Δἠλωση Αποτειχίσεως καταπέλτης ζεύγους από τη Γερμανία

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

Κύριε Αυγουστίνε,
εδώ και δεκαετίες, εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι όπως και οι ιερείς της Εκκλησίας της Γερμανίας, ως συνειδητοί οικουμενιστές, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία αποδίδετε μία «άτιμον τιμήν» στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη και προωθείτε δουλικώς και αισχρώς την παναίρεση, την οποία αυτός κηρύττει.
Υποστηρίζετε και ακολουθείτε έναν άνθρωπο καταχραστή της Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων, και των Αγίων Συνόδων, που «γυμνή τη κεφαλή» διαστρεβλώνει συνειδητά την ευαγγελική διδασκαλία και λυμαίνεται τον αμπελώνα του Κυρίου.

Εδώ και δεκαετίες εσείς και η Ιεραρχία της Γερμανίας, τιμάτε τον καταδικασμένο ως αρχιαιρεσιάρχη, από τους Αγίους, πάπα Ρώμης και τον συλλειτουργό του κ. Βαρθολομαίο καθώς και τους θεομάχους, πνευματομάχους, αγιομάχους, παναγιομάχους και εικονομάχους προτεστάντες κάθε λογής παραφυάδος και τους προβάλλετε ως πρότυπο αγάπης και «ευλογίας» για τους πιστούς. Είστε πρωτεργάτης της παναιρέσεως. Είναι πλέον βέβαιο ότι και ο Άρειος να ήταν πατριάρχης, και ο Νεστόριος και ο Παύλος και ο Βέκκος και ο Καλέκας και ο Μητροφάνης, το ίδιο θα κάνατε, αφού ο τους αγίους ʺως θύματα του αρχέκακως όφεωςʺ στηλιτεύων κ. Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, τουτέστιν εσείς τους εκπροσωπείτε όλους παντί σθένει ξεθάβοντας τα μελανά, φρικαλέα πτώματα τους και λιτανεύοντάς τα στις ψυχές των Ορθοδόξων.

Εδώ και δεκαετίες εσείς, οι Επίσκοποι και σχεδόν όλος ο Κλήρος της Γερμανίας, πάσχοντες από άνοια Πίστεως και μία ʺθεολογικήʺ έπαρση, αναπαύεστε επευλογούντες την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυρωμένου Χριστού, χάριν των φίλων –λύκων που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του.

Καταντήσατε τους Ι. Ναούς που έχτισε το ποίμνιο, και όχι εσείς, από ευσέβεια με τις οικονομίες του σε ναούς ασεβείας και βεβηλώσεως.
Ακόμη και πριν την Σύνοδο εσείς και όσοι ιερείς σας υπακούουν τυφλά, ξεχνώντας, ότι η υπακοή τους οφείλεται πρώτα στον Χριστό, συμπροσευχόσασταν και συνεργαζόσασταν αντικανονικώς όχι μόνο με Παπικούς, Προτεστάντες, Πεντηκοστιανούς, Αντβεντιστές, Βαπτιστές αλλά και με Μουσουλμάνους και σπρώχνατε τους πιστούς, χρησιμοποιώντας το καθήκον της υπακοής, να συμμετάσχουν και να επικροτούν τέτοιες για την Εκκλησία ανήκουστες ενέργειες.

Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να ρωτήσετε, αν το ποίμνιο αναπαύεται πνευματικά και ψυχικά με αυτές σας τις ενέργειες. Υποτιμάτε την από τον Θεό δωρισμένη ελευθερία του ποιμνίου, την νοημοσύνη του και την πίστη του.
Όταν μάλιστα κάποιος τολμήσει να διαμαρτυρηθεί δεν τον ακούτε ως πατέρες, αλλά τον αγνοείτε και τον εγκαταλείπετε στο έλεος του Θεού. Αυτόνομα και αυθαίρετα ενεργείτε, ως αυθεντίες με
αποκλειστικό δικαίωμα λόγου, ως να αποτελείτε μόνοι σας την Εκκλησία.

