Κάποια άτομα με απογοητεύουν. Πολύ.
Θέλετε μεν έτοιμες τις απαντήσεις, αλλά η γνώση που δεν κατακτάται με κόπο, είναι επιδερμική. Θα περάσει καί θα ξεχαστεί.
Κι εδώ θέλω ν’ ανακαλύψετε εσείς (κι όχι να σας το δώσω έτοιμο) κάτι ύψιστης σημασίας. Καί να το κρατήσετε. Γι’ αυτό σας είπα να σπάσετε το κεφάλι σας, μέχρι να βρήτε τις απαντήσεις.
Εν πάσει περιπτώσει, το αντιπαρέρχομαι.
Οι απαντήσεις, λοιπόν, είναι:
Πρόκειται γιά το τρίκλωνο αιθερικό μας “dna”, που στα αρχαιοελληνικά κείμενα αναφέρεται ως ιχώρ.
Ξεκινάει από τον Ήλιο καί καταλήγει στον Έλληνα άνθρωπο.
Η (ολική ή μερική) καταστροφή του καταστρέφει τον Έλληνα, ο οποίος αντιστοιχεί σ’ αυτό.
Αυτό που σχεδίασα, είναι το “ατομικό” ψυχικό αποτύπωμα του Έλληνα, διότι υπάρχει καί το συλλογικό ψυχικό αποτύπωμα της φυλής μας. Αυτό εδώ:
Τί σημαίνουν οι διαφορές με το προηγούμενο σχήμα;
Στο ατομικό ψυχικό αποτύπωμα, τα φίδια δείχνουν εσωστρέφεια – το “Γνώθι σαυτόν”. Επίσης, η περιέλιξή τους δείχνει σαφώς “γενετική” δομή (dna, ομφάλιος λώρος).
Διευκρινήσεις καί συμπεράσματα.
Το “υλικό” του ιδεατού “Τρικαρήνου Όφεως” είναι ο (αιθερικός) χρυσός, κι όχι ο μπρούντζος. (Θυμηθείτε: “Χρυσούν Γένος”.) Άλλως τε, συνδεόμαστε με τον Ήλιο, που ως μέταλλο έχει τον χρυσό. Απλά, με το πρώτο σκίτσο, το «μπρούντζινο», (ως απόρροια του πάλαι ποτέ “Τρικαρήνου”) σας εισήγαγα στις έννοιες που θέλω να δείξω.
Άλλες φυλές έχουν δίκλωνο / μονόκλωνο / καθόλου αιθερικό dna. (Ναί, είναι ατελείς.) Καί ναί, άμα κάνεις ζημιά στην αιθερική “αλυσίδα” τους, τις αρρωσταίνεις καί τις σκοτώνεις. Θα μπορούσαν, δηλαδή, άνετα οι δικοί μας κορυφαίοι μύστες να τελειώσουν μία καί καλή με διάφορες βρωμόρατσες, που μας έγιναν φόρτωμα. (Καί ειδικά γιά τις σπαρτές, είναι “ευκολάκι”.) Αλλά αυτή η ενέργεια απαγορεύεται ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ “άνωθεν”…
…Εκτός αν…
Βέβαια, ακριβώς το ίδιο πάνε να κάνουν “κάποιοι” σ’ εμάς… Κι όχι μονάχα τώρα τελευταία. (Δεν βλέπετε την εντεινόμενη επίθεση στα -σημερινά, έστω- φυλετικά σύμβολά μας; Τα σύμβολα είναι η «γέφυρα» του υλικού κόσμου με τον αιθερικό.) Διότι κάτι έχουν μυριστεί εδώ κι αιώνες, γιά το πώς γίνεται το “ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε”. Μόνο που -επειδή δεν τα ξέρουν όλα- καί δεν θα τους βγεί (όπως δεν τους βγήκε τόσο καιρό), καί θα το πληρώσουν πανάκριβα… όταν έρθ’ η ώρα της λυπητερής.
Τα “σκουριασμένα / χαλασμένα” τμήματα της αιθερικής αλυσίδας, είτε της ατομικής, είτε της συλλογικής, δυστυχώς παραμένουν τέτοια, ακόμη κι αν μεσολαβήσει θάνατος κι επανενσάρκωση. Μόνον η ενθύμηση / συνειδητοποίηση ότι κάτι δεν πάει καλά, κι η συνακόλουθη έντονη προσευχή στον Θεό γιά “επιδιόρθωση”, μπορούν να τα ξανακάνουν χρυσά.
Όλα τα παραπάνω θέλω να τα μάθετε απέξω. Κι ακόμη περισσότερο, θέλω να τα νοιώσετε – γιά να σας μείνουν ως γνώση ες αεί. (Αλλοιώς, δέν… όσα ωραία κειμενάκια δικά μου καί να διαβάσετε.)
Καθήστε κάτω από τον Ήλιο χωρίς ρούχα (δεν είναι απαραίτητες οι ακρογιαλιές προς τούτο, υπάρχουν καί τα μπαλκόνια καί οι πίσω αυλές), κλείστε τα μάτια, καί ζητήστε σύνδεση με το άστρο που δίνει καί συντηρεί τη ζωή στη Γή μας.
Κάντε ερωτήσεις:
Ποιός είμαι;
Ποιός ήμουν;
(Το “Ποιός θα είμαι;” είναι γιά πιό προχωρημένο στάδιο – όταν εξοικειωθήτε.)
Τί κάνω εδώ σ’ αυτή τη ζωή, σ’ αυτόν τον κόσμο;
Οραματιστήτε (έστω, προσπαθήστε) το αιθερικό μας “dna” – θα δήτε καί θα νοιώσετε τις αλήθειες αυτές (κι όχι μόνον αυτές) πολύ καλύτερα, απ’ ότι σας επιτρέπουν τα δικά μου φτωχά σκιτσάκια.
Φυσικά, θα καθήσετε κάτω από τον Ήλιο όσο αντέχετε. Πέντε λεπτά; εντάξει, πέντε λεπτά. Αλλά κάντε το. Αν μή τί άλλο, είναι υπερεπείγον.
Πριν γίνουμε “ομαδικοί παίχτες” γιά να σώσουμε την Ελλάδα ενωμένοι, πρέπει να προετοιμαστούμε, φορώντας την αιθερική μας Ελληνική πανοπλία.
Υγ 1: Θάνατος; Αλήθεια, τί είναι ο θάνατος;
Είναι μιά μετάβαση… Όταν πεθαίνουμε οι Έλληνες, κάνουμε “γκέλ” στον Ήλιο, κι επανερχόμαστε. Θα το νοιώσετε. Θα σας το πή ο Ήλιος, αν τον ρωτήσετε.
Ο Λεωνίδας καί οι 300 του, συν οι 700 Θεσπιείς του Δημοφίλου, συν τόσοι καί τόσοι άλλοι αρχαίοι ημών, το ήξεραν. Καί το κυριώτερο, το είχαν νοιώσει κι ενστερνιστεί πολύ προτού πεθάνουν.
Εξ ού καί η αφοβία τους.
Υγ 2: Γιατί τέτοιες πληροφορίες χύμα σε δημόσια θέα;
Επειδή έπρεπε. Επειδή ήταν η ώρα τους να μαθευτούν. Επειδή βιαζόμαστε. Κι επειδή δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
(Τί, δηλαδή; Θα έπρεπε να περιμένετε να στήσω φιλοσοφική σχολή καί να εγγραφήτε μαθητές; )
http://dia-kosmos.blogspot.gr/
