Κωνσταντίνος Καβάφης
Το παραπάνω παράθεμα είναι από το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη «Εν μεγάλη ελληνική αποικία, 200 π.Χ.». Ολόκληρο το ποίημα το είχα στείλει με ένα μικρό σχόλιο στην «Ελευθεροτυπία» στην αρχή της «περιπέτειας» των Μνημονίων. Το σχόλιό μου κατέληγε ως εξής: Αν ζούσε σήμερα ο Καβάφης ίσως θα του έδινε τον τίτλο: «Ελλάδα, 2010 μ.Χ.», και η εφημερίδα το δημοσίευσε στις 23.4.2010 με αυτόν ακριβώς τον τίτλο. Η κατάσταση, δυστυχώς, είναι τώρα πολύ χειρότερη. Το επιβεβαιώνουν τα γεγονότα.
Η πρόσφατη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών να επιβάλει ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή, χωρίς ελαφρυντικά, στον πρώην επικεφαλής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) προκάλεσε για άλλη μια φορά την αντίδραση των –«αναμορφωτών» κατά τον Καβάφη– αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητούν, έμμεσα, την «παύση», δηλαδή την ακύρωση της ποινής αυτής. Δεν είναι, δυστυχώς, η πρώτη φορά που οι δανειστές παρεμβαίνουν στο θέμα του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ. Το έπραξαν και όταν εκδικαζόταν η υπόθεσή του από άλλα δικαστήρια. Το έπραξαν και σε άλλες περιπτώσεις.
Στην πρόσφατη παρέμβασή τους οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αγνόησαν τον λόγο για τον οποίο επιβλήθηκε η προαναφερθείσα ποινή στον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ. Αντί γι’ αυτόν, στις σχετικές ανακοινώσεις τους αναφέρονται στην ακρίβεια των στατιστικών στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ που εκείνος έστειλε στη Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε., τη Eurostat, ενώ το δικαστήριο δεν ασχολήθηκε με το θέμα αυτό. Ποιος λοιπόν είναι ο λόγος που οδήγησε τους δικαστές να επιβάλουν την ποινή αυτή;
Σύμφωνα με τον εισαγγελέα της έδρας, ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ όφειλε να ακούσει τις απόψεις των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής πριν αποστείλει την εκτίμησή του για το υψηλό δημόσιο έλλειμμα της χώρας το 2009, έλλειμμα το οποίο προκάλεσε την επιβολή των Μνημονίων στη χώρα μας από τους δανειστές. Κατά τον εισαγγελέα, ο επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ «ήθελε να μετατρέψει την ΕΛΣΤΑΤ σε ενός ανδρός αρχή», καταργώντας την, ουσιαστικά.
Τι θα συνέβαινε, όμως, αν ενεργούσε όπως θα έπρεπε; Ορισμένα μέλη του Δ.Σ. θα προέβαλλαν ενδεχομένως τις αντιρρήσεις τους για τη μεθοδολογία η οποία ακολουθήθηκε για τη διαμόρφωση του δημόσιου ελλείμματος στο συγκεκριμένο ύψος για το έτος 2009. Εκείνος, με τη σειρά του, με επιχειρήματα, θα μπορούσε να τους πείσει για την ορθότητά της. Δεν το έκανε. Για ποιο λόγο; Στο ερώτημά αυτό δεν υπάρχει απάντηση.
Δυστυχώς, οι άμεσες παρεμβάσεις των δανειστών, όπως η πρόσφατη και οι παλαιότερες για την υπόθεση του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, δεν είναι οι μόνες και δεν αφορούν μόνο τη δικαστική εξουσία. Οι παρεμβάσεις τους, μάλιστα, στην εκτελεστική και στη νομοθετική εξουσία είναι πολύ πιο ωμές και με πολύ δυσμενείς για τη χώρα και τον λαό μας συνέπειες. Συνέπειες που έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα είδος αποικίας, ανάλογης με εκείνη που περιγράφει ο Καβάφης στο ποίημά του. Πιο συγκεκριμένα:
Η εκτελεστική εξουσία, δηλαδή οι κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι σήμερα, εξαναγκάστηκαν (εκβιάστηκαν είναι ίσως η πιο σωστή λέξη) να υπογράψουν τα τρία Μνημόνια και στη συνέχεια να εφαρμόσουν τα μέτρα που περιλαμβάνονται σ’ αυτά προκαλώντας μια πρωτοφανή, σε καιρό ειρήνης, οικονομική και κοινωνική καταστροφή στη χώρα, καταστρέφοντας μεγάλο μέρος του παραγωγικού ιστού της, εκτοξεύοντας την ανεργία στα ύψη και βυθίζοντας στη φτώχεια εκατομμύρια κατοίκων της.
Η νομοθετική εξουσία έχει μετατραπεί σε υπηρεσία ουσιαστικά κύρωσης νομοσχεδίων που υποβάλλουν οι κυβερνήσεις και τα οποία, αν δεν τα έχουν συντάξει οι ίδιοι οι δανειστές (όπως έχει ομολογηθεί), έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τις εντολές τους. Τα νομοσχέδια αυτά ψηφίζονται με συνοπτικές διαδικασίες (του επείγοντος ή και του κατεπείγοντος) από τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, χωρίς οι βουλευτές της να έχουν τη δυνατότητα οποιασδήποτε παρέμβασης για αλλαγές. Στις περιπτώσεις που στα νομοσχέδια αυτά έχει αλλάξει ή ενταχθεί κάποια διάταξη για την οποία δεν συμφωνούν οι δανειστές, η διάταξη αυτή, κατ’ εντολήν τους, τροποποιείται η καταργείται με νέο νόμο.
Σ’ αυτή την ταπεινωτική συμπεριφορά των δανειστών απέναντι στη χώρα και τον λαό της όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις δεν αντιδρούν. Απλώς «συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις». Ευτυχώς δεν συνέβη το ίδιο με τους δικαστές. Στις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αντέδρασε η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων η οποία σε ανακοίνωσή της τόνισε: «Οι ελληνικές δικαστικές αρχές και οι ελληνικοί νόμοι οφείλουν να αντιμετωπίζουν ισότιμα όλους τους πολίτες, χωρίς να έχει καμιά σημασία η ειδική σχέση που μπορούν αυτοί να έχουν με υπηρεσίες υπαγόμενες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Ανάλογη, για την ίδια υπόθεση, ήταν και η ανακοίνωσή της στις 30.8.2016.
* πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ
Πηγή: http://www.efsyn.gr