Έχετε καταντήσει την Εκκλησία του Χριστού ως αγρόν του Κεραμέως, οικόπεδο προδοσίας, εκμεταλλευόμενοι παράλληλα την σύγχυση και την αμάθεια του ποιμνίου, το οποίο εσείς συνειδητά αφήσατε ακατήχητο, βάζοντάς του παράλληλα ασήκωτα βάρη στην πλάτη του.
Υπακούτε περισσότερο σε σκοπιμότητες και εντάλματα ανθρώπων παρά στις υποσχέσεις που εσείς σαν Επίσκοπος δώσατε σε Αυτόν που σας έδωσε την εξουσία.
Στη Σύνοδο της Κρήτης, συνυπογράψατε και την επομένη πανηγυρίσατε με τον θριαμβολογούντα κ. Βαρθολομαίο μία ανύπαρκτη ενότητα, αποδεικνύοντας την συμπόρευση σας για άλλη μια φορά με αυτόν και ξεχνώντας, ότι χωρίς την αποδοχή και επικύρωση των συνοδικών αποφάσεων από τον Θεματοφύλακα της Εκκλησίας, το Ορθόδοξο Ποίμνιο, ουδέν εποιήσατε.
Κοινωνείτε εκκλησιαστικώς, τιμάτε και προβάλλετε κακοδοξίες, και κακοδόξους Επισκόπους που ως αλλόθρησκοι κηρύττουν βδελυρές εκκλησιολογίες, νεοπατερικές θεολογίες και κάνετε αγώνα δρόμου, ποιός θα καινοτομήσει πρώτος στην κακοδοξία.

«…Διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἢ εὐχαρίστησαν, ἀλλ᾿ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία· φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν, καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου… οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα…» (Ρωμ. 1, 21-25)
Συμπροσεύχεσθε με κάθε είδους αιρετικό και προσβάλετε τα σύμβολα της Πίστεως μας χωρίς φόβο Θεού.
Συμβάλλετε στην καθιέρωση του Οικουμενισμού, μιάς νέας, ολέθριας πίστης και όχι αυτής της Πίστης που παραλάβατε και σώζει.
Μνημονεύτε τον μνημονευτή των αμνημονεύτων.
Κοινωνείτε του κοινωνού των ακοινωνήτων.
Συνεργείτε του συνεργούντος εις την ανομίαν.

Γίνατε αδιάφοροι, επειδή αργεί το δικαστήριο και καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήρθε ακόμα ο Κριτής. Είπατε: «αργεί ο Κύριος μου» (Λουκ. Ιβ, 48) και σκορπάτε την περιουσία του – τις Ψυχές – που σας εμπιστεύτηκε ή την εμπορεύεστε καταντώντας από ποιμένες χριστέμποροι.

Υποκρίνεστε ότι φροντίζετε το ποίμνιο στις πολλές του ανάγκες.
Οι Ιεράρχες, ως άλλοι Βαβυλώνιοι, αποδέχτηκαν για άλλη μία φορά μιαρά δόγματα. Αναγνώρισαν στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και όλες οι κακοδοξίες καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, όπως κάνανε και πριν χρόνια στο Balamand και στο Porto Alegre.
Οικοδομήσατε πύργον και «ποιήσατε εαυτοίς όνομα» (Γεν. Α΄ 4) . Οι μεθύωντες τον οίνον της υπερηφανείας. Μας φέρατε καινούριο Ευαγγέλιο.

«Εγκαταλείπομεν – αυτήν την Ιεραρχία –, ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής» (Ιερ. να΄ 9 ). Αφ΄ ενός θάψατε την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, αφ΄ ετέρου κλείσατε την οδόν την Σωτηρίας εις τους εν σκότει καθεύδοντες λαούς της Ευρώπης.

Παύουμε να σας αναγνωρίζουμε ως Ποιμένα και «τρόπων μέτοχο» των Αγίων Αποστόλων, όπως και όλους που κοινωνούν μαζί σας και με τον διευθυντή της αίρεσης κ. Βαρθολομαίο, έχοντας την βεβαιότητα που μας δίνει η Ορθόδοξη Διδαχή, ότι έτσι θα γλιτώσουμε από την συναρίθμηση μας με όσους ο Κύριος, οι Άγιοι Ομολογητές, οι Σύνοδοι και Ιεροί Κανόνες καταδίκασαν ως κοινωνούντες με τους κακοδόξους.

