Γιατί ο προϋπολογισμός του επόμενου έτους χαρακτηρίζεται κάλλιστα ως….ουτοπικός;
Με την υστέρηση στα φορολογικά έσοδα να προϋπάρχει και το γενικότερο οικονομικό κλίμα να μην ακολουθεί τις προβλέψεις, η ελληνική κυβέρνηση προετοιμάζεται για ένα δύσκολο φθινόπωρο, κατά το οποίο δεν έχει και πολλά περιθώρια για “πισωγυρίσματα”.
Πιο συγκεκριμένα η αρχή της δύσκολης περιόδου σηματοδοτείται με την κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού για το 2018 από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, λίγο πριν δηλαδή οι θεσμοί πατήσουν το πόδι τους στην Αθήνα.
Τα κομπιουτεράκια στο ΥΠΟΙΚ έχουν πάρει φωτιά, με τις προϋποθέσεις για αποφυγή νέων μέτρων να είναι κάτι παραπάνω από “υπερβολικές”.
Είναι ενδεικτικό πως ο προϋπολογισμός του νέου έτους προβλέπει ένα διόλου ευκαταφρόνητο πρωτογενές πλεόνασμα 3,5 και συνάμα ρυθμούς ανάπτυξης 1,7% φέτος και 2,4% το 2018. Ο καθένας αντιλαμβάνεται πως σε τέτοιο δυσχερές οικονομικό κλίμα, ανάλογοι στόχοι είναι αρκετά δύσκολο να επιτευχθούν.
Το Μαξίμου αναμένει από την “καταιγίδα φόρων” του Σεπτεμβρίου προκειμένου να βάλει ζεστό χρήμα στα ταμεία του κράτους και να σώσει την τελευταία στιγμή την “παρτίδα”. Ο στόχος για τα 2,5 δισ. ευρώ έσοδα από τους φόρους του Σεπτεμβρίου θεωρείται δεδομένος, με οποιαδήποτε αρνητική έκπληξη να έχει συνέπειες και στον προϋπολογισμό.
Παράλληλα το προσχέδιο που θα κατατεθεί στις αρχές της νέας βδομάδας στη Βουλή περιέχει μία Ελλάδα που…αναπτύσσεται ραγδαία, με απίστευτους ρυθμούς απορρόφησης των επενδύσεων, διπλασιασμό των εξαγωγών και εισαγωγών αλλά και αύξηση της απασχόλησης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως το προσχέδιο -που πιθανότατα θα αλλάξει τον ερχόμενο Νοέμβριο- προβλέπει έναν “οργασμό επενδύσεων” της τάξης του +12,6%, τη στιγμή που οι φόροι έχουν αυξηθεί και ολοένα και περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτα!
