Απάντηση Ι. Μ. ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ στο ΤΡΙΤΟ ΖΗΤΗΜΑ που θίγει ΣΟΦΙΣΤΙΚΑ η Μητρόπολη ΦΛΩΡΙΝΗΣ:

1 – τόσο για λόγους Πίστεως (δηλαδή εξαιτίας της υπερασπίσεως από αυτόν της Ορθοδοξίας εναντίον της Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, πριν την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης), οπότε στην περίπτωση αυτή το εν λόγω Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο παραβίασε τους Ιερούς Κανόνες 31ο Αγίων Αποστόλων και 15ο της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, οι οποίοι προβλέπουν την υποχρεωτική παύση μνημοσύνου επισκόπου από τους κληρικούς για λόγους Πίστεως,

2 – όσο και για λόγους Δικαιοσύνης (ήτοι παραβάσεως της κανονικής τάξεως, εν προκειμένω από την Σύνοδο της Ιεραρχίας,επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, η οποία εξέλεξε αντι-εκκλησιολογικά και αντι-κανονικά Μητροπολίτη Λαρίσης ενώ ζούσε ο νόμιμος και κανονικός Μητροπολίτης Λαρίσης μακαριστός Θεολόγος), δηλαδή εξαιτίας της μη αναγνωρίσεως και μη μνημονεύσεως του Μητροπολίτη Λαρίσης, ο οποίος είχε εκλεγεί ενώ ο κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης Λαρίσης μακαριστός Θεολόγος βρισκόταν στη επίγεια ζωή του, πράγμα το οποίο συνιστούσε περίπτωση μοιχεπιβασίας μητροπολιτικού θρόνου, οπότε στην περίπτωση αυτή το εν λόγω Δευτεροβάθμιο Συνοδικό Δικαστήριο παραβίασε τον Ιερό Κανόνα 31ο των Αγίων Αποστόλων, ο οποίος προβλέπει την παύση μνημοσύνου επισκόπου από τους κληρικούς για λόγους Δικαιοσύνης, δηλαδή παραβάσεως της κανονικής τάξεως της Εκκλησίας, εν προκειμένω από την Σύνοδο της Ιεραρχίας,με συνέπεια η εν λόγω καθαίρεσή του να είναι εκκλησιολογικώς και κανονικώς ανυπόστατη,με βάση την Ιερά Παράδοση,

κατά την οποία: Είναι σύνηθες γεγονός στην Εκκλησιαστική Ιστορία Ψευδο-σύνοδοι να καταδικάζουν Ορθοδόξους κληρικούς σε καθαίρεση, η οποία, όμως, είναι εκκλησιολογικώς και κανονικώς ανυπόστατη, επειδή διενεργείται από αιρετικούς επισκόπους (π.χ. η εικονομαχική Ψευδο-σύνοδος της Ιερείας του 754 καταδίκασε σε καθαίρεση και αφορισμό τον ιερομόναχο Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, η Ενδημούσα Ψευδο-σύνοδος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννη Καλέκα, με τη συμμετοχή των Πατριαρχών Αντιοχείας και Ιεροσολύμων, του 1344, καταδίκασε σε καθαίρεση και αφορισμό τον τότε ιερομόναχο Άγιο Γρηγόριο Παλαμά).

Τούτο σημαίνει ότι, εάν μια Σύνοδος που ακολουθεί μια αίρεση, καταδικάσει σε καθαίρεση έναν Ορθόδοξο Ιερέα που ομολογεί και κηρύσσει δημοσίως τα Ορθόδοξα δόγματα και ασκεί θεολογική κριτική της ψευδο-συνοδικώς εισαχθείσας αιρέσεως ή της αιρέσεως που κηρύσσεται δημοσίως από τον Επίσκοπο, και παύει το μνημόσυνο του Επισκόπου, επειδή εκείνος ακολουθεί τις αιρετικές αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου ή επειδή εκείνος κηρύσσει δημοσίως την αίρεση, τότε ο εν λόγω Ιερέας που καταδικάστηκε σε εκκλησιολογικώς και κανονικώς ανυπόστατη καθαίρεση, εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικά, χωρίς να αναμένει την άρση της καθαιρέσεώς του από Ορθόδοξη Σύνοδο ή από Ορθόδοξο Επίσκοπο.

