Η εμμονή των Γερμανών πως πρέπει όλοι στην ΕΕ να βάλουν αιολικά και Φ/Β για να στηρίξουν τις Γερμανικές δήθεν “πράσινες” θέσεις εργασίας έχει αποσταθεροποιήσει παντού την ηλεκτροπαραγωγή και βλέπουμε πλέον περίεργες καταστάσεις. Φυσικά τα πιο περίεργα συμβαίνουν στην ίδια τη Γερμανία, όπου, π.χ.:
α) κάθε τόσο ανακοινώνεται το κλείσιμο του νεόδμητου υπερσύγχρονου εργοστάσιου Ulrich Hartmann (η μονάδα 4 στο Irsching της Βαυαρίας, το καμάρι της Ε.ΟΝ, ισχύος 561MW, που μπήκε σε λειτουργία τον Ιούλιο 2011, έχει ένα απ’ τους πιο μοντέρνους και μεγάλους στροβίλους, το καμάρι της Siemens, το SGT5-8000H) και τρέχουν έντρομοι οι τεχνικοί της Bundesnetzagentur, της ομοσπονδιακής υπηρεσίας δικτύων να το κρατήσουν όπως-όπως σε λειτουργία, πληρώνοντας συμβόλαια εφεδρείας.
β) το Westfalen D, ένα υπερσύγχρονο λιθανθρακικό εργοστάσιο 820MW που κατασκευάζεται στο υφιστάμενο εργοστάσιο του Hamm στη Βεστφαλία, με βαθμό απόδοσης 46% και που προοριζόταν να αντικαταστήσει παλιές μονάδες χαμηλού βαθμού απόδοσης, δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί, λόγω ακριβώς της αποσταθεροποίησης της αγοράς ηλεκτρισμού.
γ) το πυρηνικό εργοστάσιο Grohnde, με ένα αντιδραστήρα συνολικής ισχύος 1,43GW, που βρίσκεται στην Κάτω Σαξονία, ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1975 και μπήκε σε εμπορική λειτουργία το 1985, ήταν το πρώτο παγκοσμίως εργοστάσιο σε ετήσια παραγωγή ηλεκτρισμού αλλά κατέληξε να λειτουργεί παρέχοντας υπηρεσίες σταθεροποίησης του δικτύου, ενάντια στην αποσταθεροποίηση που προκαλεί η αυξανόμενη διείσδυση των αιολικών.
Για να το πετύχει αυτό έχει αυξήσει το ρυθμό μεταβολής φορτίου σε 40MW ανά λεπτό, αλλά τα πυρηνικά εργοστάσια δεν κατασκευάζονται για να ανεβοκατεβάζουν φορτία, κατασκευάζονται για σταθερές συνθήκες λειτουργίας, όπως ακριβώς λειτούργησε το Grohnde επί 30 χρόνια πετυχαίνοντας παγκόσμιο ρεκόρ ηλεκτροπαραγωγής.
δ) Είδαμε προχθές πως ο επικεφαλής της Uniper, της θυγατρικής της μεγάλης Ε.ΟΝ που πήρε τα συμβατικά της εργοστάσια, παραμονές των Γερμανικών εκλογών δήλωσε πως εξετάζει την αποσυναρμολόγηση εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο από τη Γερμανία και επανασυναρμολόγησή τους στη Βρετανία, καθώς εκεί έχουν βάλει ατελείωτα αιολικά στη θάλασσα και χρειάζονται πλέον άλλο τόσο φυσικό αέριο, προκειμένου να έχουν ηλεκτροδότηση. Τα αιολικά από μόνα τους δεν είναι ικανά να εγγυηθούν απολύτως τίποτα.