Διακόπτουμε κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που δικαιώνουν έργω ή λόγω ή σιωπηρά τους Αρείους, τους Νεστορίους, τους Ακακίους, τους Μητροφάνηδες, τους Βέκκους, τους Καλέκες, και παραμένουμε ακλόνητοι στην Εκκλησία των αγίων, του Μ. Αθανασίου, του Αγίου Μελετίου, του Αγίου Ευσταθίου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, του Αγίου Μαξίμου, του Αγίου Μάρκου, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, των Κολλυβάδων. Αυτούς δηλ. τους οποίους εσείς με το στόμα σας, υποτίθεται, τιμάτε, αλλά με τις πράξεις σας προσβάλλετε.
Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα να φεύγουν (Ιω. Ι΄ 5). Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι Άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκάλους], μας ορίζουν (Β΄Τιμ. β΄ 17).

«Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρη αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ εστίν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή µετ΄ αυτοὺς εμβληθήναι ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέενναν του πυρός», ερμηνεύει ο Μ. Αθανάσιος (P.G. 35, 33).
«Ούτε για λίγη ώρα δεν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που χωλαίνουν στην Πίστη, ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ. Βασίλειος (Όροι κατ΄ επιτομή, ερωτ. ριδ΄).
«Ο γάρ σπουδαίος βίος και ορθόδοξος, μαργαριτών και Αγίων δίκην αποστίλβων, ουκ οφείλει ταις αιρετικαίς και δυσώδεσι και ρυπώσαις πολιτείαις συνδιαιτάσθαι και συναναφύρεσθαι (Μ. Φώτιος).
«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμονα, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα», επιτάσσει ο Άγ. Συμεών (Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄).
«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα άλλα και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», διασαφηνίζει ο Ιερός Χρυσόστομος (Ερμηνεία εις την Προς Γαλάτας).
«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ. Φώτιος (Ε.Π.Ε. 12, 400, 31).
«Ούτε οι προσευχές, ούτε οι ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό αν ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό» (Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα), γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο κι ο άνθρωπος διαστρέφει την εικόνα Του εξ΄ αιτίας της υπερηφάνειας του.
Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε» (Αποκ. ιη, 4).

Έχει παγειωθεί πλέον εις την συνείδηση μας ότι δεν πιστεύετε εις τον Σωτήρα Χριστό αλλά εις κάποιον που ταιριάζει ως εγκόσμιος άρχων όλων των πλάνων.
Διότι η εντολή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι σαφής: «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ» (Τίτ. γ΄ 10), και εσείς συνεχίζετε τους διαθρησκειακούς διαλόγους για να μας ενώσετε με αμετανόητους εκπεσόντες των δογματικών αληθειών και διδασκαλιών της Μίας Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας;

Αναγνωρίσατε και υπογράψατε στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και όλες οι κακόδοξες κοινότητες πλέον είναι εκκλησίες ισότιμες με μυστήρια και εν Άγίω Πνεύματι.

Κάνατε σχίσμα και καταστρέψατε την λατρευτική ενότητα της Πίστεως και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος μέσα στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Δεν τηρήσατε τον λόγο του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου ότι «ὅστις βούλεται σωθῆναι, πρό πάντων χρή αὐτῷ τήν καθολικήν κρατῆσαι πίστιν, ἥν εἰ μή τις σώαν καί ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τόν αἰῶνα ἀπολεῖται».Υ

Αυτός που δεν πιστεύει τα παραδομένα της Πίστεως, δεν καταγγέλλει τις βλάσφημες αιρεσιολογίες της ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου, και διατηρεί κοινωνία με αυτούς που τις αποδέχονται λέγεται αμετανόητος άπιστος.

«Οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται». (Ματθ. ιη΄ 7)

Μην σας ξεγελούν οι εύνοιες και φιλίες τις οποίες έχετε με τους αποστάτες της Πίστεως. Εκείνη την φοβερά ανείπωτη ώρα δεν θα έχετε απέναντι σας κανέναν συμπαραστάτη φίλο και συλλειτουργό, άλλα τα εκατομμύρια των Αγίων Ομολογητών που μαρτύρησαν για αυτά που εσείς οι Επίσκοποι στην Γερμανία ξεπουλήσατε άσοφα και αμετανόητα.
Ο Οσιώτατος Επίσκοπος Αγκύρας Βασίλειος υποδεικνύει την μόνην οδόν της σωτηρίας όλων των εκπεσόντων της Αληθούς Ορθοδόξου Πίστεως αιρετικών, εν συντριβή καρδίας και ειλικρινή Μετανοία αποπτείσαι την αίρεσιν και αληθώς ομολογείν.

