Soros όταν πολεμάς την ελληνική γλώσσα είναι σαν να κλωτσάς τα καρφιά…

Περί φωνηέντων και φωνηεντικών 
Του Γιώργου Βολουδάκη
Διάβασα στον ιστότοπο agelioforos.gr ότι
140 “εξειδικευμένοι επιστήμονες” επιστρατεύτηκαν για να απολογηθούν για την απάλλειψη των φωνηέντων από την Γραμματική της 5ης και 6ης Δημοτικου.
Οι “ειδικοί επιστήμονες,” αναφέρονται στο κείμενο «Η ελληνική γλώσσα πρέπει να μείνει ανέπαφη» της δασκάλας κ. Χρυσού χαρακτηρίζοντας τις απόψεις της, ως παρανόηση βασικών κανόνων της γραμματικής της Νέας Ελληνικής Γλώσσας και βρίσκουν το όλο ζήτημα ανησυχητικό διότι, όπως λένε ,αποπροσανατολίζει δασκάλους γονείς και μαθητές!!!

Ποιός αποπροσανατολίζει;
Η δασκάλα που μιλάει την γλώσσα πού όλοι ξέρουμε ή το “Παιδαγωγικό Ινστιτούτο” και οι συγγραφείς του που διαστρέφουν τη γλώσσα μας, με γλωσσολογικά τεχνάσματα;

Σε όλο το κείμενο, η απολογητική των 140, προσπαθεί να αποδείξει την ορθότητα της απάλλειψης των φωνηέντων από την Γραμματική της 5ης και 6ης Δημοτικου ή για να μιλήσω σαφέστερα, την ορθότητα του αίσχους της μετατροπής της Γραμματικής σε Φωνητική. Όλα τα επιχειρήματά τους αφορούν την Φωνητική και όχι την Γραμματική.

Ακούστε “επιχειρήματα” που παραθέτουν “τα [α], [ε], [ι], [ο], [ου],… είναι οι πέντε φωνηεντικοί φθόγγοι της Νέας Ελληνικής, τα πέντε φωνήεντα της γλώσσας, δηλαδή, καθώς ο όρος φωνήεν είναι όρος που αποδίδεται σε στοιχεία του προφορικού λόγου (τους φθόγγους) και όχι στα γράμματα.”
Κρατήστε το αυτό τό “όχι στα γράμματα” διότι θα το χρειαστούμε.

Ακόμη και η γνωστή προπαγανδίζουσα την Sorεια ιδεολογία Βικιπαίδεια (Wikipedia), δεν τολμά να ισχυριστεί αυτά που ισχυρίζονται οι “ειδικοί”!!!

Στο λήμμα φωνήεν δίνει μόνο ένα σπρωξιματάκι προς αυτήν την κατεύθυνση, ονομάζοντας τα φωνήεντα,φωνηεντικά γράμματα!(όπως άλλωστε και εκείνοι ονομάζουν τους φθόγγους προφανώς ακολουθώντας την αγγλικοποιημένη λέξη phonetic)
Το “Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης” του Ι. Σταματάκου όμως είναι σαφές για τα γράμματα  ήτα και ύψιλον ότι χρησιμοποιούνται “δια την παράστασιν φωνήεντος φθόγγου”. (Εκδ. Οργανισμός “Ο Φοίνιξ” 1972, σελίδες 427 και 1020)

Όλα αυτά τα γνωρίζουν βέβαια οι “ειδικοί” καλύτερα από εμένα, αλλά όταν παίζουμε με τις λέξεις καλό είναι να μην υποτιμούμε και την νοημοσύνη των άλλων. Όλοι ξέρουμε ότι τα ι, η, υ, ει και οι, παριστάνουν τον ίδιο ήχο. Όλοι επίσης ξέρουμε ότι τα γράμματα και τα δήψηφα αυτά, επειδή παριστάνουν όχι φωνιεντικό αλλά φωνήεντα φθόγγο λέγονται και φωνήεντα, όχι από σύγχυση αλλά από την ίδια την φύση της λέξεως.

Όπως πάλιν ο αείμνηστος Ι. Σταματάκος μας εξηγεί στο λήμμα φωνήεις “τα φωνήεντα γράμματα ή απλώςφωνήεντα = τα καθεαυτά αποτελούντα φωνήν, τα περιέχοντα φωνήν”  ( Ι. Σταματάκου “Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης” “Ο Φοίνιξ” 1972, σελίδα 1094)
Ακούτε οι “ειδικοί”; Ο αείμνηστος Ιωάννης Σταματάκος σας ομιλεί και σας λέγει ότι κάθε γράμμα που περιέχει φωνήν λέγεται και απλώς φωνήεν και δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει επειδή έχει παρόμοια φωνή με άλλο.
Oι ειδικοί φωνολόγοι (ή μήπως φονολόγοι)  που μελετούν την Ελληνική Γλώσσα με σκοπό να την φονεύσουν καλά θα κάνουν να μας απαντήσουν στο απλό και σαφές ερώτημα:
Το ήτα και το ύψιλον, το ωμέγα και τα δίψηφα οι, ει, αι, περιέχουν φωνή ή όχι; Διότι αν περιέχουν, κατά Ι. Σταματάκο, είναι φωνήεντα!!

Είναι λυπηρό και κουραστικό να αντιμετωπίζει κανείς τους Sorειους, διότι πρέπει κάθε φορά να αποδεικνύει τα αυτονόητα…