Συγκεκριμένα, ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, στην Τρίτη Επιστολή του προς τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριο, γράφει:«ΑΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΠΑΡΑ ΣΗΣ ΕΥΛΑΒΕΙΑΣ ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ Ή ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙΣΙ ΛΑΪΚΟΙΣ ΤΕ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΕΣΜΕΝ. ΟΥ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΟΥΣ ΟΡΘΑ ΦΡΟΝΕΙΝ ΕΓΝΩΚΟΤΑΣ ΣΑΙΣ ΑΔΙΚΕΙΣΘΑΙ ΨΗΦΟΙΣ, ΟΤΙ ΣΟΙ ΚΑΛΩΣ ΠΟΙΟΥΝΤΕΣ ΑΝΤΕΙΡΗΚΑΣΙ» (P.G. 77, 108A). Ο ίδιος Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, στην Επιστολή του προς τους πιστούς της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως οι οποίοι έπαυσαν το μνημόσυνο ή την κοινωνία με τον Αρχιεπίσκοπό τους Νεστόριο, γράφει:«ΤΑΥΤΗΝ ΕΝ ΕΑΥΤΟΙΣ ΑΝΑΖΩΠΥΡΟΥΝΤΕΣ ΑΕΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ, ΑΣΠΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΜΩΜΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΗΡΗΣΑΤΕ, ΜΗΤΕ ΚΟΙΝΩΝΟΥΝΤΕΣ ΤΩ ΜΝΗΜΟΝΕΥΘΕΝΤΙ  (ΕΝΝΟΕΙ: ΝΕΣΤΟΡΙΩ),ΜΗΤΕ ΜΗΝ ΩΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΩ ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΕΣ, ΕΙ ΜΕΝΕΙ ΛΥΚΟΣ ΑΝΤΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ ,ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑΥΤΗΝ ΗΜΩΝ ΤΗΝ ΥΠΟΜΝΗΣΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΓΕΝΟΜΕΝΗΝ, ΦΡΟΝΕΙΝ ΕΛΟΙΤΟ ΤΑ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΑ. ΤΟΙΣ ΔΕ ΓΕ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ, Ή ΛΑΪΚΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗΝ ΠΙΣΤΙΝ ΚΕΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙΣ, Ή ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙΣΙ ΠΑΡ’ ΑΥΤΟΥ, ΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕΝ ΗΜΕΙΣ, ΟΥ ΤΗΝ ΕΚΕΙΝΟΥ ΚΥΡΟΥΝΤΕΣ ΑΔΙΚΟΝ ΨΗΦΟΝ, ΕΠΑΙΝΟΥΝΤΕΣ ΔΕ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΠΕΠΟΝΘΟΤΑΣ, ΚΑΚΕΙΝΟ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΑΥΤΟΙΣ: “ΕΙ ΟΝΕΙΔΙΖΕΣΘΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ, ΜΑΚΑΡΙΟΙ. ΟΤΙ ΤΟ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΝΕΥΜΑ ΕΙΣ ΥΜΑΣ ΑΝΑΠΕΠΑΥΤΑΙ”» (P.G. 77, 124A).

