Του Μάριου Κυριακίδη
Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως ευρίσκοντο σε περιοχές που ήλεγχε το ΕΑΜ και ήταν αποθήκες, μάντρες, υπόγεια, σχολεία και εκκλησίες. Κρατούμενοι ήταν άτομα όλων των επαγγελμάτων και ηλικιών, μόνο και μόνο διότι αντετίθεντο στο ΕΑΜ, η υπήρχε πιθανότητα στο μέλλον να αντιτεθούν!!Φυσικά εχαρακτηρίζοντο ως “φασίστες”, “γκεσταπιτες”, “συνεργάτες του εχθρού”κ.λ.π…, οι συνηθισμένες δηλαδή κατηγορίες που εκτόξευε το ΕΑΜ την εποχή εκείνη.
Οι κρατούμενοι, εβασανίζοντο, έτρωγαν σπανίως και στο τέλος εξετελούντο με ποικιλία τροπών κάποιοι βέβαια εσώθησαν με την επέμβαση του Π. Κανελλοπούλου. Στην πραγματικότητα ήταν στρατόπεδα συγκεντρώσεως υποψήφιων προς εκτέλεση, δεν γινόντουσαν δηλ.καταναγκαστικά εργα. Κρατούμενοι και φυλακές γενικώς τα ονόμαζαν “Σιβηρία”.
Διοικητικά άνηκαν στην “Λαϊκή Πολιτοφυλακή”, την αστυνομία δηλαδή του ΕΑΜ. Είχαν στρατοπεδαρχη και φυλακές που ηταν πολιτοφύλακες (αστυνομικοί του ΕΑΜ) η αντάρτες ΕΛΑΣιτες.
Δεν είναι παράξενο το φαινόμενο της υπάρξεως τέτοιων στρατοπέδων, διότι οι κομμουνιστές σε οσες χώρες επικράτησαν δημιούργησαν τέτοια.
Στην Πελοπόννησο ήταν πολλά, κάποιοι ισχυρίζονται οτι αντιστοιχούσε ένα ανά 10-15 χωριά. ΕΑΜικες πήγες αναφέρουν οτι αντιστοιχούσε ένα ανά επαρχία. Δεν υπάρχει σχετική βιβλιογραφία που να τα αναφέρει ολα συγκεντρωμένα, έτσι ο εντοπισμός ολων των στρατοπέδων ειναι δύσκολος.
Πολλές φορές για διάφορους λογούς παρίσταντο ανάγκη μετακινήσεως των κρατουμένων σε άλλο μέρος, τότε τους έδεναν με σχοινιά η αλυσίδες δυο – δυο η ανα τρεις και οι κρατούμενοι βάδιζαν πεζοί σε δύσκολα μέρη αρκετές ήμερες και νύχτες, νηστικοί, ανυπόδητοι, ανθρωπινά ράκη. Αρκετοί πέθαιναν κατά τη διάρκεια των μετακινήσεων αυτών, η οι βραδυπορούντες εξεταλουντο επι τόπου με τουφεκισμό η πολτοποίηση της κεφαλής με ξύλα, ρόπαλα η μεγάλες πέτρες, απο τους “Λαϊκούς Πολιτοφυλακες”.
Επιδίωξη των κομμουνιστών η εξόντωση των αντίπαλων και η κατάληψη της εξουσίας
Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως έγιναν ακριβώς διότι το ΚΚΕ ήθελε να πάρει την εξουσία μόλις αποχωρούσαν οι Γερμανοί και συνεπώς έπρεπε εγκαίρως να εξουδετερώσει τους αντίπαλους του.
Κομματικά έγγραφα της εποχής εκείνης, τα οποία δυστυχώς αποσιωπούνται απο τους “προοδευτικούς”ιστορικούς, αποδεικνύουν οτι το ΚΚΕ με την “Εθνική” του “Αντίσταση” ειχε στόχο την υπεράσπιση της Σοβιετ. Ενώσεως και την εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος στην χώρα. Στο περιοδικό “ΤΟΤΕ”, τεύχος 60, σε άρθρο του γράφοντος, δημοσιεύονται κάποια απο αυτα.
