“Στα τέσσερα”, κάποιος κάποτε είχε πει…

Το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, είτε κάποιος το θέλει, είτε οχι, είναι ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα Εθνικής Κυριαρχίας, σε μια γεωγραφική περιοχή της χώρας μας με ιδιαίτερα φυλετικά χαρακτηριστικά και επίσης ιδιαίτερα κρίσιμη γεωπολιτική σημασία. Η ύπαρξη ενός συμπαγούς μουσουλμανικού πληθυσμού, μέρος του οποίου διακατέχεται, όπως μέλη του δηλώνουν, από “τουρκική συνείδηση”, σε μια επικίνδυνη, σε περίπτωση πολεμικής συρράξεως με την γείτονα Τουρκία, περιοχή, δημιουργεί εύλογες ανησυχίες σχετικά με τη στάση της συγκεκριμένης μειονότητας, σε μία ενδεχόμενη πολεμική αναμέτρηση.

Τη στιγμή που οι “αυτονομιστικές” και οι “αποσχιστικές” τάσεις στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία είναι συχνές σε παγκόσμιο επίπεδο, η μουσουλμανική μειονότητα πρέπει να τύχει ιδιαίτερων χειρισμών από το Ελληνικό Κράτος.

Όλως ξαφνικά το θέμα των τελευταίων ημερών σχετικά με την τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης, με την οποία επιχειρείται να αναγνωριστεί η Τουρκική Ένωση Ξάνθης και η οποία ξανάρθε στο προσκήνιο ενισχυμένη σπό την περήφανη “κολοτούμπα” του υπουργού Καμμένου και του συρφετού των ΑΝΕΛ, όπου στυγνά, δήλωσαν πως θα ψηφίσουν το σχετικό νομοσχέδιο…

Όχι ότι παραξένεψε κάποιους, αλλά απεδείχθη, πως οι δύο εταίροι της κυβέρνησης, προκειμένου ν’ αποφύγουν προβλήματα κυβερνητικού “break down”, είναι σε θέση να προβούν στα πάντα… ακόμα και στην προδοσία του ίδιου του Έθνους!

Γιατί όμως να μας ξενίζουν τέτοιου είδους συμπεριφορές και μεθοδεύσεις; Μήπως δεν γνωρίζαμε εξ’ αρχής, πως: οι πονηριές και οι προδοσίες οφείλονται αποκλειστικά σε έλλειψη ικανότητας από ανίκανους ανθρώπους;

Δυστυχώς, έχει αποδειχθεί πως οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κοιτάξουν τους άλλους στα μάτια, δεν είναι απλώς έτοιμοι για προδοσία και απάτες.., αλλά όλη τους η μίζερη ζωή είναι προδοσία και απάτες…

Η επίμαχη αυτή τροπολογία, που ως γνωστόν αποσύρθηκε προσωρινά, παρακάμπτει τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου, οι οποίες είχαν απορρίψει το δικαίωμα χρήσης του όρου “τουρκική μειονότητα” & τώρα επιχειρείται να εναρμονιστούν με τις αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δικαίωσαν μειονοτικούς συλλόγους της Θράκης, που είχαν προσφύγει.
Η ρύθμιση αυτή θα δίνει το δικαίωμα στις μέχρι σήμερα παντελώς παράνομες μειονοτικές ομάδες της Δυτικής Θράκης, να χρησιμοποιούν τον ορο “τουρκική μειονότητα” και να συνεχίζουν τον προσηλυτισμό Πομάκων, Ρομά κλπ. στους κόλπους τους…

Στο καταστατικό της αυτοαποκαλούμενης “Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης” αναφέρεται ότι σκοπός των μελών της είναι η διάδοση των πνευματικών, κοινωνικών και θρησκευτικών τους “τουρκικών πιστεύω!”…

Είναι προφανές, ότι ο σκοπός που εξυπηρετείται από την ανάπτυξη δράσεων της ένωσης αλλά και παρόμοιων ομάδων, είναι η προώθηση των συμφερόντων της γείτονος, με τη βοήθεια του εκεί Τουρκικού Προξενείου, που έπρεπε να είχε “ξηλωθεί” προ πολλού, διότι αποτελεί βάση του τουρκικού προσηλυτισμού και της κατασκοπείας… έως ότου, ενωθούν… με την Μητέρα Πατρίδα, όπως συνηθίζουν να λένε.
Σκοπός τους είναι ένας και μοναδικός: η ανεξαρτησία και αυτονομία της Δυτικής Θράκης, όπως ρητά αναφέρεται στην διακήρυξη του Μουσταφά Κεμάλ, στον τουρκικό εθνικό όρκο του 1920.