Σημειωτέον ότι, ενώ σας ενόχλησε το συλλείτουργο με τον αδίκως καθαιρεθέντα π. Ευθύμιο Τρικαμηνά στο Καθολικό της Ιεράς μας Μονής κατά την Πανήγυρη αυτής εφέτος, εν τούτοις ΟΥΔΕΠΟΤΕ διαμαρτυρηθήκατε δημόσια για τα συλλείτουργα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου κατά το λειτουργικό μέρος της Λειτουργίας του Λόγου (δηλαδή μέχρι και το Ευαγγέλιο) στις παπικές λειτουργίες στον Άγιο Πέτρο και αλλαχού, καθώς και τους λειτουργικούς ασπασμούς στο «Αγαπήσωμεν αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν», με τον αιρεσιάρχη και αρειανόφρονα και πνευματομάχο Πάπα, ο οποίος στις υποτιθέμενες ορθόδοξες λειτουργίες στο Φανάρι φέρει το δικό του λειτουργικό άμφιο του παπικού ωμοφορίου, και ο οποίος ευλογεί στο τέλος της εν λόγω λειτουργίας κατά την λειτουργική απόλυση, και ο οποίος μνημονεύεται στην μεν πρόθεση κρυφίως στο Φανάρι και αλλαχού, στις δε εκκλησιαστικές υποδοχές του στο Φανάρι ως δήθεν ορθοτομών Προκαθήμενος μνημονεύεται ως «Αγιώτατος Πάπας Ρώμης» στη δέηση την οποία απαγγέλλει ο πατριαρχικός διάκονος, ενώ ο εφημέριος του πατριαρχικού ναού ποιεί βαθιά υπόκλιση της κεφαλής του και της μέσης του κατά την εν λόγω μνημόνευσή του ως δήθεν ορθοτούντος Πάπα Ρώμης, οι δε πατριαρχικοί χοροί στο τέλος της λειτουργίας στο Φανάρι ψάλλουν τον πολυχρονισμό του αιρεσιάρχη Πάπα «Πολυχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός τον Αγιώτατον Πάπαν Ρώμης…» σαν να είναι ορθοτομών Προκαθήμενος, καθώς και για τις λοιπές συμπροσευχές του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος ηγείται της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού, καθώς και των λοιπών αρχιερέων του πατριαρχικού κλίματος Κωνσταντινουπόλεως και λοιπών κλιμάτων αυτοκεφάλων εκκλησιών, κατά παράβαση πλειάδας Ιερών Κανόνων οι οποίοι απαγορεύουν και τιμωρούν τόσο τα συλλείτουργα όσο και τις συμπροσευχές με αιρετικούς και ετεροθρήσκους και οι οποίοι περιέχονται στο Πηδάλιο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, το οποίο αρχιερείς του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως το θεωρούν «χαρτί υγείας», όπως κατάγγειλε στο κήρυγμά του κατά το κτιτορικό μνημόσυνο, το εσπέρας της εορτής της Θείας Μεταμορφώσεως (κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο το ακολουθούμενο από το Άγιο Όρος) στην Πανήγυρη της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους το 1990, ο Πνευματικός μας Πατέρας και μακαριστός Μητροπολίτης μας κυρός Αυγουστίνος.

Όσον αφορά τον Αρχιμανδρίτη π. Μόδεστο Διασάκη, ο οποίος έλαβε μέρος στο συλλείτουργο των αποτειχισμένων ιερέων στην εορτή της Αγίας Παρασκευής στην Ιερά Μονή μας στις 26-7-2017, η Μητρόπολη Φλωρίνης συλλαμβάνεται ανενημέρωτη. Συγκεκριμένα:

1 – Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης απέστειλε το υπ’ αριθ. πρωτ. 910/26-7-2017 έγγραφό του προς τον Μητροπολίτη Καστορίας, στο οποίο έγραψε τα εξής:

«Σεβασμιώτατε,
Μετά λύπης μου Σας ανακοινώνω, ότι κατά την ημέρα της πανηγύρεως της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Εορδαίας κατά το συλλείτουργο των «αποτειχισμένων» ιερέων μετά του αρχιμ. Ιγνατίου Καλαϊτζοπούλου, αδελφού της Μονής, και του από ετών καθηρημένου κ. Ευθυμίου Τρικαμηνά έλαβε μέρος και ο άνευ ημετέρας αδείας αρχιμ. Μόδεστος Διασάκης, κληρικός της Μητροπόλεώς Σας.
Ταύτα προς έγκυρον ενημέρωσιν δια τα καθ’ Υμάς».

2 – Όμως, ο Μητροπολίτης Καστορίας, εκθέτοντας τον Μητροπολίτη Φλωρίνης, τον αφήνει ανενημέρωτο ως προς το ότι ο Αρχιμανδρίτης π. Μόδεστος Διασάκης είχε παύσει, από τον Ιούνιο 2017, το μνημόσυνο του Μητροπολίτη Καστορίας, λόγω της αποδοχής από αυτόν των αιρετικών αποφάσεων της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης, αποστέλλοντας σε αυτόν τις από 17-7-2017 και 24-7-2017 επιστολές του.

Κατόπιν της παύσεως από τον Αρχιμανδρίτη π. Μόδεστο Διασάκη του μνημοσύνου του Μητροπολίτη Καστορίας, ο π. Μόδεστος –δυνάμει των Κανόνων 31 των Αγίων Αποστόλων και 15ου της Πρωτοδευτέρας Συνόδου– ουδεμία κανονική υποχρέωση είχε να ζητήσει άδειες από τον Μητροπολίτη Καστορίας και από τον Μητροπολίτη Φλωρίνης, προκειμένου να λάβει μέρος στο εν λόγω πανηγυρικό συλλείτουργο των αποτειχισμένων ιερέων.