Επιπλέον δε ο Γιάννης Ιωαννιδης, υπαρχηγός τοτε του ΚΚΕ αλλα ουσιαστικά ο αρχηγός .του, στις “Αναμνήσεις” είναι σαφέστατος. Το ΚΚΕ ειχε αρχίσει να σκέπτεται τρόπους καταλήψεως της εξουσίας μόλις φύγουν οι Γερμανοί απο τον Μάρτιο του 1943, αλλα το σχέδιο που προέβλεπε συλλήψεις, δολοφονίες κ.τ.λ. των αντιφρονούντων, ηταν έτοιμο τον Αύγουστο του 1943 και το τροποποίησαν τον Νοέμβριο του 1943. Σ αυτο συμφωνεί και ο εκ των ηγετών τοτε του ΚΚΕ Β. Μπαρτζωτας (Φάνης). Μπεζεστενι Μελιγαλα. Προσωρινό στρατόπεδο διότι σε λίγες μέρες άδειασε, θα δούμε πως. Μπεζεστενι σημαίνει “υπαίθριο παζάρι” και είναι ενας μαντρότοιχος δίπλα στο Σ. Σταθμό Μελιγαλα, που γινόντουσαν εμποροπανηγύρεις.
Εδω συγκεντρώθηκαν οι λίγοι εναπομείναντες άνδρες των Ταγμάτων Ασφάλειας Μελιγαλα και Καλαμάτας μετά την ήττα τους στη μάχη του Μελιγαλα, καθώς και παρα πολλά άτομα που εφοβουντο την δράση του ΕΛΑΣ και του Αρη Βελουχιωτη. Οι άνδρες των Ταγμάτων Ασφάλειας ηταν μια μικρή μειοψηφία. Ο συνολικός αριθμός ολων των Ταγματασφαλιτών πριν την μάχη ήταν 800 άτομα. Ο Βελου-χιωτης ειχε εκδώσει την υπ αριθμ. Ε.Π.Ε. 330 15-9-44 διαταγή “πας συλλαμβανομενος Ταγματασφαλιστης θα τουφεκίζεται επι τόπου”, και οι Ελασιτες πειθάρχησαν στην διαταγή του. Συνεπώς ο αριθμός ηταν πολύ λιγότερος απο 800 άτομα λόγω απωλειών στη μάχη και της εκτελέσεως των αιχμάλωτων. Παρόλα αυτα το Μπεζεστενι βρέθηκαν στοιβαγμένα 2.000 άτομα, όλων των ηλικιών, από μωρά μέχρι γέρους.
Γι αυτο λοιπόν κατηρτισθη μια επιτροπή απο τους ΕΑΜιτες Βασίλειο Μπράβο, Γιάννη Καραμουζη και άλλους για εκκαθάριση του στρατοπέδου. Πράγματι απελυθησαν πολλά γυναικοπεδα, αλλά μερικά απο αυτά μόλις βγήκαν εξω σκοτώθηκαν απο διάφορους Ελασιτες.
Πολλοί αξιωματικοί και στρατιώτες των Ταγμάτων συγκεντρώθηκαν στο χωρίο Μερόπη δίπλα στο Μελιγαλα, στη μάντρα του “Κρίμπα”. Μεταξύ των κρατουμένων στο Μπεζεστενι και ο Περικλής Μπουτος με τα δυο του παίδια, πατέρας του πολιτευτή Γιάννη Μπουτου, ενω στην Μερόπη ηταν ο κατοχικός Νομάρχης Μεσσηνίας Περωτης. Ο Γιάννης Καραμουζης μαζι με τον Βασ. Μπράβο συνεκροτησαν εκτελεστικά αποσπάσματα του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ υπο την διοικησιν του Μαντζαρη και του Ν. Μητροπουλου.
Αλλα ας αφήσουμε τον ιδιο τον Γιάννη Καραμουζη να μας τα διηγηθεί απο το βιβλίο “Πατριώτες και προδότες στο Μωρια!”
