Στα όρια της γελοιοποίησης οδηγούν το μάθημα των Θρησκευτικών. Οι οδηγίες που εστάλησαν στα σχολεία για τη διδασκαλία και την αξιολόγηση των Θρησκευτικών του Λυκείου κίνησαν και πάλι το ενδιαφέρον των κοσμικών ΜΜΕ που δημοσιεύουν τα βίντεο με τα αποσπάσματα των τραγουδιών και των ταινιών που προτείνονται για διδασκαλία μέσω των παραπάνω οδηγιών. Και που να διάβαζαν αναλυτικά όλους τους Φακέλους Μαθήματος οι δημοσιογράφοι!
Ο στόχος είναι πλέον ξεκάθαρος. Καμία αναβάθμιση, καμία ανανέωση του μαθήματος ή προσαρμογή του σε νέα δεδομένα. Αντίθετα πλήρης απαξίωση, αποπροσανατολισμός των μαθητών, απώλεια του θεολογικού χαρακτήρα του μαθήματος και κάθε έννοιας επιστημονικής μελέτης των κεντρικών στοιχείων και κειμένων της Ορθόδοξης Πίστης. Καθόλου τυχαία η κατάργηση της συστηματικής μελέτης και διδασκαλίας των βιβλίων της Αγίας Γραφής, της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης αλλά και της Εκκλησιαστικής Ιστορίας.
Αντί αυτών τραγουδάκια, ταινίες και κοσμικά λογοτεχνικά κείμενα με μοναδικό κριτήριο την αναφορά έστω και μία φορά της λέξης «Θεός» ή «προσευχή»! Δεν προσεγγίζουμε τον Θεό μέσω θεολογικών κειμένων αλλά μέσα από τα μάτια των κοσμικών καλλιτεχνών. Αυτό λοιπόν εννοούν όταν μιλάνε για κοσμικό σχολείο και επομένως ανάγκη εκκοσμικευμένου θρησκευτικού μαθήματος;
Ας μην αναφερθούμε αυτή τη φορά αναλυτικά στην πανθρησκειακή σύγχυση που κυριαρχεί στους Φακέλους Μαθήματος με προσέγγιση όλων των σημαντικών πτυχών της θεολογίας μέσα από χίλια δυο πρίσματα κάθε πλανεμένης διδαχής.
Λες και δεν έγιναν ποτέ οι Οικουμενικές και Τοπικές Σύνοδοι, λες και δεν έγραψαν ποτέ οι άγιοι Πατέρες αναιρετικούς λόγους για τις πλάνες των ξένων θρησκειών και αιρέσεων.
Αυτά όμως είναι έτσι κι αλλιώς ακατανόητα για τον πολύ κόσμο που έμαθε εύκολα να αποδέχεται κάθε πίστη και θεωρία χωρίς να την περνά από το κόσκινο της παράδοσης μας.
Βλέπετε γίναμε ευρωπαίοι και η αποδοχή κάθε πράγματος είναι βασική αρχή και κανόνας της δημοκρατίας μας!
Το μάθημα των Θρησκευτικών μπήκε φέτος, με την αποστολή των Φακέλων Μαθήματος, σε τροχιά κατάργησης. Η απαξίωση είναι το ενδιάμεσο στάδιο και αυτό υλοποιείται τώρα. Ποιος γονιός ή μαθητής ειλικρινά πιστεύει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών (πρέπει να) έχει ως αντικείμενο μελέτης τραγουδάκια, ταινίες και λογοτεχνικά κείμενα; Σύγχρονες παιδαγωγικές μέθοδοι διδασκαλίας και αξιολόγησης; Κουραφέξαλα!
