ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
Πλωτό Ναυτικό Μουσείο «Θ/Κ Γεώργιος Αβέρωφ», 20.09.2017
Κυρίες και κύριοι,
Σ΄ αυτόν τον ιερό και ένδοξο χώρο, του Θωρηκτού Αβέρωφ, τιμούμε σήμερα τους Ανθρώπους του Κινήματος του Ναυτικού, τον Μάιο του 1973. Τιμούμε εκείνους που είναι μαζί μας παρόντες, και που με το παράδειγμά τους και την ζωή τους μας διδάσκουν ακόμα. Τιμούμε όμως και την μνήμη εκείνων που δεν είναι πια μαζί μας, μα που το παράδειγμά τους, η ζωή τους και ιδίως η στάση ζωής, εκείνο τον Μάιο του 1973, πάντα παραμένουν χαραγμένες βαθιά μέσα στην ψυχή μας και μέσα στο μυαλό μας. Βρισκόμαστε εδώ τιμώντας τους Ανθρώπους του Κινήματος του Ναυτικού όχι μόνο γι΄ αυτούς, αλλά γιατί έτσι τιμούμε την ίδια μας την Ιστορία. Και πρέπει να αντιληφθούμε, ιδίως σ΄ αυτούς τους δύσκολους καιρούς -για τον Κόσμο ολόκληρο αλλά ιδίως για την Πατρίδα μας- ότι έχουμε ένα Ιερό Χρέος: Να μεταδίδουμε στις Γενιές που έρχονται την Ιστορία μας, τον τρόπο που γράφτηκε επακριβώς. Γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος για ένα Τόπο και ένα Λαό, και ιδίως για τον δικό μας, είναι να πάψει να υπάρχει αυτός ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν. Λώρος ο οποίος μας δίνει την δύναμη και την έμπνευση να γράψουμε και εμείς την δική μας Ιστορία. Γιατί ένας Λαός -και ιδίως ο δικός μας- δεν μπορεί να γράψει την Ιστορία που του ανήκει, και μάλιστα με βάση αυτό το βαρύ παρελθόν, αν δεν μεταδίδει στις Γενιές που έρχονται κάθε φορά ποιο είναι το Χρέος τους απέναντι στην Πατρίδα και απέναντι στο Έθνος.
Πολλώ μάλλον όταν οι συμβολισμοί του Κινήματος του Ναυτικού είναι πολλαπλοί και εξαιρετικά επίκαιροι. Αναφέρομαι σε δυο μόνον από αυτούς: Πρώτον, στην υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία, που σήμερα την θεωρούμε δεδομένη είναι εύθραυστο αγαθό. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε πάντοτε. Έχει ανάγκη από υπεράσπιση καθημερινά με το δικό μας παράδειγμα και ιδίως εκείνων που ασκούν κάθε μορφής πολιτειακά καθήκοντα. Γιατί οι κίνδυνοι για τη Δημοκρατία σήμερα είναι τόσο περισσότερο διαβρωτικοί όσο είναι υποδόριοι. Δεν αντιλαμβανόμαστε πολλές φορές τι σημαίνει να ροκανίζονται τα θεμέλια της ίδιας της Δημοκρατίας. Πρέπει λοιπόν μέσα από αυτή την τιμή και ανάλογες τιμές να θυμόμαστε ότι η Δημοκρατία δεν είναι και δεν πρόκειται να είναι ποτέ δεδομένη. Πρέπει να την υπερασπιζόμασθε –και το τονίζω- με την ίδια την στάση της ζωής μας. Δεύτερον, το Κίνημα του Ναυτικού μας θυμίζει ότι δεν ήταν οι Ένοπλες Δυνάμεις δίπλα στη Δικτατορία, σ’ αυτήν την σκοτεινή περίοδο, δραματική, τραγική περίοδο της Ιστορίας μας. Η Δικτατορία ήταν το αποτέλεσμα της δράσης ορισμένων αφρόνων αξιωματικών της εποχής εκείνης, που δυστυχώς ακόμα ο Τόπος και ιδίως το μαρτυρικό νησί της Κύπρου, πληρώνουν τα «επίχειρα της κακίας τους». Το μεγάλο τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων και τότε υπερασπίσθηκε την Δημοκρατία και παρέμεινε δημοκρατικό, φυλάσσοντας τις παρακαταθήκες των Ενόπλων Δυνάμεων όπως επιβάλει το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα που είχε καταλυθεί τότε αλλά που έμενε ζωντανό μέσα στην ψυχή των αξιωματικών, οι οποίοι ήξεραν ότι μαζί με την Πατρίδα υπερασπίζονται και τους θεσμούς. Για αυτό το λόγο αισθάνομαι υποχρέωση μου να βρίσκομαι εδώ και να επιδώσω αυτό το πόνημα, το οποίο έχει ιστορική αξία πραγματικά, σε έναν-έναν από εκείνους που είναι σήμερα εδώ μαζί μας. Είναι το ελάχιστο το οποίο μπορώ να κάνω. Θέλω να τους ευχαριστήσω, να ευχαριστήσω όλους εσάς, που όχι μόνο με την παρουσία σας εδώ, με την διαδρομή σας και τη ζωή σας, μας εμπνέετε όλους για να μπορούμε να γνωρίζουμε πώς πρέπει να υπηρετήσουμε τον Τόπο μας και τον Λαό μας.
Και ευχαριστώ εσάς, που υπερασπίζεσθε την μνήμη όλων εκείνων οι οποίοι έφυγαν από κοντά μας. Την υπερασπίζεσθε ως παρακαταθήκη για να την μεταδώσουμε όπως πρέπει. Όχι μόνο στα παιδιά σας και στα εγγόνια σας αλλά στις νέες γενιές που πρέπει να θυμούνται. Γιατί η Ιστορία -μην το ξεχνάμε- πρέπει να είναι, όπως έλεγε ο Θουκυδίδης για το δικό του έργο στον Πελοποννησιακό πόλεμο, «κτῆμά τε ἐς ἀεὶ μᾶλλον ἤ ἀγώνισμα ἐς τὸ παραχρῆμα ἀκούειν».
Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ.
Πηγή: https://olympia.gr/
