Και, βέβαια, δεν ήταν μόνο οι οικονομικές συνθήκες που διαμόρφωσαν μέσω των στημένων σε πήλινα πόδια, όπως φάνηκε, επιχειρηματικών «γιγάντων» τους, αλλά και η ηθική απαξίωση που περιβάλλει πλέον τα ΜΜΕ. (…). Και μπορεί επιχειρήσεις να ξαναστηθούν, θέσεις εργασίας να ξαναδημιουργηθούν, αλλά στη συνείδηση του μέσου Ελληνα πολίτη δύσκολα θα επανέλθουν ο σεβασμός και η αξιοπιστία προς τα ΜΜΕ. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ζημιά που οι δύο Νέρωνες του Τύπου «πέτυχαν».

ΣΗΜΕΡΑ διαβάσαμε ένα πολύ σημαντικό άρθρο στην εφημερίδα «δημοκρατία», με την υπογραφή του εκδότη αυτής κ. Ιωάννη Ν. Φιλιππάκη. Στηλιτεύει δύο πασίγνωστους εκδότες και μάλιστα με το όνομά τους. Εμείς δεν θα μπούμε στην όποια διαμάχη υπάρχει μεταξύ εκδοτών. Μας ενδιαφέρει όμως η ουσία του θέματος και τι ζημιές προκάλεσαν ορισμένοι εξ αυτών στην Ελλάδα. Αυτός και ο λόγος που θα μας επιτρέψετε να αλιεύσουμε ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο. Αξίζει τον κόπο να τα διαβάσουμε:

«…Οι προδιαγραφές τους, εντελώς διαφορετικές. Ο ένας, κληρονόμος ενός πολύ ισχυρού, αν και αμφιλεγόμενου όσον αφορά τις πρακτικές του, ονόματος, αλλά και περιουσίας! Ο άλλος, επίσης κληρονόμος, με άλλου είδους κληρονομητήριο μεν, με αμφιλεγόμενο τρόπο δε, μιας αυτοκρατορίας του Τύπου. Η μεθοδολογία και των δύο, σχεδόν πανομοιότυπη: Επί δεκαετίες ρήμαξαν τον χώρο δραστηριότητας κάθε είδους ΜΜΕ στον οποίο αναμείχθηκαν, προκαλώντας τραγικά αποτελέσματα και δημιουργώντας συνθήκες ολικής καταστροφής ενός οικονομικού κλάδου που όχι μόνο απασχολεί χιλιάδες εργαζομένους, αλλά και που η ομαλή λειτουργία του θα αποτελούσε βασικό πυλώνα κριτικής του πολιτικού συστήματος και, κατ’ επέκταση, στήριξης της ίδιας της πατρίδας μας.

Το μόνο για το οποίο ενδιαφέρθηκαν ήταν η άσκηση πολιτικής και κάθε είδους επιρροής, αλλά και η μεγέθυνση των προσωπικών περιουσιών τους. Με την επινόηση πολυδαίδαλων σχημάτων και τη βοήθεια «πρόθυμων» συνεργατών, κατάφερναν να ζουν βασιλικά και να αβγατίζουν τις περιουσίες τους επί δεκαετίες.
Μέσω της καταστροφικής έκρηξης του Χρηματιστηρίου, της επιδεικτικής ανάμειξής τους σε, σχεδόν, κάθε είδους κρατικά έργα και προμήθειες, αλλά και της εγκληματικής τραπεζικής χρηματοδότησης που έτυχαν, έστησαν ένα ολιγοπώλιο (διπώλιο, ουσιαστικά), όχι μόνο μη επιτρέποντας σε οποιονδήποτε άλλον θέλει να αναπτυχθεί υγιώς χωρίς τα απαραίτητα «διόδια», αλλά δημιουργώντας και τις προϋποθέσεις στην πρώτη μεγάλη κρίση να καταρρεύσουν, σχεδόν εν μια νυκτί, και να συμπαρασύρουν μαζί τους ανθρώπους, επιχειρήσεις, τον ίδιο τον Τύπο τελικά.

Και, βέβαια, δεν ήταν μόνο οι οικονομικές συνθήκες που διαμόρφωσαν μέσω των στημένων σε πήλινα πόδια, όπως φάνηκε, επιχειρηματικών «γιγάντων» τους, αλλά και η ηθική απαξίωση που περιβάλλει πλέον τα ΜΜΕ. Η επιχείρησή μας αλλά και ο υπογράφων έχουν βιώσει πραγματικά τη χυδαία και απρεπή, «νταβατζιλίδικη» συμπεριφορά και των δύο. Δεν υποκύψαμε, αλλά πληρώνουμε ακόμα και σήμερα τις συνέπειες άρνησης στην υποταγή.

Και μπορεί επιχειρήσεις να ξαναστηθούν, θέσεις εργασίας να ξαναδημιουργηθούν, αλλά στη συνείδηση του μέσου Ελληνα πολίτη δύσκολα θα επανέλθουν ο σεβασμός και η αξιοπιστία προς τα ΜΜΕ. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ζημιά που οι δύο Νέρωνες του Τύπου «πέτυχαν». (…)

Και βέβαια, αυτά αφορούν τους άμεσα εμπλεκομένους. Αυτό που αφορά την ελληνική κοινωνία είναι η απόλυτη και διαφανής διερεύνηση της πορείας που δημιούργησε την καταστροφή. Οι ένοχοι είναι γνωστοί. Τα εγκλήματά τους, επίσης.
Ο ουσιαστικός νομικός χαρακτηρισμός τους είναι η ηθική και η φυσική αυτουργία στην καταστροφή ενός ολόκληρου οικονομικού κλάδου. Ο τυπικός νομικός χαρακτηρισμός; Ας τον βρουν όσοι διατείνονται, μήνες τώρα, ότι προστατεύουν τη Δικαιοσύνη. Γιατί μία είναι η μέθοδος προστασίας της Δικαιοσύνης: Η δίκαιη λειτουργία της προς όφελος της κοινωνίας και μόνο! Και οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν!»

Με σεβασμό και τιμἠ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

ΠΗΓΗ