«Δεν υπάρχει τέτοιο “π ρ ά γ μ α”, σε αυτήν την περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος.
Το γνωρίζετε και το γνωρίζω…
Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη!
Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε, γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί.
Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας, έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω.
Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες.
Και αν κάποιος τολμούσε, ή ήταν τόσο τρελλός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στον δρόμο….
Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου είναι να …καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο….
Είμαστε υ π ο τ ε λ ε ί ς.
Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο.
Είμαστε καραγκιόζηδες.
Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους.
Ο χρόνος, η ζωής μας, οι ικανότητές μας είναι ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ αυτών των ανθρώπων.
Είμαστε διανοούμενες πόρνες.»
ΤΖΩΝ ΣΟΥΪΝΤΟΝ (1829 – 1901).
(Source: Labor’s Untold Story, by Richard O. Boyer and Herbert M. Morais, published by United Electrical, Radio & Machine Workers of America, NY, 1955/1979.)
[O Τζον Σουϊντον, πρώην αρχισυντάκτης των ‘New York Times’, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του (στα 1880) πριν βγει στην σύνταξη: Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο και ο Σουϊντον τον διέκοψε και συμπλήρωσε όσα γράφονται ανωτέρω…]
Συντακτική ομάδα “ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ”