Η παιδαγωγική τους ευαισθησία δεν κατανόησε ότι ο μαθητής του Δημοτικού οδηγείται σε σύγχυση με την παράλληλη παρουσίαση και διδασκαλία τόσων ξένων θρησκειών και δοξασιών;
Αλλά ο στόχος είναι σαφής. Και δυστυχώς τον υπηρετούν Θεολόγοι, λίγοι μεν αλλά εκείνοι οι γεμάτοι κόμπλεξ Θεολόγοι που το πρωί ψάλλουν σε μεγάλους ναούς και το απόγευμα αναζητούν αναψυχή στο ραδιόφωνο ακούγοντας κοσμικά άσματα. Και αν κάπου ακούσουν τη λέξη «Θεός» σημειώνουν το τραγούδι για να το συμπεριλάβουν στην ύλη των νέων Θρησκευτικών!
Μέχρι και οι κοσμικοί αρθρογράφοι γελούν μαζί μας προτείνοντας κι άλλα άσματα με αντίστοιχες αναφορές που δεν είναι τίποτε άλλο από καψουροτράγουδα ή σκυλάδικα από τα οποία δεν έλειψαν ποτέ οι «θεολογικές» αναφορές. Ας μην επεκταθούμε και …εκτεθούμε!
Αλήθεια, πιστεύουν στο ΙΕΠ και στο Υπουργείο ότι οι Θεολόγοι των Λυκείων θα ακολουθήσουν τις Οδηγίες που απέστειλαν χθες;
Και έπειτα που θα πάνε να κρυφτούν από το γιουχάισμα που θα τους κάνουν οι μαθητές τους και οι γονείς; Θα ξεφτιλίσουν το μάθημα των Θρησκευτικών αφήνοντας κατά μέρος το θεολογικό του χαρακτήρα και μετατρέποντάς το σε φτηνή σκηνή προβολής ταινιών ή in καφετέρια με «ποιοτικά» τραγούδια;
Δεν θα το πράξουν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, αυτών που συνταιριάζουν στα κόμπλεξ με τους προαναφερθέντες σχεδιαστές της υποβάθμισης του μαθήματος. Είναι εκείνοι οι Θεολόγοι που από τύχη μπήκαν στις Θεολογικές Σχολές και τώρα προσπαθούν να «καταξιωθούν» στο χώρο προτείνοντας δήθεν καινοτόμες δράσεις.
Και αφήνουν στο περιθώριο τον πλούτο της αγιογραφικής και πατερικής μας παράδοσης, προφανώς γιατί ποτέ δεν γεύτηκαν ούτε και λίγο τους καρπούς της. Διαφορετικά δεν θα την αντικαθιστούσαν με την κοσμική εφήμερη «ψυχαγωγία».
Το μάθημα των Θρησκευτικών σε κρίση. Οι αντιστάσεις υπάρχουν και συνεχίζονται. Γονείς επιστρέφουν φακέλους μαθήματος, σύλλογοι συντάσσουν διαμαρτυρίες, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων αδιάκοπα μοχθεί και πλήθος Θεολόγων κάθε μέρα στις τάξεις διδάσκουν ορθόδοξα θρησκευτικά με σημειώσεις, τετράδια, πατερικά κείμενα θέτοντας στο περιθώριο φακέλους και οδηγίες.
Την ίδια στιγμή από το ΙΕΠ και το Υπουργείο η προσπάθεια υποβάθμισης του μαθήματος συνεχίζεται και, δυστυχώς, η Διοικούσα Εκκλησία συντεταγμένα, σε επίπεδο Συνόδου, εμφανίζεται πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Για την διάσωση όμως του μαθήματος των Θρησκευτικών απαιτούνται ριζικές αλλαγές σε υψηλό επίπεδο. Κάποιες έγιναν ήδη λόγω …αναβάθμισης προσώπων.
Άλλες θα συμβούν αργά ή γρήγορα λόγω πολιτικών εξελίξεων. Δυστυχώς όμως κανείς δεν μας υπόσχεται ότι οι αντικαταστάτες τους θα είναι διαφορετικοί. Γι’ αυτό η αντίσταση πρέπει να είναι διαρκής. Και «ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ ημών».
Εκτός και αν πλέον «είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει».
Πηγή: Θρησκευτικά
