Για τα swap, πέραν του ότι υπήρχε και η επίσημη καταγγελία από τον βουλευτή του Βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος Jaber George Jabbour, πρώην στέλεχος της Goldman Sachs στο τμήμα όπου “δημιουργήθηκε” το swap από την Αντιγόνη Λουδιάδη, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα, με το οποίο ασχοληθήκαμε όταν πρωτοξεκίνησε η συνεργασία μας με την Grant & Eisenhofer, Δικηγορική Εταιρεία στις ΗΠΑ (www.gelaw.com).
Γίνομαι σαφέστερος: Η Goldman Sachs, όντας σχεδόν μόνιμη συνανάδοχος ομολόγων ελληνικού δημοσίου σε όλες τις μεγάλες αναδοχές του Ελληνικού Δημοσίου, και δημιουργός του προϊόντος με το οποίο “διευκολύνθηκε” η είσοδος μας στην Ε.Ε. επί Σημίτη, ενός πανάκριβου synthetic currency swap derivative, το οποίο “ανέλαβε” (γιατί άραγε;) η Εθνική Τράπεζα επί διοικήσεως Αράπογλου (το επονομαζόμενο “TITLOS”)
Κατηγορήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και κορυφαίους Ευρωπαίους Πολιτικούς, όπως η κα Μερκελ και η τότε ΥπΟικ της Γαλλίας και νυν Γεν. Δ/ντρια του IMF Kristin Lagarde, ότι συμμετείχε σε χειραγώγηση της Αγοράς iMarket των sovereign debt credit default swaps, μεταξύ Οκτωβρίου 2009 και Μαΐου 2010.
Οταν επισκέφθηκα τον Jay Eisenhofer τον Δεκέμβριο του 2010 και συναντηθήκαμε τότε με ανώτατο Ελληνα Κρατικό Αξιωματούχο και τον τότε Πρέσβη της Ελλάδος στις ΗΠΑ κ. Κασκαρέλη στο Ξενοδοχείο Aldaz της Ν.Υόρκης (όπου και τηρήθηκαν πρακτικά της 2ωρης συνάντησης), η πρόταση που έγινε από τον κορυφαίο Δικηγόρο Jay Eisenhofer (του οποίου η Δικηγορική Εταιρεία έχει κερδίσει άνω των 28 δις αποζημιώσεις γιά τους πελάτες της Ασφαλιστικά Ταμεία) ήταν να αναλάβει την διερεύνηση ΔΩΡΕΑΝ μέσω ειδικού προγράμματος που είχε, ΕΑΝ η GS και άλλες επενδυτικές Τράπεζες, είχαν παραβιάσει την Αμερικανική Χρηματιστηριακή Νομοθεσία, με την κατάφωρη ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ αλλά και ενδεχόμενη market manipulation (χειραγώγηση αγοράς) εις βάρος του πελάτη της Ελληνικού Δημοσίου.
Μετά την συζήτηση αυτή, έστειλε και επιστολή, (αντίγραφο της οποίας έχω ανηρτημένη στο χρονολόγιό μου) υποβάλλοντας ΕΠΙΣΗΜΩΣ την πρότασή του αυτή πρός την ελληνική κυβέρνηση.
Εάν κανείς συνδυάσει την τιτλοποίηση και πώληση του προιόντος TITLOS (του swap δηλαδη) –που θα μας στοιχίσει άνω των 25 δις τελικά, με την συνεχή αναδοχή σε τίτλους ΟΕΔ τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια, με την ενδεχόμενη χειραγώγηση της αγοράς CDS εις βάρος της Ελλάδος, τότε θα μπορούσε μιά πατριωτική Ελληνική κυβέρνηση, να διεκδικήσει με σοβαρές αξιώσεις και ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΕΞΟΔΩΝ, αποζημιώσεις ΑΡΚΕΤΩΝ ΔΙΣ ΔΟΛΛΑΡΙΩΝ, όπως φυσικά φιλοδοξούσαμε όλοι οι εμπλεκόμενοι Δικηγόροι (Γιάννης Κυριακόπουλος, Constantine Kyros, Archie Typadis, Jay Eisenhofer).
Αλλωστε, δέν θα ήταν η πρώτη φορά. Το ίδιο ακριβώς είχε επιτύχει ο Jay και κατά των ίδιων εταιρείων, υπέρ της Βασίλισσας Βεατρίκης της Ολλανδίας αλλά και του Κράτους του Βελγίου, που είχε προσφύγει εναντίον τους στα Αμερικανικά Δικαστήρια.
Του Γιάννη Π Κυριακόπουλου
Σχόλιο: Ουδέποτε υπήρξε Ελληνική κυβέρνηση που να στραφεί στα Διεθνή Δικαστήρια και να διεκδικήσει τα δικαιώματά της. Πάντοτε δουλοπρεπείς, ριψάσπιδες και ηττοπαθείς, πλήν ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων:
Οι δέ έσχατοι; ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΟΛΩΝ, διότι ενέπαιξαν ασύστολα την αγωνιστική διάθεση των Ελλήνων! Η οργή μας στις κεφαλές τους, όσο κι αν δέν είναι αυτοί οι πρωταίτιοι! ΕΚΑΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ!
