Αντιδράσεις για την απαγόρευση πρόσβασης των αγιορειτών μοναχών στις Ιερές Μητροπόλεις!

Το τραγικό του πράγματος βέβαια είναι ότι για λόγους τακτικής και διπλωματίας, οι Ιεράρχες που αντιδρούν δεν κάνουν γνωστές τις απόψεις τους αλλά ουσιαστικά δημιουργούν κλίμα με εξαίρεση
τρεις Ιεράρχες, που ήταν στην συνεδρίαση της Συνόδου αλλά δεν έβαλαν την υπογραφή τους.

Στο παρακάτω κείμενο θα δείτε τα ονόματα των μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που συνεδρίασε υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και αποφάσισε να απαγορεύει την πρόσβαση των αγιορειτών μοναχών, στις Ιερές Μητροπόλεις, είτε για ομιλίες είτε για λειτουργίες άνευ άδειας.

Οι περισσότεροι από τους ιεράρχες, συνδέονται μάλιστα με μοναστήρια του αγίου Όρους, στα οποία προστρέχουν κατά διαστήματα, είτε για οικονομική βοήθεια είτε για άλλου είδους αιτήματα. Είναι γεγονός μάλιστα ότι έχουν ήδη βοηθηθεί πολύ οι Μητροπόλεις τους, ακόμη και στην δραστηριότητα για την ανακούφιση ασθενών κοινωνικών ομάδων, ειδικών κατηγοριών κατοίκων και μέσω πολιτιστικών εκδηλώσεων από Μονές που τώρα ουσιαστικά εχθρεύονται.

Μόνο τρεις Ιεράρχες από τους 12 τόλμησαν να υψώσουν το ανάστημά τους και δεν υπόγραψαν την πονηρή εγκύκλιο που αποκόπτει τον αυθεντικό, εμπειρικό και πατερικό λόγο από την εκκλησία, με μεγάλο χαμένο τον λαό σε μια εποχή που ο λόγος αυτός είναι απολύτως απαραίτητος στην οικογένεια, στους νέους και γενικότερα στον κόσμο που αναζητά την ανακούφιση.

Οι λόγοι μάλιστα που θα μπορούσε να πει κανείς ότι φώτισαν τους τρεις Ιεράρχες να μην υποκύψουν σε αυτήν την σκανδαλώδη εγκύκλιο είναι πολύ απλοί και κατανοητοί:
1) Χάνουν οι ίδιοι οι Μητροπολίτες την δύναμη που ως τώρα είχαν και την ελευθερία των αποφάσεών τους για την επιλογή των προσκεκλημένων μοναχών.

2) Αυτό μπορεί να είναι η αρχή μιας νέας τακτικής και να προχωρήσουν και σε άλλες υποχωρήσεις με αποτέλεσμα, αν για κάθε τους κίνηση, η Ιερά Σύνοδος θα είναι αυτή που πρέπει να παίρνει αποφάσεις, τότε χάνεται σίγουρα η αυτοδυναμία της Μητρόπολης.

3) Το άγιο Όρος το θεωρούν ως το διαμάντι της ορθοδοξίας, ως τον τόπο που χιλιάδες ανθρώπων από όλο τον κόσμο, επισκέπτεται τις Μονές και ασπάζεται τα ιερά κειμήλια και τις εικόνες της Θεοτόκου. Πως μπορεί λοιπόν, η ίδια η εκκλησία, τους Ηγουμένους αυτού του τόπου, να τους περνάει από έλεγχο και επιτροπή για να μοιραστούν με τον κόσμο τις θαυματουργικές στιγμές που βιώνουν στις Μονές τους, τις εμπειρίες τους από την ασκητική ζωή και το μοναχικό φρόνημα;

4) Οι τρεις αυτοί μητροπολίτες που αντιστάθηκαν στην επιπόλαια αυτή εγκύκλιο προφανώς σκέφτηκαν και τις γυναίκες, οι οποίες δεν μπορούν να μπουν στο Aγιο Όρος. Έχουν κι εκείνες όμως την ανάγκη να ακούσουν τον Aγιορείτικο λόγο και να διδαχθούν από την πατερική παράδοση αλλά κυρίως να έρθουν σε επαφή με ανθρώπους που κουβαλούν ταπεινοσύνη, αυτομεμψία και Aγιορείτικη εμπειρία από το Περιβόλι της Παναγίας.