Θέμα υπενθύμισης γεγονότος κατά το οποίο ο μακαριστός μας Πνευματικός Πατέρας και Μητροπολίτης μας κυρός Αυγουστίνος πριν 35 χρόνια δεν επέτρεψε να λειτουργήση λαμπρός κληρικός άρτι ελθών από τη Αυστραλία, επειδή ήταν σε εξέλιξη οι ανακρίσεις του από τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας.

Αναμφισβήτητα ορθώς ενήργησε ο μακαριστός μας Πνευματικός Πατέρας και Μητροπολίτης μας κυρός Αυγουστίνος, όταν πριν 35 χρόνια δεν επέτρεψε να λειτουργήση λαμπρός κληρικός άρτι ελθών από τη Αυστραλία, επειδή ήταν σε εξέλιξη οι ανακρίσεις του από τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας. Όμως, η Μητρόπολη Φλωρίνης ΣΥΓΧΕΕΙ ΣΟΦΙΣΤΙΚΑ δύο διαφορετικές εκκλησιολογικές και κανονικές καταστάσεις, 1) εκείνη ΠΡΙΝ την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης του 2016 και εκείνη ΜΕΤΑ την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης του 2016, και 2) τις δίκαιες καθαιρέσεις (δηλαδή τις επιβαλλόμενες από τα Συνοδικά Δικαστήρια σύμφωνα με την Εκκλησιολογία και το Κανονικό – Εκκλησιαστικό Δίκαιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και γι’ αυτό το λόγο αυτές οι δίκαιες καθαιρέσεις ίσχυαν) και τις άδικες καθαιρέσεις (δηλαδή τις επιβαλλόμενες από τα Συνοδικά Δικαστήρια ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ της Εκκλησιολογίας και του Κανονικού–Εκκλησιαστικού Δικαίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας είτε ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Ή ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ Ή ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ είτε ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΤΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, και γι’ αυτό το λόγο, όπως προαναφέρθηκε, οι άδικες αυτές καθαιρέσεις ούτε ίσχυαν ούτε ισχύουν). Το γεγονός στο οποίο αναφέρεται η Μητρόπολη Φλωρίνης εντάσσεται στην εκκλησιολογική και κανονική κατάσταση πριν την Ψευδο-σύνοδο της Κρήτης του 2016 και δεν αφορά σε ζήτημα υπεράσπισης από τον συγκεκριμένο κληρικό είτε της Ορθόδοξης Πίστης είτε της Δικαιοσύνης (δηλαδή της Κανονικής Τάξεως της Εκκλησίας), διότι, αν αφορούσε σε τέτοιο ζήτημα, ο Γέροντας Μητροπολίτης μας π. Αυγουστίνος δεν θα είχε λάβει υπόψη του την υποδικία του συγκριμένου λαμπρού κληρικού από τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας.

Αντιθέτως:
1 – Ο Ιερομόναχος π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς, όπως προαναφέρθηκε, καθαιρέθηκε από τα Συνοδικά Δικαστήρια της «Εκκλησίας της Ελλάδος» ΑΔΙΚΩΣ, δηλαδή τόσο για λόγους υπερασπίσεως της Ορθόδοξης Πίστης όσο και για λόγους υπερασπίσεως της Δικαιοσύνης (δηλαδή της Κανονικής Τάξεως της Εκκλησίας). Συνεπώς, κανονικώς συμμετείχε στο συλλείτουργο των αποτειχισμένων ιερέων της 26-7-2017 στην Μονή της Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου.
2 – Ο Αρχιμανδρίτης π. Μόδεστος Διασάκης – δυνάμει του 31ου Κανόνα των Αγίων Αποστόλων και του 15ου Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου – έπαυσε, όπως όφειλε, το μνημόσυνο του Μητροπολίτη Καστορίας, με βάση τις ανωτέρω δύο επιστολές του προς αυτόν, από τον Ιούνιο 2017. Συνεπώς, και αυτός κανονικώς συμμετείχε στο συλλείτουργο των αποτειχισμένων ιερέων της 26-7-2017 στην Μονή της Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου.
Ενώ η Μητρόπολη Φλωρίνης θυμάται τη στάση του Μακαριστού Πνευματικού Πατέρα και Μητροπολίτη μας κυρού Αυγουστίνου έναντι των ανακρίσεων του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας σε βάρος του αναφερόμενου λαμπρού κληρικού του για τα αποδιδόμενα από τον εν λόγω Αρχιεπίσκοπο σε τούτον κανονικά παραπτώματα, εν τούτοις:

1- ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΙ να αναφέρει τη στάση του του Μακαριστού Πνευματικού Πατέρα και Μητροπολίτη μας κυρού Αυγουστίνου έναντι της δημόσιας αποδοχής και διαδόσεως της Παναίρεσης του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού από τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας. Ως γνωστόν, ο Μακαριστός Πνευματικός Πατέρας και Μητροπολίτης μας κυρός Αυγουστίνος έλεγξε δημόσια τις Παναιρετικές πλάνες του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας και την κάλυψή του από το Φανάρι (το οποίο επί 116 χρόνια συνεχίζει να προωθεί την Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού), στο κήρυγμά του κατά το κτιτορικό μνημόσυνο το εσπέρας της ημέρας της Πανηγύρεως της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (με το Ιουλιανό ημερολόγιο που ακολουθείται στο Άγιο Όρος) το έτος 1990. Σημειωτέον ότι, εξαιτίας εκείνου του ελεγκτικού του κηρύγματος κατά του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας και του Φαναρίου στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, τη νύχτα που επακολούθησε, ο Μακαριστός Πνευματικός Πατέρας και Μητροπολίτης μας κυρός Αυγουστίνος απελάθηκε παρανόμως και ατύπως από τον Πολιτικό Διοικητή του Αγίου Όρους, όπως το γνωρίζει και ο σημερινός Μητροπολίτης Φλωρίνης, ο οποίος συνόδευε, ως κληρικός του, τότε τον Γέροντα Μητροπολίτη μας π. Αυγουστίνο και ο οποίος καταπίνει την εν λόγω απέλαση του π. Αυγουστίνου.

2- ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΙ να αναφέρει ο,τιδήποτε για τον αφορισμό του μακαριστού Θεολόγου κ. Νικόλαου Σωτηρόπουλου (ενός από τα γνησιότερα πνευματικά τέκνα του Μακαριστού Πνευματικού Πατέρα και Μητροπολίτη μας κυρού Αυγουστίνου) από το Συνέδριο μόνον Ελληνόφωνων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, το οποίο ψευδεπίγραφα ονομάστηκε «Β΄ Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος». Ως γνωστόν, το Συνέδριο αυτό έλαβε χώρα στο Φανάρι στις 14-12-1993. Τούτο επέβαλε αναρμόδια –διότι δεν ήταν Πανορθόδοξη Σύνοδος, αφού οι συνοδικοί αρχιερείς δεν είχαν ατομικό δικαίωμα αποφασιστικής ψήφου, αλλά Συνέδριο Αυτοκέφαλων Εκκλησιών το οποίο είχε ως μέλη του αποκλειστικά τις ανωτέρω ελληνόφωνες Εκκλησίες–, αντικανονικά και αυθαίρετα –αφού δεν δίκασε με την προβλεπόμενη κανονική ποινική δικονομία, δηλαδή δεν τον κάλεσε σε απολογία– την ποινή του αφορισμού στον μακαριστό θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο με την κατηγορία ότι δήθεν υποκινούσε τον λαό σε ανταρσία και απείθεια, επειδή κατήγγελλε δημοσίως την Παναίρεση του Οικουμενισμού ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού ή Γνωστικισμού στην Αυστραλία.

Σημειωτέον ότι τον άδικο αυτόν αφορισμό του μακαριστού θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου δεν τον λάμβαναν καθόλου υπόψη τους και γι’ αυτό τον κοινωνούσαν κανονικά όχι μόνο ο Πνευματικός μας Πατέρας και μακαριστός Μητροπολίτης μας κυρός Αυγουστίνος, αλλά και άλλοι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες. Ερωτάται ο σημερινός Μητροπολίτης Φλωρίνης αν, όταν ήταν Αρχιμανδρίτης και Πρωτοσύγκελλος της ίδιας Μητροπόλεως, κοινωνούσε κανονικά τον αδίκως αφορισθέντα μακαριστό θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο. Πάντως, υπενθυμίζεται ότι και μετά τον άδικο αφορισμό του μακαριστού θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου, ο σημερινός Μητροπολίτης Φλωρίνης, επί δικής του αρχιερατείας, προσέφερε για πολλά χρόνια, την μετάφραση της Καινής Διαθήκης του ίδιου αδίκως αφορισθέντα θεολόγου στους μελλονύμφους, όταν αυτοί παραλάμβαναν την άδεια γάμου τους.