Ἀναρωτιέται κανείς, «μὰ δὲν ὑπάρχει πολιτικὸς καὶ νομικὸς κόσμος νὰ δεῖ τὸ προφανές»; Ἀπὸ πότε τὸ νόμιμο μετρητὸ χρῆμα δὲν ἀναγνωρίζεται ὡς χρῆμα; Ἀπὸ πότε οἱ ΙΔΙΕΣ νόμιμες ἀποδείξεις ἔχουν διαφορετικὴ φορολογικὴ μεταχείριση;! Καὶ ἀπὸ πότε τιμωρεῖται ἔμπρακτα ἡ χρήση τοῦ νόμιμου μετρητοῦ καὶ τῶν νόμιμων ἀποδείξεων μὲ τὴ φορολογικὴ ἐπιβάρυνση αὐτῶν πού τὰ χρησιμοποιοῦν;
Ἡ ἀπόφαση τῆς κυβέρνησης, ποὺ δημοσιεύτηκε προχτὲς στὸ ΦΕΚ καὶ περιγράφει τὸ πῶς χτίζεται τὸ ἀφορολόγητο εἶναι νομικὰ στὸν ἀέρα. Παραβιάζει σαφῶς τὴν ἀρχὴ τῆς ἀναλογικότητας σὲ πρώτη ἐκτίμηση. Τί σημαίνει αὐτό;
Σημαίνει ὅτι τὸ κράτος δίνει τὸ δικαίωμα σὲ ὅλους τούς πολίτες νὰ χρησιμοποιοῦν τὰ τραπεζογραμμάτια, δηλαδὴ τα μετρητά, γιὰ ὅλες τὶς συναλλαγές. Ἑπομένως, τὰ…ἀναγνωρίζει ὡς μέσο νόμιμης συναλλαγῆς.
Τὸ ἴδιο κράτος ἐπιβάλλει τὴν ἔκδοση ἀποδείξεων γιά παροχὴ ἀγαθῶν καὶ ὑπηρεσιῶν καὶ τὶς ἀποδέχεται σὰν φορολογικὴ Ἀρχή ἰσότιμα. Δηλαδή, ἡ απόδειξη γιά τὴ μπουγάτσα ποὺ ἀγοράστηκε μέ μετρητᾶ εἶναι ἡ ἴδια ἀπόδειξη ἂν ἡ μπουγάτσα ἀγοράστηκε μέ κάρτα. Ἡ μία αὐτὴ ἀπόδειξη ἔχει τὴν ἴδια ἀποδεικτικὴ ἀξία ἀγορᾶς ἔναντι ὁποιασδήποτε φορολογικῆς Ἀρχῆς.
Ἑπομένως, τὸ κράτος δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίζει μὲ διαφορετικὸ φορολογικὸ τρόπο τὶς ἴδιες συναλλαγὲς ποὺ γίνονται με μετρητά ἣ μέ κάρτα. Ἀκόμα πιὸ σαφῶς, δὲν μπορεῖ νὰ τιμωρεῖ ἐκεῖνον ποὺ κάνει χρήση τοῦ νόμιμου μετρητοῦ, ἔναντι ἐκείνου ποὺ χρησιμοποιεί κάρτα, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ τοῦ ἔχει δώσει τὸ δικαίωμα νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ τραπεζογραμμάτιο.
Πῶς τὸν τιμωρεῖ; Ἐκεῖνος ποὺ ἀγοράζει τὴ μπουγάτσα μέ κάρτα ἀπαλλάσσεται φορολογίας, ἐνῶ ἐκεῖνος ποὺ τὴν ἀγοράζει μέ μετρητά ἐπιβαρύνεται. Ἐπιβαρύνεται, πρῶτον γιατί δὲν ἀπαλλάσσεται φορολογίας καὶ δεύτερον γιατί μὲ τὶς ἰδέες τῆς κυβέρνησης θὰ πληρώσει καὶ φορολογικὴ ποινὴ ἂν δὲν συγκεντρώσει συγκεκριμένο ποσὸ ἀγορῶν με κάρτα!
Οἱ πολίτες ἔχουν κάθε δικαίωμα καὶ ὑποχρέωση νὰ μαζεύουν νόμιμες ἀποδείξεις για τὶς ἀγορὲς ἀγαθῶν καὶ ὑπηρεσιῶν χρησιμοποιώντας μετρητά ἀπό τὴ στιγμὴ ποὺ τὸ κράτος δὲν ἔχει ἀποσύρει οὔτε τὶς νόμιμες ἀποδείξεις οὔτε τὰ μετρητά.
Ὑπὸ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις τὸ κράτος δὲν μπορεῖ νὰ τιμωρήσει τοὺς πολίτες ποὺ χρησιμοποιοῦν αὐτοὺς τοὺς δύο νόμιμους τρόπους. Ἡ τιμωρία, ποὺ ἐπιβάλει ὁ νόμος ποὺ ψήφισε ἡ κυβέρνηση κάτω ἀπὸ τὰ γιὰ ἄλλη μία φορά κοιμισμένα μάτια τῆς ἀντιπολίτευσης, εἶναι κατάφωρα καταχρηστικός.
Ἕνας νομικὸς ποὺ τεκμηρίωσε αὐτὸ ποὺ κάποιοι συνάδερφοι ἔχουμε δεῖ ἦταν ὀ διδάκτορας τοῦ Ἐμπορικοῦ Δικαίου στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Southampton τῆς Μ. Βρετανίας (!) κ Νικ. Κουλάδης, ποὺ ἐπισήμανε ὅτι ἡ μόνη ρύθμιση ποὺ μπορεῖ νὰ κάνει τὸ κράτος διαχωρίζοντας τὰ μετρητὰ ἀπὸ τὸ λεγόμενο πλαστικὸ χρῆμα εἶναι νὰ δώσει κίνητρο περαιτέρω φοροαπαλλαγῆς στούς χρῆστες καρτῶν. Ἀλλὰ ἐπ΄ οὐδενὶ νὰ τιμωρήσει ὅσους δὲν τὶς χρησιμοποιοῦν!
Στὴν τούρτα ὑπάρχει καὶ ἕνα κερασάκι. Ὁ νόμος προβλέπει ἀπαλλαγὴ τοῦ πέναλτι ἐπὶ τῆς χρήσης πλαστικοῦ, ἐκτὸς ἀπὸ κατηγορίες βαρειὰ ἀνήμπορων συμπολιτῶν καὶ γιὰ τοὺς ἄνω τῶν 70 ἐτῶν, γιατί τοὺς θεωρεῖ ἀνήμπορους νὰ χρησιμοποιήσουν κάρτες. Τοὺς ὁποίους ὅμως ὑποχρεώνει νὰ κάνουν φορολογικὲς δηλώσεις ἠλεκτρονικά, μέσω Taxis!!
Ἀθάνατο ἑλληνικὸ κράτος! Κράτος ἄλλοτε ἄσχετων καὶ ἄλλοτε δόλιων πολιτικῶν καὶ στελεχῶν, ποὺ ὑπάρχει γιὰ νὰ ἀδικοπραγεῖ σὲ βάρος τῶν πολιτῶν του. Οἱ ὁποῖοι τὸ ἀνέχονται.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
