Σε αμερικάνικες ιστοσελίδες δημοσιεύθηκε δήλωση που έκαναν τα παιδιά του τεράστιου Αμερικάνου τραγουδιστή Johnny Cash(1932 – 2003) στο Facebook, στην οποία λένε ότι τους έκανε να «αρρωστήσουν» (ή αηδιάσουν) η εικόνα ενός λευκού εθνικιστή διαδηλωτή που συμμετείχε στην πορεία στο Charlottesville με ένα μπλουζάκι που έφερε το όνομα του Cash.
Σημειώστε εδώ κάτι που έχει σημασία, ότι το λεγόμενο από τα media “white supremacist” συλλαλητήριο, δηλαδή το “Unite the Right”, έγινε για να προστατευθεί από τους τζιχαντιστές της πολιτικής ορθότητας το άγαλμα του στρατηγού Λη στο Charlottesville της Βιρτζίνια.
“Μάθαμε για ένα βίντεο που δείχνει έναν νεαρό άνδρα στοCharlottesville, έναν αυτοανακηρυγμένο νεοναζί, που βγάζει μίσος και χολή. Φορούσε ένα μπλουζάκι με το όνομα του Johnny Cash, του πατέρα μας. Νιώσαμε αηδία για αυτόν τον συνδυασμό”, λέει η δήλωση.
«Ο Johnny Cash ήταν ένας άνθρωπος του οποίου η καρδιά χτυπούσε με το ρυθμό της αγάπης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Έλαβε ανθρωπιστικά βραβεία, μεταξύ άλλων, από το Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο, την B’nai Brith και τα Ηνωμένα Έθνη. Υποστήριξε τα δικαιώματα των Ινδιάνων, διαμαρτυρήθηκε για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, ήταν μια φωνή για τους φτωχούς, τους αγωνιζόμενους και εκείνους που στερούντο δικαιωμάτων και ένας υποστηρικτής των δικαιωμάτων των κρατουμένων», λέει η δήλωση.
Τα παιδιά του Cash επισημαίνουν ότι ο πατέρας τους σίγουρα «θα ένιωθε τρόμο ακόμη και σε μια περιστασιακή χρήση του ονόματός του ή της εικόνας του για μια ιδέα ή μια αιτία που βασίζεται σε διωγμούς και μίσος», συνεχίζει η δήλωση.
«Σεβόμαστε την ποικιλομορφία, αγαπάμε την κοινή ανθρώπινη φύση που όλοι μας μοιραζόμαστε και δεν κρίνουμε φυλή, χρώμα, σεξουαλικό προσανατολισμό ή πίστη κανενός», καταλήγει η δήλωση που υπογράφεται από τους Rosanne, Kathy, Cindy, Taraκαι John Carter Cash.
Αυτό που δεν λένε τα παιδιά του Cash είναι ότι ο μεγάλος πράγματι αυτός τραγουδιστής ήταν πιστός Χριστιανός, πατριώτης και ένθερμος υπερασπιστής της Νότιας κληρονομιάς.
Γιατί σκοπίμως τα αποκρύπτουν τα στοιχεία αυτά; Και μιλάνε για «ποικιλομορφίες» και «σεξουαλικούς προσανατολισμούς», έννοιες που την εποχή που μεγάλωσε και μεγαλούργησε ο Cash μόνο ως αστεία ή «κινέζικα» θα ακούγονταν.
Ο ίδιος ο Cash τραγούδησε πολλά πατριωτικά τραγούδια, όπως το “Song of the Patriot”, ένα τραγούδι όπου λέει ξεκάθαρα ότι θα πέθαινε για την πατρίδα του και ότι κυματίζει περήφανα την (αμερικάνικη) σημαία, ενώ δηλώνει ξεκάθαρα ότι είναι «αδελφός με τους δικούς του». Καμία αναφορά σε νεοταξικά τσιτάτα για «κοινές ανθρώπινες φύσεις». Λέει: “’Cause I love all my brothersand we’re proud of our group – We’ve got the greenest country here on God’s green earth – I’m a flag waving, patriotic nephew of my Uncle Sam – A rough riding fighting Yankee man”. Όλος ο δίσκος του Cash ονομάστηκε “Patriot” (1991). Ένας άλλος δίσκος ονομάστηκε “America” (1972).
