Λοΐζος Λοΐζος: Απάντηση στον ‘’Θεολόγο – Φιλόσοφο’’ Παναγιώτη Νούνη .

Ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μετά από πρόκληση των προαναφερθέντων κυρίων (Νούνη – Τελεβάντου) ακόμη και στον δημοσιογραφικό μου κώδικα δεοντολογίας κατά την οποία ο κ. Νούνης ξεδίπλωσε την αιρετική του εκκλησιολογική αντίληψη και κρίση περί ‘’μη Ιερώς Αποτειχισθέντων’’ κατά την οποία οι αποτειχισθέντες οι οποίοι κόβουν την Εκκλησιαστική Κοινωνία με τους αιρετικούς και με όσους συμβιβάζονται και παραμένουν υπό τον ζυγό των αιρετικών μνημονεύοντας τους (αιρετικούς) αποκαλούνται σχισματικοί.

Δηλαδή με την παράλογη λογική του κυρίου Νούνη η αποτείχιση από την αίρεση έχει μόνο επικοινωνιακό χαρακτήρα και αποτελεί κάτι σαν σόου που γίνεται για να συγκινηθούν οι υπόλοιποι για τους οποίους κατά τα άλλα δεν υπάρχει πρόβλημα να κοινωνούν μέσα στην αίρεση. Μια άποψη την οποία εφαρμόζει πιστά ο κ. Νούνης ο οποίος ‘’άφρισε’’ όταν του ανέφερα ότι ο κανόνας ‘’Τοις κοινωνούσι εν γνώσι τοις αιρετικοίς ΑΝΑΘΕΜΑ’’ της Ζ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ βρίσκει εφαρμογή πάνω του. Φτάνει μάλιστα στο σχολιασμό του να υποστηρίζει ότι η διακοπή της κοινωνίας με τους αιρετικούς κατά τον Μέγα Φώτιο δεν σημαίνει διακοπή Εκκλησιαστικής Κοινωνίας, δηλαδή την μη συμμετοχή στα μυστήρια των αιρετικών, αλλά σημαίνει την αποφυγή των αιρετικών απλά από την καθημερινή ζωή του Ορθόδοξου Χριστιανού. Κάτι σαν την διακοπή της καλημέρας δηλαδή.

Το μόνο σοβαρό στοιχείο το οποίο ο κ. Νούνης παρέθεσε μέσα από τις πολυσέλιδες, εντυπωσιακές κατά τα άλλα κουραστικές συγγραφικές του απαντήσεις στα σχόλια μου ήταν ένα απόσπασμα επιστολής του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς κατά το οποίο προειδοποιούσε ότι μια Ψευδοσύνοδος θα επιφέρει σχίσματα, όμως αυτό εκ των πραγμάτων συνέβη δογματικά από την στιγμή που τα πατριαρχεία υιοθέτησαν αιρετικές σε σχέση με το Ορθό δόγμα της Εκκλησίας αποφάσεις και αποσχίσθηκαν μεταξύ τους δογματικά, αλλά τα αιρετικά και από την πίστη της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.

Το εκκλησιολογικό αυτό μπέρδεμα του κ. Νούνη ξεκαθαρίζει κάλλιστα ο πολυδιαβασμένος 15ος κανόνας της ΑΒ ΣΥΝΟΔΟΥ του Μ. Φωτίου στο τέλος του, όπου αναφέρεται στους αποτειχισμένους από την αίρεση χαρακτηρίζοντας του άξιους γιατί ‘’όχι σχίσμα επροξένησαν εις την Εκκλησίαν με τον χωρισμόν αυτόν, αλλά μάλλον ΗΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ την Εκκλησίαν από το ΣΧΙΣΜΑ και την ΑΙΡΕΣΙΝ των ψευδοεπισκόπων αυτών’’. Άρα η Εκκλησία κατά τους πατέρες και τις Συνόδους δεν είναι οι αιρετικοί οι οποίοι είναι προσκολλημένοι εις τους Ορθοδόξους (ακόμη και αν αυτοί είναι επίσκοποι, θεολόγοι ή απλοί λαϊκοί) αλλά μόνοι όσοι φρονούν πιστεύουν και ζουν εν τη πίστη στο Ορθό δόγμα των Αποστόλων του Ιησού Χριστού.

Στην θέση μου αυτή απάντηση από τον κ. Νούνη δεν πήρα αλλά από τότε το όνομα μου περιφέρεται στα μπλόγκ του καθώς και στου κ. Τελεβάντου με τίτλο ‘’Η Απάντηση μου στον δημοσιογράφον κ. ’Λοΐζο Λοΐζου’, δημοσιεύοντας μερικώς τις απαντήσεις τους και χωρίς να παραθέτουν τον σύνδεσμο όπου ο ενδιαφερόμενος θα μπορούσε να ανατρέξει για να διαβάσει και τις δικές μου απαντήσεις, προφανώς αποσκοπώντας στο να κερδίσουν εντυπώσεις.
Επειδή όμως οι εντυπώσεις είναι κούφιες, άνευ περιεχομένου και οδηγούν σε πλάνες και αιρέσεις όπως προείπα, αλλά και σε μίση καθώς ο κ. Νούνης συκοφαντεί για προσωπικούς λόγους ακόμη και σεβάσμιους Ιερείς όπως ο π. Βασίλειος Βολουδάκης και την οικογένεια του(http://apologitikaa.blogspot.gr/2017/09/blog-post_48.html) ενώ ένα χρόνο πριν τον χαρακτήριζε,

‘’Φως στο εσκοτισμένο τούνελ της Εκκλησιαστικής φαναριώτικης πραγματικότητας’’,έκρινα ότι έπρεπε να ασχοληθώ προς όφελος της αληθείας για μια ίσως τελευταία φορά με το άτομο του παραθέτοντας παράλληλα και μερικά στοιχεία ώστε και οι αναγνώστες να καταλάβουν και να ωφεληθούν από τον πειρασμόν αυτόν που μου προέκυψε.

Παραθέτω ακόμη και ολόκληρο τον σχολιασμό ΕΔΩ: