Διαβάζοντας την επιστολή του αγανακτισμένου ξενοδόχου από την Κρήτη, που επί 3,5 χρόνια φιλοξενούσε στο ξενοδοχείο του 150 μετανάστες, λαθρομετανάστες και πρόσφυγες –οι συνθήκες εισόδου τους στην Χώρα μας είναι αδιευκρίνιστες συνεπώς δεν γνωρίζουμε τίποτε για την ταυτότητα και την προέλευσή τους– χωρίς να αποζημιωθεί από το Κράτος, οφείλω να ομολογήσω πως προβληματίστηκα έντονα.
Γιατί ένας Έλληνας επιχειρηματίας να διαθέσει την επιχείρησή του στην υπηρεσία της κυβέρνησης, όταν αυτή είναι αποδεδειγμένα αφερέγγυα και ανέντιμη στις “συμφωνίες” της; Πόσο αξιόπιστη είναι μία κυβέρνηση, που δεν δίστασε να αγνοήσει την βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, που ψήφισαν υπέρ του τερματισμού της λιτότητος στο σχετικό δημοψήφισμα;
Ποιες εγγυήσεις δόθηκαν στους επιχειρηματίες, που διέθεσαν τις επιχειρήσεις και τα ακίνητά τους για να εξυπηρετηθεί η έξωθεν παραγγελία-διαταγή για την υποδοχή των μεταναστών, των λαθρομεταναστών και των προσφύγων; Με τι εχέγγυα οι τουριστικές επιχειρήσεις δέχθηκαν και ανέστειλαν την λειτουργία τους για να μεταβληθούν σε ιδιωτικά hotspots;
Το βασικότερο, ωστόσο, ερώτημα είναι άλλο: Γιατί είναι υποχρεωμένος ένας υπερχρεωμένος λαός να πληρώσει και την ιδιωτική φιλοξενία των μεταναστών, των λαθρομεταναστών και των προσφύγων; Γιατί η επιβάρυνση της χρηματοδότησης των κρατικών hotspots, που υποχρεωτικά και δια της βίας επεβλήθη στους Έλληνες φορολογούμενους, πρέπει να επεκταθεί και στις αποζημιώσεις των ιδιωτών, που οικεία βουλήσει έθεσαν τις επιχειρήσεις τους στην υπηρεσία των εχθρών της Πατρίδος μας;
Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω πως το Κράτος έπραξε ορθά, που εξαπάτησε και κορόιδεψε τόσο άθλια και ελεεινά τους ιδιώτες, που με τον τρόπο τους το υπηρέτησαν αναμένοντας την αμοιβή τους. Έχουν, όμως, μερίδιο ευθύνης και μάλιστα μεγάλο. Γιατί δεν υπολόγισαν τις εθνικές συνέπειες που είχε η αποδοχή αυτής της “συμφωνίας” με το κράτος, αλλά περιορίστηκαν στο επιχειρησιακό κέρδος, που τελικά και κατά πως φαίνεται, δεν θα έχουν ποτέ.
Σίγουρα είναι αξιολύπητοι όλοι όσοι είδαν τις επιχειρήσεις τους να καταστρέφονται από την “φιλοξενία” των βάρβαρων και απολίτιστων μουσουλμάνων μεταναστών, λαθρομεταναστών και προσφύγων. Από την άλλη, η ζημία που υπέστη η Χώρα από την μαζική είσοδο όλων αυτών των αλλόφυλων και αλλόθρησκων είναι πολλαπλάσια της όποιας ατομικής.
Για ακόμα μία φορά αποδεικνύεται πως, είτε εκουσίως ή ακουσίως, είτε εξ αμελείας ή από αφέλεια, είτε άσκεφτα ή εσκεμμένα, οι πολίτες έχουμε μεγάλη ευθύνη για το κατάντημα της Πατρίδος. Δυστυχώς, είναι βέβαιο πως ο ιστορικός του μέλλοντος θα μας καταλογίσει πολλά από τα δεινά του τόπου.
του Μανώλη Βολουδάκη