Ο Cash Cash που γεννήθηκε στο Kingsland του Arkansas (η πολιτεία του Αρκάνσας, κατά τον λεγόμενο «εμφύλιο» αποσχίσθηκε από τις ΗΠΑ και εντάχθηκε στην Συνομοσπονδία) ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για το Νότο και την κληρονομιά του, εμφανίστηκε μάλιστα με την σημαία των Νοτίων σε εκπομπή του Muppet Show (…ωραία χρόνια, τότε που ζούσαμε σαν άνθρωποι χωρίς την μέγγενη τη πολιτικής ορθότητας και βλέπαμε και Dukes χωρίς «ενοχές»!…).
Το 1960 ο Cash τραγούδησε το τραγούδι της τηλεοπτικής western σειράς “The Rebel” που περιέγραφε τις περιπέτειες του Johnny Yuma, βετεράνου Νότιου στρατιώτη που πολεμούσε την αδικία!
Το 1983, ο μεγάλος Cash έβγαλε ειδικό τραγούδι για τον στρατηγόRobert E Lee. Το τραγούδι έχει τον εύγλωττο τίτλο “GODBLESS ROBERT E. LEE” («Ο Θεός να ευλογεί τονRobert E. Lee»). Στο τραγούδι μνημονεύει την ανδρεία του θρυλικού στρατηγού των Νοτίων στο πλευρό του οποίου θέλει να πολεμήσει και από την άλλη πλευρά τις ωμότητες των Βορείων – Γιάνκηδων στρατιωτών του εγκληματία Sherman. Οι τελευταίοι στίχοι είναι εκπληκτικοί : ” But look away, look away, Dixie, – I don’t want them to see what they’re doing to my Dixie, – God bless Robert E. Lee – So look away, look away Dixie – I won’t ever stop loving you, my Dixie, till they put me in the ground”, δηλαδή δεν μπορώ να βλέπω αυτά που κάνουν στο Dixie (Νότο) μου. Το τραγούδι τελειώνει με την μελωδία του ανεπίσημου ύμνου του Νότου (I wish I was in Dixie)
Το 1975 τραγούδησε το συγκινητικό τραγούδι “The Night they Drove Old Dixie Down” που έβγαλε το 1969 το καναδικό ροκ συγκρότημα “The Band” (το τραγούδησε υπέροχα μετά η Joan Baez) και μιλά για την καταστροφή του Νότου από τους Γιάνκηδες. εδώ το τραγουδά περιτριγυρισμένος από στρατιώτες με την γκρι στολή…
Η τραγική ειρωνεία αυτής τη ιστορίας είναι ότι μετά από 150 χρόνια από τον «εμφύλιο» και την ήττα του ηρωικού Νότου, πάλι οι ορδές των βαρβάρων του επιτίθενται θέλοντας να σβήσουν κάθε τι που τον θυμίζει (ακόμα και μνήματα θέλουν να σκάψουν και να πετάξουν έξω τα κόκαλα των ηγετών του Νότου!).
Και η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που ύψωσαν το ανάστημά τουςκαι είπαν STOP! ήταν όλοι αυτοί για τους οποίους οι απόγονοι τουJohnny Cash νιώθουν «αηδία». Εκείνοι που μισούν το Νότο, καίνε την σημαία του Νότου και θέλουν να την καταστήσουν παράνομη, φτύνουν και σκίζουν ακόμα και την αμερικάνικη σημαία και υψώνουν το σφυροδρέπανο, χλευάζουν την χριστιανική πίστη δεν τους ενοχλούν. Εάν ζούσε ο Johnny ίσως να τους είχε πιάσει όλους και να τους έβαζε σε ένα “Ring of Fire”….
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ – fan of the Man in Black