5) Αντιλήφθηκαν προφανώς και το πόσο ζημιογόνα είναι αυτή η εγκύκλιος για τον λαό, ο οποίος διψάει γι αυτές τις παρουσίες. Άλλωστε και οι ίδιοι βοηθιούνται κι ενισχύονται από την παρουσία των αγιορειτών ειδάλλως δεν θα επισκεπτόταν διάφοροι Ιεράρχες, το όρος ούτε οι περισσότεροι από αυτούς θα ζητούσαν να μένουν σε κελιά εκεί ή δεν θα αποδεχόταν προσκλήσεις για τις πανηγύρεις.

Μέχρι και ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έχει εκφράσει την επιθυμία να επισκεφθεί το Αγιο Όρος, το όρος που ξένοι ηγέτες, Πατριάρχες , εκπρόσωποι κυβερνήσεων, προσωπικότητες παγκόσμιας εμβέλειας, πρίγκιπες αλλά κυρίως απλός κόσμος, επισκέπτεται σε καθημερινή βάση για να έρθει σε επαφή με αυτούς που η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε να τους κρατήσει σε απόσταση.

Αυτό τα λέει όλα. Δεν χρειάζονται ούτε αναλύσεις, ούτε έρευνες, ούτε συνδυασμοί σκέψεων για να απαντήσουμε στο γιατί η Σύνοδος έκλεισε την πόρτα στο Αγιο Ορος.

Η απάντηση είναι μία: Δεν αντέχει η διοίκηση της Εκκλησίας και δεν μπορεί να σηκώσει στους ώμους της, τις αλήθειες που κουβαλούν από το Ορος και τις μοιράζουν απλόχερα στον κόσμο. Ίσως δεν αντέχουν και την αγάπη που τους δίνει ο κόσμος.

Αντί λοιπόν να καθίσουν σε ένα σκαμνί να ακούσουν κι εκείνοι τα θαυμαστά του Αγίου Όρους κάθονται στις αναπαυτικές πολυθρόνες τους, και κοιτούν αφ’ υψηλού τον απλό κόσμο και τους ίδιους τους Αγιορείτες δυστυχώς.

Πριν από καιρό είχαμε όλοι αντιδράσει που το Υπουργείο Παιδείας απαγόρευσε την είσοδο σε σχολείο Ιεράρχη, ο οποίος είχε προσκληθεί από το δεκαπενταμελές συμβούλιο, να μιλήσει στα παιδιά. Όλοι το θεωρήσαμε τουλάχιστον απαράδεκτο. Τώρα που η Εκκλησία κλείνει την πόρτα στην ίδια την Εκκλησία τι θα έπρεπε να κάνουμε, ή τι θα σκέφτονται άραγε στο Υπουργείο Παιδείας με αυτή την απόφαση;

Ας σοβαρευτούμε λίγο λοιπόν και ας σταθούμε επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων.
Διότι ας μην γελιόμαστε ούτε τα ράσα κάνουν τον ιερέα, ούτε οι ακριβές μίτρες τον Μητροπολίτη… και την ώρα της κρίσης όλοι θα είμαστε ίδιοι και όλοι θα κριθούμε από τον ίδιο Κριτή.

Διαβάστε ποιοι είναι οι Ιεράρχες που συνεδρίασαν και αποφάσισαν για την εγκύκλιο αυτή υπό την προεδρία του Αρχιεπισκόπου

Νεαπόλεως, Ελευθερουπόλεως, και Εδέσσης.
ΠΗΓΗ