«Παρήχθη Βασίλειος ὁ ὁσιώτατος ἐπίσκοπος Ἀγκύρας, καί Θεόδωρος ὁ Μύρων, καί Θεοδόσιος ὁ τοῦ Ἀμμορίου καί στάντων αὐτῶν ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἁγίας συνόδου, Βασίλειος ἐπίσκοπος Ἀγκύρας εἶπεν· ὅσον ἦν εἰς δύναμίν μου, δεσπόται, ἐξήτασα τήν ὑπόθεσιν, καί πᾶσαν πληροφορίαν δεξάμενος, προσῆλθον τῇ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ ἐγώ ὁ ἔσχατος ὑμῶν δοῦλος.
»Ταράσιος ὁ ἁγιώτατος πατριάρχης εἶπεν· δόξα τῷ Θεῷ τῷ θέλοντι πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι, καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.

»Βασίλειος ἐπίσκοπος Ἀγκύρας ἀπό λιβέλλου ἀνέγνω οὕτως·θεσμοθεσία ἐστίν ἐκκλησιαστική κανονικῶς παραδεδομένη ἄνωθεν καί ἐξ ἀρχῆς ἔκ τε τῶν ἁγίων ἀποστόλων, καί τῶν αὐτῶν διαδόχων ἁγίων πατέρων ἡμῶν καί διδασκάλων· ἀλλά γε καί τῶν ἁγίων καί οἰκουμενικῶν ἕξ συνόδων, ὥστε τούς ἀπό αἱρέσεως οἱασδηποτοῦν ἐπιστρέφοντας προς τήν ὀρθόδοξον ὁμολογίαν καί παράδοσιν τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας, ἐγγράφως τήν οἰκείαν ἐξαρνεῖσθαι αἵρεσιν, και τήν ὀρθόδοξον ὁμολογεῖν πίστιν. ὅθεν καί ἐγώ Βασίλειος ἐπίσκοπος Ἀγκύρας τῆς πόλεως, προαιρούμενος ἑνωθῆναι τῇ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ, Ἀνδριανῷ τε τῷ ἁγιωτάτῳ πάπα τῆς πρεσβυτέρας Ρώμης, καί Ταρασίῳ τῷ μακαριωτάτῳ πατριάρχῃ, τοῖς τε ἁγιωτάτοις ἀποστολικοῖς θρόνοις, λέγω δέ Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας, καί τῆς ἁγίας πόλεως, ἀλλά μήν καί πᾶσι τοῖς ὀρθοδόξοις ἀρχιερεῦσί τε καί ἱερεῦσι, ταύτην τήν παροῦσαν ἔγγραφόν μου ὁμολογίαν ποιοῦμαι, και προστάζω ὑμῖν τοῖς ἐξ ἀποστολικῆς αὐθεντίας λαβοῦσι την ἐξουσίαν. Ἐν ταυτῷ δέ καί συγγνώμην ἐξαιτοῦμαι παρά τῆς θεοσυλλέκτου ὑμῶν μακαριότητος ὑπέρ ταύτης μου τῆς βραδύτητος· δέον γάρ ἦν μή ὑστερηκέναι με πρός τήν τῆς ὀρθοδοξίας ὁμολογίαν· ἀλλά τῆς ἄκρας μου ἀμαθείας και νωθρείας καί ἠμελημένης διανοίας ἐστί τοῦτο. ὅθεν και μᾶλλον αἰτῶ τήν μακαριότητα ὑμῶν ἐξαιτῆσαι καί παρά Θεοῦ συγχώρησίν μοι παρασχεθῆναι» (Πρακτικά τῶν Ἁγίων καί Οἰκουμενικῶν Συνόδων, Τόμος 3, 729).

«Τοις κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις αιρετικοίς] ανάθεμα». (Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος