Τις προηγούμενες ημέρες δημιουργήθηκε ζήτημα, περισσότερο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τις μαθήτριες ενός μουσουλμανικού ιεροσπουδαστηρίου της Ξάνθης που παρέλασαν στις 4 του μηνός, στα Ελευθέρια της Ξάνθης κρατώντας την ελληνική σημαία και φορώντας μαντίλες.
Για το θέμα πήρε θέση ο Πομάκος πολιτευτής Ιρφάν Μεχμεταλή ο οποίος δήλωσε ότι τα κορίτσια αυτά είναι απόγονοι των μουσουλμάνων αυτών που μαζί με τους χριστιανούς πολέμησαν για να ελευθερωθεί η πατρίδα τους.
Η ανάρτηση του Πομάκου συμπατριώτη μας
Διαβάζω άρθρα σχόλια και ντρέπομαι πραγματικά. Αυτά τα παιδιά αξίζουν δυνατό χειροκρότημα !Είναι οι απόγονοι των ηρώων πομακων μουσουλμάνων που πολέμησαν με τους χριστιανούς για την λευτεριά της Ελλάδας! Είναι τα παιδιά που σπουδάζουν το Κοράνι στο Ιεροσπουδαστήριο της Πατρίδας τους! Είναι τα παιδιά που ενώ θα μπορούσαν να πάνε στην Τουρκία σε ιεροσπουδαστήρια, δεν το έκαναν! Είναι τα παιδιά που δεν σκέφτηκαν τους χαρακτηρισμούς γιατί η περηφάνια της παρέλασης και της σημαίας έχει την μεγαλύτερη αξία γι αυτά! Αυτά τα παιδιά είναι δικά σας παιδιά γιατί δεν τα αναγνωρίσατε Θρακιώτες;
Ασφαλώς και στην ευαίσθητη περιοχή της Ξάνθης υπάρχουν πράκτορες των Τούρκων, ασφαλώς και υπάρχου και κάποιοι, ελάχιστοι, που αισθάνονται Τούρκοι οι Πομάκοι όμως μουσουλμάνοι που αποτελούν και την πλειονότητα δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα και απεναντίας αισθάνονται και είναι Έλληνες.
Τους τελευταίους μήνες έχει δημιουργηθεί το πρόβλημα με τους μουσουλμάνους «πρόσφυγες» οι οποίοι κατά χιλιάδες έχουν εισβάλλει στην πατρίδα μας. Δεν πρέπει όμως να συγχέουμε αυτούς με τους φιλήσυχους Έλληνες μουσουλμάνους που διαβιούν με τους χριστιανούς αρμονικά και η μόνη τους «διαφορά» έγκειται στην τήρηση των θρησκευτικών εθίμων. Εξάλλου ρίχνοντας μία ματιά στα πρόσωπα αυτών των παιδιών εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι καμία σχέση δεν έχουν με την τουρκική φυλή και τους Τούρκους.
Μη αποδεχόμενοι τους Έλληνες μουσουλμάνους ουσιαστικά παίζουμε το παιχνίδι της Τουρκία που στόχο της έχει να βάλει στο χέρι την Θράκη μας. Άλλωστε αυτό έγραψε και στο άρθρο του στο τελευταίο φύλλο του «Ελεύθερου Κόσμου» και ο Γιάννης Κουριαννίδης