“Ο Αρης με τον υπασπιστή του Τζαβέλα και 4-5 μαυροσκουφηδες επεσκεφθη στο χωρίο Μερόπη τους Ταγματασφαλιτες που δεν είχαν εκτελεσθεί. Τους εγδυσε και ο ίδιος προσωπικώς έδωσε το σύνθημα για άγριο ξυλοδαρμό μέχρι αίματος. Μόλις βραδυασε τους παρέδωσε στους μαυροσκουφηδες και με την βοήθεια και άλλων ανταρτών εσφαγιασθηκαν ολοι, λιγο εξω απο την Μεροπη (σελ. 74).
Κάποιος άλλος αναφέρει οτι ο Τζαβέλας σκότωσε μερικούς πατώντας τους στα κεφάλια με τις αρβύλες του!!!
Για το τι έγινε στο “Μπεζεστενι” θα αφήσουμε παλι τον ιδιο να μας τα διηγηθεί:
“Εθεωρείτο δείγμα αφοσιωσεως και πίστεως στο κόμμα η αυτοπρόσωπος εκτελεσις κρατουμένων η η συμπραξις και η συμβολή δια την εκτελεσιν. Οι οργανωσεις ειχον διαπαιδαγωγηθεί σε αυτο το πνεύμα.
Πολλές οργανώσεις, για να φάνουν “πρότυπα” κάλων και πιστών κομματικών οργανώσεων ζητούσαν και φυσικά έπαιρναν τους συγχωριανούς των να τους “δικάσουν” καινά τους εκτελέσουν στα χωρία τους. Το παράδειγμα το έδωσε η οργανωσις Οιχαλίας και Μερόπης. Πήραν τους συγχωριανούς των και εκ ει με πανηγύρια και χορούς τους
εξετελεσαν. Το παράδειγμα τους το μιμήθηκε και το Νησι. Πήραν 13 απο του Μελιγαλα τους οδη γησα ν στο κεντρο της πόλεως Μεσσήνης και εκει με χορούς και τραγούδια -αντιγραφή των καννιβαλων -τους εξετελεσαν” (σελις 77).
Σημείωση. Αυτοί οι καννιβαλοι που αναφέρει ο Γ. Γραμματέας του ΕΑΜ Μεσσήνης σίγουρα αναγνωρίζονται απο το ΚΚΕ ως “λαϊκοί ήρωες”. Το επίσημο ομως κράτος,ήθελα να ήξερα, τους χορηγεί συντάξεις ‘Έθνικου Αντιστασιακού”; Δεν γνωρίζω τι ακριβώς ερπαξαν οι 13 εκτελεσθέντες με αυτο τον τρόπο, πάντως οι εκτελεσθέντες έφεραν την ανθρωπότητα χιλιάδες χρονιά πισω! Τα γεγονότα που περιγράφει ο Γ. Καραμουζης τα εχω επιβεβαιώσει και απο άλλες πήγες, ακόμη και απο μαρτυρίες ατόμων που τα έζησαν.
Δεκαοχτώ ομως άτομα εκτελέσθηκαν κατ άλλον τρόπον, ας δούμε πως:
“Μεταξύ των αιχμάλωτων του Μελιγαλα ησαν πολλοί πολιτευται και μερικοί αξιωματικοί, ησαν πρόσωπα που η εκτελεσις των υπο καποιαν “μορφην νομιμοτητος” δηλαδή δι’ ανταρτοδικειων, αφου δεν ειχον εκτελεσθεί κατα την “μαχην” ισως να δημιουργούσε ζητήματα στο κόμμα. Γι αυτο βρέθηκε τρόπος “ανεύθυνου” εκτελέσεως των. Κατα προτασιν του Βασ. Μπράβου, που υιοθετήθηκε απο τον Κουλαμπα, θα μεταφεροντο στην Καλαμάτα. Εκει θα ειχε προετοιμαστεί “αγανακτισμενον” πλήθος και θα τους εξετελει. Πράγματι την 16 Σεπτεμβριου ξεχωριστηκαν 18 άτομα δια να μεταφερθούν στην Καλαμάτα. Η κομματική ομως οργανωσις της Καλαμάτας δεν ηδυνηθη να οργανωσει καλα και να προετοιμάσει τους “αγανακτισμένους”. Γι αυτο ειδοποίησε και ανεβληθη δια την επομενην, η μεταφορά των εις την Καλαμάτα. Η εαμικη εφημερίδα “Ελεύθερη Μεσσηνία” της 17 Σεπτεμβρίου αντέγραψε την ειδησιν οτι πρόκειται το απόγευμα να μεταφερθουν στην Καλαμάτα οι αρχηγοί των Ταγμάτων. Οι κομματικές οργανώσεις κινητοποίησαν τα μελη τους και τους οπαδούς των ωστε σε ωρισμενη ωρα να ευρισκοντο σε καθωρισμενο μέρος των Κάλαμων δια να “υποδεχθούν” τους αρχηγούς των Ταγματων.