Περίεργα επίσης συμβαίνουν στην …
Πολωνία: οι Πολωνοί έχουν πολύ δικό τους κάρβουνο και δεν θέλουν ν’ ακούν για απανθρακοποίηση, γι’ αυτό και κατασκευάζουν αυτή τη στιγμή τρία (3) ανθρακικά εργοστάσια (σε Opole 2x900MW λιθανθρακικό, Jaworzno 910MW λιγνιτικό και Kozienice 1075MW λιθανθρακικό) κι ετοιμάζουν ένα τέταρτο στο Ostrołęka C (1GW λιθανθρακικό). Η ΕΕ τους πιέζει να βάλουν Γερμανικά ή έστω Δανέζικα αιολικά, οπότε πέρυσι τον Απρίλιο ο Πολωνός Υπουργός Περιβάλλοντος είχε πει το περίφημο “wind farms destroy the landscape, are alien to Poland’s cultural heritage and harmful to natural reserves.” Και για να κάνει τα λόγια πράξη, προώθησε με νόμο τον κανόνα 10Η, που προβλέπει απόσταση από κτήρια ίση με δέκα φορές το ύψος της ανεμογεννήτριας και περιόρισε δραστικά τις διαθέσιμες θέσεις για νέα αιολικά.
Τώρα οι πιέσεις επανέρχονται, αλλά οι Πολωνοί τους τρολάρισαν για μια ακόμα φορά, ανοίγοντας συζήτηση για πυρηνικό με κινεζική τεχνολογία. Η Πολωνία συζητά για πυρηνικά απ’ το 2009, αλλά το 2011 έγινε η καταστροφή στη Φουκουσίμα και το πρόγραμμα πάγωσε. Πάντως λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν. Τώρα λένε για τρία νέα πυρηνικά, ένα κάθε πέντε χρόνια ξεκινώντας το 2029, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως πολύ πριν το 2029 η Πολωνία θα έχει αποκτήσει τέσσερα νέα, μεγάλα και σύγχρονης τεχνολογίας ανθρακικά εργοστάσια.
Τέλος, στη Γαλλία, ο Μακρόν καθάρισε με “τα βαρίδια του παρελθόντος”, τον Ολάντ και το Σαρκοζί, αυτή τη στιγμή είναι απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού και κοιτά το ευρωπαϊκό του προφίλ. Η Μέρκελ έχει ομοσπονδιακές εκλογές σε μια εβδομάδα, είναι η απόλυτη κυρίαρχος στη Γερμανία, αλλά μέχρι ν’ ανοίξουν οι κάλπες θ’ ανησυχεί για τα ποσοστά των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και της Αλτερνατίβας.
Σ’ αυτό το πολιτικό περιβάλλον, η Γαλλία εμφανίζεται να θέλει να ηγηθεί στην προσπάθεια απανθρακοποίησης της ηλεκτροπαραγωγής στην ΕΕ, μήπως και “τσιμπήσει” καμιά παραγγελία για πυρηνικό εργοστάσιο και δημιουργηθεί καμιά θέση εργασίας.
Ωστόσο τώρα η Γερμανία εξάγει το αιολικό της ρεύμα, που κανονικά της χρειάζεται, αλλά δεν μπορεί να το ενσωματώσει στο δικό της σύστημα και δεν ξέρει τι να το κάνει, οπότε η Γαλλία ρίχνει συνεχώς κλεφτές ματιές στη Γερμανική Energiewende, καθώς κι αυτή εξάγει πυρηνικό ρεύμα, που απλά της πλεονάζει.
Σ’ αυτή ακριβώς τη χρονική στιγμή, παραμονές των Γερμανικών εκλογών, το France Stratégie, που είναι ένα γραφείο αναλύσεων απευθείας υπαγόμενο στο Γάλλο Πρωθυπουργό, έβγαλε πρόσφαταμια ανάλυση με τον πολύ εύγλωττο τίτλο “Transition énergétique allemande : la fin des ambitions ? – Γερμανική ενεργειακή μετάβαση: το τέλος των φιλοδοξιών;” Την πρώτη σελίδα βλέπετε στην εικόνα της αρχής, χαρακτηρίζει την Energiewende ως “θεαματική”, αλλά “ανεπαρκή” (spectaculaire, encore insuffisant) και βεβαίως εστιάζει στην αποτυχία της Γερμανίας να μειώσει τις εκπομπές “αερίων του θερμοκηπίου” στον ορίζοντα του 2020, ακριβώς όπως το επεσήμανε το Agora-Energiewende. Μόνο που η Γαλλική έκθεση παρουσιάστηκε στις 31 Αυγούστου και η Γερμανική στις 7 Σεπτεμβρίου, συνεπώς δεν φαίνεται ν’ αντέγραψαν οι Γάλλοι τους Γερμανούς, φαίνεται απλά να διασταυρώνεται από δυο πλευρές η Γερμανική αποτυχία.
