Ο «σοβαρός » Γιώργος Σταθάκης, ως υπεύθυνος του τομέα ανάπτυξης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ το 2013, έλεγε πως η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ από την τότε κυβέρνηση έθετε «ερωτηματικά τόσο για την σκοπιμότητα όσο και για τους όρους» υπό τους οποίους διεξαγόταν.
Υποστήριζε πως ήταν κερδοφόρα επιχείρηση και άρα, η διατήρηση των μετοχών της στην κυριότητα του δημοσίου θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά οφέλη για τα δημόσια ταμεία. Ταυτόχρονα, η ιδιωτικοποίηση τραυμάτιζε οποιαδήποτε μελλοντική προσπάθεια για μακροπρόθεσμο σχεδιασμό στον κλάδο των μεταφορών και ένταξης της χώρας στα δίκτυα του διεθνούς εμπορίου και προωθούνται σε μια εποχή που η μετακίνηση με το τραίνο αναμενόταν να αναγεννηθεί τόσο ως μέσου τουριστικής περιήγησης όσο ως μέσο μαζικής μεταφοράς για τους πολίτες (μπλα μπλα μπλα…).
Όσον αφορά την τιμή της τότε σχεδιαζόμενης ιδιωτικοποίησης (300 εκατ. ευρώ) την έβρισκε «προκλητικά χαμηλή» με αμελητέα ωφέλεια ως προς το δημόσιο συμφέρον και προσέθετε πως, η τιμή, μαζί με τους «προνομιακούς όρους πώλησης», τελικά, σκοπό είχαν την «εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων».
Σήμερα πέραν όλων των άλλων, ο «σοβαρός» κ. Σταθάκης και η υπόλοιπη παρέα, που υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον, πούλησαν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην τιμή των 45 εκατ. (μείον 255 εκατ.) και τα ερωτήματα που τίθενται είναι τρία, τα εξής:
α) πήρε κάτι το αφτί σας για διαδηλώσεις, ξεπουλήματα και διάφορα άλλα τέτοια αντιστασιακά; Όχι. Άρα, ένας αριστερός ιδιωτικοποιεί καλύτερα από έναν «νεοφιλελεύθερο»; Η απάντηση είναι πως πουλά πιο εύκολα, μεν, αλλά σε χειρότερη τιμή (μάλλον γι αυτό πονά).
β) Ο Σταθάκης (με το μόνιμα ειρωνικό χαμόγελο) είναι ένας απατεώνας; Η απάντηση είναι «ναι». Διότι ένας καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και επισκέπτης καθηγητής στα (καταραμένα) ιδιωτικά και «νεοφιλελεύθερα» πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Σίτι της ΝΥ, αυταπάτες σαν τον αγράμματο, δεν μπορείς να πεις πως είχε όταν έλεγε, ό,τι έλεγε, για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
γ) Γιατί, οι άλλοι καλύτεροι ήταν; ΝΑΙ!!
Το ζιζάνιο
