Ἄλλο Ἱστορία κι ἄλλο προπαγάνδα…
Τὴν ἡμέρα ποὺ τὰ γερμανικὰ στρατεύματα ἀποχωροῦσαν ἀπὸ τὴν Ἀθῆνα, ἀφοῦ ὑπέστηλαν τὴν σημαία τους καὶ κατέθεσαν στέφανο στὸν Ἄγνωστο Στρατιώτη (κάτι ποὺ δὲν ἔκαναν οἱ κ.κ. Λαμπρῶφ καὶ Ὀμπάμα…), ὁ Στρατηγὸς Φέλμι, Στρατιωτικὸς Διοικητὴς Ἀθηνῶν, ἐστράφη στοὺς συγκεντρωμένους Ἕλληνες καὶ τοὺς εἶπε, κυττάζοντας τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό: «Ἕλληνες, μὴν βιαστεῖτε νὰ πανηγυρίσετε… Τώρα ἀρχίζουν τὰ δεινά σας…»
Σὲ λιγώτερο ἀπὸ ἕναν μῆνα, στὶς 3 Δεκεμβρίου, ξέσπασε τὸ κομμουνιστικὸ κίνημα στὴν Ἀττική, ὀργανωμένο ἀπὸ τὸν Τσώρτσιλ καὶ τὸν Ἦντεν καὶ συνεπικουρούμενον ἀπὸ τὴν σοβιετικὴ ἀποστολὴ Ποπῶφ-Τσερνίτσεφ…
Τὰ λεγόμενα «Δεκεμβριανά».
Οἱ κομμουνιστικὲς συμμορίες, μὲ διαταγὲς Σιάντου καὶ Πυριόχου, ἐπετέθησαν, ἔκαψαν ἀστυνομικὰ τμήματα κι ἔσφαξαν χωροφύλακες καὶ πολῖτες. Ὑπῆρξαν χιλιάδες θύματα…
Οἱ κομμουνιστὲς ὀργάνωναν, σὲ καθημερινὴ βάση, «παλλαϊκὰ συλλαλητήρια καὶ κηδεῖες»…
Στὶς κηδεῖες αὐτὲς τῶν «ἡρωϊκῶν ἀγωνιστῶν, δολοφονημένων ἄνανδρα ἀπὸ τοὺς μοναρχοφασίστες», προηγοῦντο οἱ μαυροφορεμένες κοπέλες τῆς «ἐθνικῆς ἀλληλεγγύης». Αὐτὲς ποὺ λίγες ἡμέρες πρὶν διεδήλωναν μὲ σύνθημα «κάτω ἡ παρθενία»…
Ἀκολουθοῦσαν τὰ φέρετρα μὲ τὶς κόκκινες σημαῖες καὶ πίσω οἱ βαρυπενθοῦσε χῆρες, τὰ ὀρφανά, οἱ ἀδελφὲς καὶ ὁ κόσμος.
Σὲ μίαν τέτοιαν κηδεία, ἡ πομπὴ ἀνέβηκε στὸ Σύνταγμα, ἔγινε ἡ ἀπαραίτητος στάσις στὸν Ἄγνωστο Στρατιώτη, ἐδόθησαν οἱ ἀπαραίτητες κατάρες κατὰ τῶν δολοφόνων καὶ ἡ πομπὴ κατέληξε στὴν Μητρόπολη, ὅπου κάποιος εἶχε τὴν ἀτυχὴ ἔμπνευση νὰ ζητήσῃ νὰ ξεσκεπάσουν τὰ φέρετρα, γιὰ νὰ «προσκυνήσῃ» ὁ λαὸς τὰ θύματα τῶν μοναρχοφασιστῶν…
Ὅταν ὅμως ἐξεσκεπάσθησαν τὰ φέρετρα ἀπεκαλύφθη ὅτι σὲ κάποια φέρετρα ὑπῆρχαν πέτρες καὶ σὲ ἄλλα οἱ νεκροὶ ἦσαν …χωροφύλακες, σφαγμένοι ἀπὸ τὴν ΟΠΛΑ…
Ὅπως ἦταν ἐπόμενον, οἱ «βαρυπενθοῦσες χῆρες» καὶ τὰ «ὀρφανά» ἐξηφανίσθησαν ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ…
