Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επικύρωσε με απόφασή του τη δημόσια απαγόρευση του νικάμπ (μαντίλας που αφήνει σε κοινή θέα μόνο τα μάτια) την οποία θεσμοθέτησε το Βέλγιο το 2011.
Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η συγκεκριμένη απαγόρευση εγγυάται την κοινωνική συνοχή, την «προστασία των δικαιωμάτων και των ελευθεριών», χαρακτηρίζοντάς την «απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία».
Σημειώνεται ότι το Βέλγιο απαγόρευσε το νικάμπ με νόμο του Ιουνίου του 2011, σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύονται δημόσιες εμφανίσεις «με το πρόσωπο σε μάσκα ή κρυμμένο, εξ ολοκλήρου ή κατά ένα μέρος, με τρόπο που καθίσταται μη αναγνωρίσιμο». Οι ποινές που προβλέπονται για την παράβαση είναι έως και επτά μέρες φυλάκιση.
Η πρώτη χώρα που είχε απαγορεύσει τη χρήση νικάμπ ήταν η Γαλλία, λίγους μήνες πριν το Βέλγιο, τον Απρίλιο του 2011.
Οι δικαστές αποφάνθηκαν στην περίπτωση του βελγικού νόμου, εξετάζοντας την επιχειρηματολογία της απόφασης που ελήφθη το 2014 σε δικαστική απόφαση που αποτέλεσε δεδικασμένο, επικυρώνοντας την ίδια απαγόρευση που θεσπίστηκε στη Γαλλία.
Ειδικότερα, το Δικαστήριο εξέτασε δύο προσφυγές για διακρίσεις και παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, της Βελγίδας Samia Belcacemi και της Μαροκινής Yamina Oussar, μουσουλμάνες, εναντίον του νόμου απαγόρευσης του νικάμπ, που υιοθέτησε το Βέλγιο στις 11 Ιουνίου 2011.
Οι δύο μουσουλμάνες υποστήριξαν ότι επιλέγουν ελεύθερα να φορούν νικάμπ και ως εκ τούτου παραβιάζονται τα δικαιώματά τους, με τον απαγορευτικό νόμο.
Ωστόσο, οι δικαστές έκριναν πως στις δύο περιπτώσεις ο σχετικός περιορισμός «αποσκοπεί να διασφαλίσει τις προϋποθέσεις της κοινωνικής συμβίωσης ως στοιχείου προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του άλλου» και πως «μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητος σε μια δημοκρατική κοινωνία».
Επικύρωσαν επίσης τις κυρώσεις που προβλέπονται για τους παραβάτες. Η βελγική νομοθεσία προβλέπει ποινική κύρωση που μπορεί να φθάσει έως και φυλάκιση σε περίπτωση υποτροπής. Το Δικαστήριο υπενθύμισε πως η εφαρμογή αυτών των κυρώσεων δεν είναι αυτόματη.
Οι δικαστές υπογράμμισαν, επίσης, πως η απόκρυψη του προσώπου σε δημόσιο χώρο είναι μια «μικτή» παράβαση της βελγικής νομοθεσίας, δηλαδή υπόκειται στην ποινική διαδικασία αλλά και στη διοικητική, επιτρέποντας στο βελγικό κράτος ένα περιθώριο εκτίμησης στην εφαρμογή των προβλεπόμενων κυρώσεων….
