974 – Παρόλο που προηγήθηκε επιστολή Κίσσιγκερ προς Κάλλαχαν ημερ. 16 Νοεμβρίου 1974 διαβεβαιώνοντάς τον ότι υποστήριζαν την διζωνική ως τη μόνη λύση, το Φόρειν ΄Οφις και ο Κάλλαχαν συνεχίζουν να είναι ανήσυχοι για την στάση των Αμερικανών,  ζητούν ξανά επιβεβαιώσεις (από Στέιτ Ντεπάρτμεντ και Κίσσιγκερ)  για την υποστήριξή τους για διζωνική ομοσπονδία.
26 Νοεμβρίου 1974 – Ο Γλ. Κληρίδης ενημερώνει τον βρετανό Ύπ. Αρμοστή ΄Ολβερ ότι το ξεκαθάρισε στον Μακάριο ότι στην Αθήνα θα επέμενε για ενυπόγραφο πρωτόκολλο που θα δέσμευε το Μακάριο για γεωγραφική ομοσπονδία και συμφώνησε ότι η διζωνική ομοσπονδία ήταν ακόμα ο τουρκικός στόχος. Αν δεν πετύχαινε ο στόχος του στην Αθήνα θα έβαζε μπροστά για πλήρη διζωνική λύση…
30 Νοεμβρίου 1974 – 1 Δεκεμβρίου 1974  – Σύσκεψη στην Αθήνα – συζητήθηκε η γεωγραφική ομοσπονδία αλλά ο Μακάριος δεν έδωσε ενυπόγραφη δέσμευση στον Κληρίδη αλλά ότι θα του έδιδε ενυπογράφως οδηγίες ανά την επιστροφή του στην Κύπρο.  (Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι ο Κ. Καραμανλής είπε ότι όσον αφορούσε τους Άγγλους «αυτοί είναι οι κυρίως υπεύθυνοι. Διότι αυτοί ενεθάρρυναν και το πραξικόπημα των συνταγματαρχών και τας διαθέσεις των Τούρκων…». Βιβλίο Σάββα Παύλου, η «Άλλη Κατάθεση»1991).
10 Δεκεμβρίου 1974 – Ο Ντενκτάς δηλώνει ότι η διζωνική ομοσπονδία παραμένει ο στόχος.
12 Δεκεμβρίου 1974 – Η Τουρκία επιδιώκει διζωνικό σύστημα με κάποιες αναπροσαρμογές. Οι Βρετανοί απαιτούν όπως ο Μακάριος  εξουσιοδοτήσει τον Κληρίδη να μπορεί να αποφασίζει μόνος του.
Μάρτιος 1975  – Το βρετανικό περιοδικό Εκονομιστ, κατόπιν διαρροής από το Φόρειν ΄Οφις, δημοσιεύει άρθρο με χάρτη για δύο “component parts”, ότι οι Τούρκοι θέλουν μια πολύ χαλαρή ομοσπονδία με σύστημα δύο ζωνών.
17 Ιουνίου 1975 – Ο ΄Ολβερ γράφει ότι για αρκετό καιρό πιέζει Ντενκτάς, Κληρίδη και Αρχιεπίσκοπο να δεχθούν προκαταρκτική αποδοχή της Διζωνικής ομοσπονδίας και να προχωρήσουν σε συμφωνία για αδύνατη κεντρική κυβέρνηση.
2 Αυγούστου 1975 – Ο Γλ. Κληρίδης στη 3η Βιέννης  υπάκουσε στους Βρετανούς και υπερέβη τις οδηγίες που είχε και δέχθηκε τη Δ.Δ.Ο και φοβούμενος για τη ζωή του ζήτησε προστασία από το Φόρειν ΄Οφις το οποίο του το πρόσφερε, αλλά δεν το χρειάστηκε…
7 Αυγούστου 1975 – Ο ΄Ολβερ έγραψε ότι ο Κληρίδης του είπε « ότι μίλησε με το ΑΚΕΛ, οι οποίοι συμπεριφέρονται λογικά, και ότι τάχθηκαν υπέρ της διζωνικής ομοσπονδίας που σημαίνει ότι και οι Ρώσοι την υποστηρίζουν. Ο κύριος αντίπαλος είναι ο Λυσσαρίδης».
Παραθέτω  ακόμα ένα ιστορικό άρθρο του Δρ. Κλέαρχου Α. Κυριακίδη όπου χαρακτηριστικά αναφέρει ότι στην ιστορία αυτή ο Δρ. Κίσσιγκερ ήταν το άλογο και όχι ο καβαλάρης. Το άλογο πήγαινε όπου το ήθελε να πάει ο καβαλάρης, που ήταν ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζέιμς Κάλλαχαν.
«Οι Συνήγοροι του Τουρκικού Δόγματος της Διαίρεσης: Οι Βρετανοί και οι ‘Πέντε Πυλώνες της Διχοτόμησης’’, Agora Dialogue, 28 Απριλίου 2017/
«σε αυτό το δράμα ο κ. Callaghan ήταν ο ‘καβαλάρης’ του ‘αλόγου’ που ονομάζεται Dr Kissinger, και όχι το αντίστροφο».
Κλάρκ Κλίφφορτ
«Σημειώνεται ότι η λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ήταν «ανάθεμα» για την Κύπρο αλλά στο τέλος επιβλήθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση στην Αθήνα και τη Λευκωσία κατά το περίφημο ταξίδι του Κλαρκ Κλίφορντ στην κυπριακή πρωτεύουσα, αφού στο μεταξύ οι Αμερικανοί φρόντισαν με διάφορους τρόπους, που άγγιζαν τα όρια της παρανομίας, να εξαφανίσουν τις αντιστάσεις των Ελλήνων και των Ελληνοκυπρίων πολιτικών».  Διαφωνώ και με αυτή τη τοποθέτηση στο εν λόγω άρθρο.
Ο αμερικανός ειδικός αντιπρόσωπος Κλάρκ Κλίφφορτ  έφθασε στην Κύπρο στις 23 Φεβρουαρίου 1977 και έφυγε στις 26 Φεβρουαρίου 1977 («Σημερινή», 10, 23 και 27 Φεβρουαρίου 1977.)  Δηλαδή 11 μέρες μετά τις 4 κατευθυντήριες  γραμμές Μακαρίου/Ντενκτάς στις 12 Φεβρουαρίου 1977 που δεν ήσαν καν συμφωνίες αλλά οδηγίες για τους διαπραγματευτές που κρατήθηκαν στα πρακτικά συνεδρίας στο Λήδρας Πάλας προεδρεύοντος του τότε ΓΓ του ΟΗΕ Κούλτ Βάλτχαιμ. Ούτε η λέξη διζωνική περιλαμβανόταν σ΄αυτές.  Προτού φθάσει στην Λευκωσία, ο Clifford  επισκέφθηκε την Αθήνα και την Άγκυρα και μετά την επίσκεψη και στην Κύπρο, έφθασε στο Λονδίνο στις 28 Φεβρουαρίου όπου είχε υψηλού επιπέδου συνάντηση με την βρετανική κυβέρνηση.
Ο Νέλσον Λέτκσυ επιβεβαίωσε
Επιπλέον υπάρχει η μαρτυρία του αμερικανού αξιωματούχου Νέλσον Λέτκσυ ,  ο οποίος σύμφωνα με έγγραφο της βρετανικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον ημερ. 3 Μαρτίου 1977 προς το Φόρειν Όφις, ο Μακάριος είχε ήδη έτοιμο το ‘διζωνικό’ χάρτη που έδωσε ο Τ. Παπαδόπουλος στις 31.3.1977 στη Βιέννη στους Τούρκους.
Και όταν τον επισκέφθηκε ο Κλίφφορτ, ο Μακάριος  τον έβγαλε από συρτάρι του γραφείου του και τον έδειξε του Κλίφφορτ και του ζήτησε να μην πει τίποτα σε κανένα και επίσης ότι δεν ήθελε την τότε  Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα να αναμειγνυόταν στο κυπριακό.  (‘Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011’).  Εκείνο που ίσως να έκανε  ο Κλίφφορτ να  ήταν να έπεισε τον Μακάριο να δώσει το χάρτη.
Ο χάρτης που συνόδευε τη πρόταση του Ρ. Ντενκτάς  για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που έδωσε στο Τζέιμς Κάλλαχαν στη Γενεύη στις 12.8.1974.
Ο χάρτης αυτός δημοσιεύθηκε στο βιβλίο του Εύδωρα Ιωαννίδη με το ψευδώνυμο Δώρος  Άλαστος «Cyprus-What now?» που εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1964. Ο συγγραφέας αναφέρει πως η διχοτόμηση και η ομοσπονδία με δύο χωριστά κράτη με το 38% του κυπριακού εδάφους να δοθεί στους Τούρκους, συζητείτο έντονα για οκτώ χρόνια στο Λονδίνο (Φόρειν ΄Οφις)  1956-1964. Την ομοσπονδία την αποκαλούσε στο βιβλίο του  συγκαλυμμένη διχοτόμηση. Με τις αποδεσμεύσεις των βρετανικών εγγράφων επιβεβαιώθηκε ο μ. Εύδωρας Ιωαννίδης.  Τα έγγραφα έδειξαν ότι στις 3 Ιανουαρίου 1964 το Φόρειν ΄Οφις ετοίμασε μεμοράντουμ για δύο συνιστώντα κράτη στην Κύπρο.   Ποία η διαφορά άραγε μεταξύ του χάρτη του Εύδωρα Ιωαννίδη του 1964 και της γραμμής Αττίλα του 1974 μέχρι σήμερα;   (Από τα βιβλία της γράφουσας).
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
 
infognomon
 
http://www.anixneuseis.gr/?p=172983

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