Μια επικίνδυνη εξέλιξη καλλιεργείται αυτή τη στιγμή στην Ξάνθη, με τον Ερντογάν να… τρίβει τα χέρια του καθώς με νόμους-κερκόπορτες, δήθεν για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανοίγει ο δρόμος για την αναγνώριση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης.

Η επίμαχη διάταξη, που περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου για την ευρωπαϊκή εντολή έρευνας στις ποινικές υποθέσεις, τροποποιεί τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, με αποτέλεσμα να ανοίγει νομικά ο δρόμος για τα σχέδια της Τουρκίας, σε σχέση με τη νομιοποίηση ομάδων με τον “εθνικό” προσδιορισμό “τουρκικός” ή “τουρκική”.

Μετά από δύο απορριπτικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου, για την αναγνώριση της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης, η διοίκηση του συλλόγου κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστηρίο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από όπου εκδόθηκε απόφαση για την οριστική αναγνώριση του εν λόγω συλλόγου, παρακάμπτοντας τις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης κάτι όμως, που μπορεί να τροποποιηθεί, αλλά που δυστυχώς ταιριάζει απόλυτα στα σχέδια του Συριζα, για την άλωση με κάθε τρόπο της Ελλάδος… Πιστός σύμμαχος του Αλέξη εδώ, μόνο και μόνο για να το παίζει υπουργός… ο Πάνος Καμμένος, που υπογράφει τα πάντα φθάνει να συνεχίσει να μπορεί να μασκαρεύεται με στρατιωτικές στολές…

Η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ουδέποτε κατέστη εκτελεστή από την ελληνική έννομη τάξη, αφήνοντας μετέωρη την υπόθεση, καθώς υπήρχαν πολλές και έντονες αντιδράσεις, όπως ήταν αναμενόμενο, για τη σκοπιμότητα υλοποίησης μιας τέτοιας απόφασης.

Η κυβέρνηση έρχεται τώρα και ουσιαστικά με φωτογραφική τροπολογία, δίνει τη δικονομική δυνατότητα στους παραστάτες της Τουρκικής αυτής Ένωσης, να καταθέσουν εκ νέου προσφυγή για την οριστική αναγνώριση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Εάν τελικά περάσει αυτή η τροπολογία από τη Ελληνική Βουλή, ανοίγει ουσιαστικά τον δρόμο για την νομική αναγνώριση όλων των παράνομων μειονοτικών ομάδων-δορυφόρων των “Γκρίζων Λύκων” στη Θράκη, που φέρουν τον προσδιορισμό “τουρκική” ή “τουρκικός”, παρακάμπτοντας τα εμπόδια από τις αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων και ανοίγοντας τον Ασκό του Αιόλου….

Η Τουρκία ανέκαθεν εκμεταλλεύτηκε τη διεθνή συγκυρία όσο και την “έλλειψη” κατα καιρούς, “ελληνική πολιτική”, με αποτέλεσμα ένα “έρος” της μουσουλμανικής μειονότητας να μετατραπεί σε δούρειο ίππο προώθησης των συμφερόντων της Τουρκίας.
Η χώρα μας είναι ιστορικά υποχρεωμένη, αφενός να καθορίσει μια μακροπρόθεσμη εθνική στρατηγική για τη Θράκη, με εξαιρετικά αυστηρή προσέγγιση σε όσους τολμούν και αμφισβητούν την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική κυριαρχία της Ελλάδος και αφετέρου απαιτείται ουσιαστική παρουσία της ελληνικής πολιτείας για αντιμετώπιση της υπανάπτυξης, της απομόνωσης, του θρησκευτικού φανατισμού και της προστασίας των μειονοτικών δικαιωμάτων, όπως αρμόζει σε όλους τους Έλληνες πολίτες.

Από την άλλη, ο Ελληνικός Στρατός και η Ελληνική αστυνομία πρέπει να αποτελέσουν τον αποτρεπτικό βραχίονα του Έθνους, τόσο στην πρόληψη, όσο και στην καταστολή “αλυτρωτικών” κινήσεων… έστω και αν ο υπουργός είναι ανύπαρκτος και φοβισμένος!

Για τους ΣυριΖΑνελ τι μπορούμε να πούμε: “Κανείς δεν βλέπει την “συνωμοσία για προδοσία”… όταν παίρνει μέρος σ’ αυτήν. Και μετά, του γίνεται σκοπός…”!!!

Του Θοδωρή Γιάνναρου