Η σημερινή ημέρα (7 Φεβρουαρίου) θα έπρεπε να είναι ημέρα πένθους για την Χώρα μας. Σαν σήμερα πριν από 25 χρόνια, στις 7 Φεβρουαρίου του 1992, υπεγράφη η Συνθήκη του Maastricht (ή Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης), που τέθηκε σε ισχύ την 1η Νοεμβρίου του 1993.
Από το Ελληνικό(;) Κοινοβούλιο επικυρώθηκε τον Ιούλιο του 1992 με τις ψήφους των βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της Πολιτικής Άνοιξης -το κόμμα που είχε ιδρύσει ο Αντώνης Σαμαράς, όταν αποχώρησε το 1991 από τη ΝΔ αλλά επανήλθε παρά τις – και του Συνασπισμού (νυν ΣΥΡΙΖΑ). Εναντίον της Συνθήκης ψήφισαν μόνο οι βουλευτές του ΚΚΕ.
Το τραγικό είναι πως η Συνθήκη ψηφίστηκε στην Βουλή χωρίς να τη γνωρίζουν οι βο(υ)λευτές, αφού δεν τους δόθηκε το κείμενο, ενώ κανένα κρατικό όργανο δεν την έδωσε στη δημοσιότητα. Πως, λοιπόν, ψήφισαν υπέρ μίας Συνθήκης που δεν διάβασαν; Πόσο ανεύθυνοι αλλά και πόσο επικίνδυνοι είναι αυτοί, που υποτίθεται πως είναι οι εκπρόσωποι του λαού;
Αλλά και αργότερα, όταν η Συνθήκη δόθηκε στην δημοσιότητα, οι Έλληνες(;) πολιτικάντηδες είτε προτίμησαν να μην την διαβάσουν αδιαφορώντας για τις δεσμεύσεις που υπέγραψαν εκ μέρους του Ελληνικού λαού, ή με ψυχρό αίμα πρόδωσαν την Πατρίδα προσυπογράφοντας τον αργό θάνατό της από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αν η πραγματικότητα ήταν άλλη από αυτή που περιγράψαμε, θα έπρεπε οι πολιτικάντηδες να διαμαρτυρηθούν, έστω και εκ των υστέρων, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα στον λαό την ωμή επεκτατική πολιτική της Ενώσεως. Όμως αυτό δεν συνέβη! Αντίθετα, 25 χρόνια μετά την υπογραφή της Εθνικά προδοτικής Συνθήκης αλλά και μετά από μία επταετία αφόρητης οικονομικής λιτότητος επιβεβλημένης από τους Δυτικούς -που σημειωτέον ούτε έληξε, ούτε υπάρχει προοπτική να λήξει– οι βο(υ)λευτές αλλά και οι επίδοξοι βο(υ)λευτές εξακολουθούν να υποστηρίζουν την … “Ευρωπαϊκή πορεία της Χώρας”.
Και μία τελευταία απορία, που απευθύνεται προς τους υποστηρικτές του ευρώ και της Ε.Ε.: Σύμφωνα με το άρθρο 73β (παράγραφοι 1 & 2) της Συνθήκης του Maastricht, «1. Στα πλαίσια των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, απαγορεύεται οποιοσδήποτε περιορισμός των κινήσεων κεφαλαίων μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών. 2. Στα πλαίσια των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, απαγορεύονται όλοι οι περιορισμοί στις πληρωμές μεταξύ κρατών μελών και μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών», ενώ σύμφωνα με το άρθρο 102α, παράγραφος 2) «τα κράτη μέλη και η Κοινότητα δρουν σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοικτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό, που ευνοεί την αποτελεσματική κατανομή των πόρων». Αυτά πως υλοποιούνται στην Ελλάδα που ισχύουν τα μέτρα περιορισμού του κεφαλαίου (τα γνωστά capital controls), των δυσβάστακτων παρατεταμένων μέτρων λιτότητος, αλλά και των περιορισμένων, εξαιτίας των Κοινοτικών οδηγιών, εξαγωγών και του κατεστραμμένου εμπορίου;
Μην βιαστείτε να απαντήσετε με το πρόχειρο και ανυπόστατο επιχείρημα των μισθοφορικών Μέσων Ενημερώσεως(;), που υποστηρίζει «πως δεν παράγουμε τίποτε». Δεν παράγουμε, κύριοι, γιατί έτσι επιβάλλει η Ένωση, που μας καπελώσατε! Η Ελλάδα ήταν, είναι, και, θα παραμείνει μόνο αν αλλάξει το πολιτικό καθεστώς της, αυτάρκης στα είδη που είναι απαραίτητα στην καθημερινότητα των πολιτών της! Αν αύριο εξαιτίας κάποιου Κοινοτικού ή Δυτικού embargo δεν μπορούμε να έχουμε … iphone, δεν νομίζω πως το γεγονός αυτό θα απασχολήσει κανέναν νουνεχή πολίτη! Όσο για τους αφελείς υποστηρικτές του “Ευρωπαϊκού ονείρου”; Είναι ελεύθεροι να ταξιδέψουν με προορισμό όποιον “επίγειο παράδεισο” ονειρεύονται!
Του Μ. Βολουδάκη