Το απόγευμα της 17 Σεπτεμβρίου, 18 εκ των αιχμάλωτων, μεταξύ των οποίων οι Περικλής Μπουτος, πολιτευτης του κομαμτος των φιλελευθέρων, Ταγματάρχης Χριστοφιλος, Ταγματάρχης Χωροφυλακής Φραγκουδακης, Γαλοπουλος αντιεισαγγελευς Κάλαμων Περωτης Νομάρχης Μεσσηνίας, Μορφονιος Ταγματάρχης κ.λ.π. μετεφερθησαν δι αυτοκίνητου στην Καλαμάτα. Το αυτοκίνητο σταματησε στην κεντρική πλατεία. Εκει ειχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος και τα “χωνιά” του ΕΑΜ απο ενωρίς καλούσαν το “λαο”να είναι συγκεντρωμένος για την “υποδοχην”.
Μόλις άρχισαν να τους κατεβάζουν απο το αυτοκίνητο, τους έπεσαν απάνω οι “αγανακτισμένοι” και με μαχαίρια και ραβδιά τους σκότωσαν, υπο τα αλλεπάλληλα συνθήματα των χωνιών του ΕΑΜ. Μετα την κατακρεουρησιν των προς “τέρψιν” του λαου εκρεμασθησαν στα φανάρια της κεντρικής πλατείας της πόλεως”.
Ο δολοφονηθείς Ταγματάρχης Χωροφυλακής Φραγκουδακης τον Μαιο του 1944 γλίτωσε την τελευταία στιγμή απο το Γερμανικό εκτελεστικό απόσπασμα 50 ΕΑΜιτες της Καλαμάτας και αυτοί για ευγνωμοσύνη τον κατακρεούργησαν.
Αν κατ αυτόν τον τρόπον είχαν εκτελεσθεί ΕΑΜιτες με την πανίσχυρη προπαγάνδα και χρήματα που διαθέτουν οι “προοδευτικές δυνάμεις” ολη η Ελλάδα θα τους ειχε στήσει αγάλματα, η δε σχολική ιστορία θα ειχε αφιερώσει σε αυτούς σελίδες ολόκληρες!
Τωρα αν το θυμίζεις θεωρείσαι – πτωματολογος!
Κατα τον ιδιο τρόπο και μετα απο ομιλίες ακόμα και ‘Έθνοσυμβολου” που κάλεσε το λαο να τιμωρήσει τους προδότες, εξετελεσθησαν στην Πυλο 21 άτομα με μαχαίρι και τα πτώματα τους πεταχθηκαν απο τα παράθυρα στο μαινόμενο πλήθος!!!
Οτι και να ειχαν κάνει αυτα τα άτομα, ο τρόπος εκτελέσεως τους ηταν καννιβαλικος.
Οσοι απέμειναν στο Μπεζεστενι τουφεκίσθηκαν ολοι “δια να μην τους κάνει χωροφυλακες ο Παπανδρέου” και τα σώματα τους εριφθησαν στην περιβοητη πηγάδα (γνωστή η ιστορία της). Τα θύματα περίπου 2.000.
Αυτο ηταν το τέλος του Στρατοπέδου συγκεντρώσεως Μελιγαλα.
———————————————————————————————
Σημείωση:
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Εθνικιστική εφημερίδα 21ος ΑΙΩΝ τεύχος 32 Σεπτέμβριος 1996. Το κείμενο δημοσιεύθηκε αυτούσιο όπως ήταν στην εφημερίδα. Τα ορθογραφικά λάθη και το ατονικό σύστημα οφείλεται σε τεχνική δυσκολία της εποχής εκείνης όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε.
