Τι έγραψε τότε σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της η εφημερίδα «Εμπρός» για τον θάνατο του Γεωργίου Σουρή, ο οποίος επήλθε την 26ην Αυγούστου 1919, κατόπιν συντόμου ασθενείας. Κι όχι μόνον!.. Ας δούμε πώς σατιρίζει την σημερινή πολιτική πραγματικότητα ο δισέγγονός του Νικόλας Γιαννακόπουλος- Σουρής ο οποίος αφιερώνει το ποίημά του στον προπάππο του!...

ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΣ και δημοφιλέστατος όχι μόνον για την εποχή του, αλλά και για την σύγχρονη εποχή ο Γεώργιος Σουρής (1853-1919), ο οποίος γεννήθηκε το 1853 και εγκατέλειψε την ματαιότητα αυτού του κόσμου την 26ην Αυγούστου 1919, κατόπιν συντόμου ασθενείας.
Όπως σημείωνε τότε ο Σπύρος Μελάς, ο Σουρής είχε πλούσια πνευματικά προσόντα και πλούτο γνώσεων με συνέπεια να καταστεί εξαίρετος δημοσιογράφος της έμμετρης σάτιρας των γεγονότων της εποχής. Οι πρώτοι σατιρικοί του στίχοι δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά “Ασμοδαίος”, “Μή χάνεσαι” του Βλάση Γαβριηλίδη και «Ραμπαγάς».
Στις 2 Απριλίου 1883, σε ηλικία 30 ετών έβγαλε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας του, που ο Γεώργιος Δροσίνης τη βάφτισε «Ο Ρωμηός», που ήταν μια έμμετρη εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα. Τον Αύγουστο έδωσε εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο, αλλά κόπηκε «μετά πολλών επαίνων», όπως σατιρίζει, στη μετρική. Ο «Ρωμηός» κυκλοφόρησε ως τις 17 Νοεμβρίου 1918 (τελευταίο φύλλο), λίγο πριν το θάνατο του Σουρή, για 36 χρόνια και 8 μήνες, σε 1.444 συνολικά τεύχη και 2 παραρτήματα. Το 1900, στο Δημοτικό Θέατρο των Αθηνών, παρουσιάστηκαν με επιτυχία οι «Νεφέλες» του Αριστοφάνους, σε έμμετρη απόδοσή του. Έγραψε και αρκετές έμμετρες κωμωδίες, οι οποίες καυτηρίαζαν τα κακώς κείμενα της εποχής.
Ο Γ. Σουρής πέθανε το 1919 στο Νέο Φάληρο και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη με τιμές στρατηγού, ενώ την επομένη οι εφημερίδες, με πρωτοσέλιδα ή άλλα σχόλια, έψαλαν κυριολεκτικά εγκώμια και διθυράμβους στο πρόσωπό του.
Ας δούμε λοιπόν, τι έγραψε, μεταξύ άλλων, σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της η εφημερίδα «Εμπρός» την επομένη του θανάτου του, 27 Αυγούστου 1919, και στη συνέχεια τι αφιέρωσε σ’ αυτόν ο δισέγγονός του Νικόλας Γιαννακόπουλος-Σουρής:

Και τώρα ας δούμε τι έγραψε σαν αφιέρωμα στη μνήμη του ο δισέγγονός του Νικόλας Γιαννακόπουλος-Σουρής σε μία έμμετρη πολιτική σάτιρα:

Στον προπάππου μου (+ 26 Αυγούστου 1919)

Χρόνια ενενήντα και οκτώ έχουν περάσει,
όμως κανείς προπάππου μου δεν λέει να σε ξεχάσει,
γιατί στη χώρα τούτη δω που όλοι έχουν φούρια,
ακόμα ξεσαμάρωτα μας κυβερνούν γαϊδούρια.

Οι ίδιοι κλέβουν πάντοτε και συνεχώς μας γδύνουν
όλοι εις το δημόσιο ολημερίς τα ξύνουν
κι’ η μόνη ίσως διαφορά που άλλαξε λιγάκι,
είν’πως αντί για άνακτα μας φόρεσαν τον Πάκη.

Αυτά προπάππου να σου πω ήθελα για τη μέρα,
που άφησες τ’ επίγεια και πήγες στον αιθέρα,
όμως και στα επόμενα που θά’ρθουνε τα χρόνια,
τα ίδια θα σου γράφουνε τα πέμπτα σου εγγόνια.

Ο δισέγγονος σου Ν Γ 26/8/2017
ΠΗΓΗ