«Τι ιδέαν έχετε περί του Μεσσίου, που θα αναδειχθή και θα χρισθή Τοιούτος από αυτόν τον Θεόν; Τίνος απόγονος είναι; Λέγουν εις Αυτόν ˙ Είναι απόγονος του Δαβίδ. Λέγει εις αυτούς˙ Πώς λοιπόν εμπνεόμενος από το Άγιον πνεύμα τον αποκαλεί Κύριον, όταν λέγη: Είπεν ο Κύριος και Θεός εις τον Κύριον μου Χριστόν˙ Κάθισε επί του θρόνου μου εις τα δεξιά μου, μέχρις ότου θέσω τους εχθρούς σου σαν άλλο υποστήριγμα που θα ακουμπούν και θα πατούν επάνω τα πόδια σου. Αλλ’ οι πάπποι ποτέ δεν καλούν τα εγγόνια και τα τρισέγγονά των κυρίους των. Ούτε στέκει ποτέ οι πρόγονοι να προσφωνούν τους απογόνους των κυρίους. Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τον αποκαλεί Κύριον πώς είναι υιός και απόγονός του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνον υιός του Δαβίδ, αλλά και υιός του Θεού και ως τοιούτος είναι και κύριος του Δαβίδ. Και κανείς δεν ημπόρεσε να Του αποκριθή ούτε λέξιν, ουδέ ετόλμησε κανείς από την ημέραν εκείνην να Τον ερωτήση πλέον.».
Συνέχεια από το προηγούμενο…
ε) Η ιστορικότης του Ιησού Χριστού. «Εγώ ειμί το φως του κόσμου» 29 , θα πη κάποια στιγμή ο Θεάνθρωπος και μόνος αληθινός Θεός, ο Κύριος μας και Θεός μας, ο Ιησούς Χριστός. Και μόνον αυτή η ρήσις είναι ικανή να δώση αφ’ εαυτής την απάντησιν για την ιστορική οντότητα του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, για να συνεχίση: «ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, άλλ’ έξει το φως της ζωής!».
Επειδή όμως, ζούμε τον αιώνα της αμφισβητήσεως και επειδή ο γράφων επαναλαμβάνει συνεχώς και προς πάσαν κατεύθυνσιν το μήνυμα: Αμφισβητήσατε την αμφισβήτησιν!.., θα ήθελε να τεκμηριώση με στοιχεία την ιστορικότητα του Ιησού Χριστού, μέσα από αυθεντικές εξω-χριστιανικές ή έσω-χριστιανικές μαρτυρίες, οι οποίες κυριολεκτικώς κονιορτοποιούν τις όποιες επιφυλάξεις ή αντιρρήσεις έχουν οι αμφισβητίες της ιστορικότητος του Ιησού Χριστού, πιστεύοντες ότι Αυτός, ιστορικώς, είναι… ανύπαρκτος! Ο Ιησούς Χριστός υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχη!…
Πολλές οι πηγές, τα μνημεία και οι μαρτυρίες περί της ιστορικότητος του Ιησού Χριστού. Μαρτυρίες ιουδαϊκές, μαρτυρίες εθνικών συγγραφέων της αρχαιότητος, μαρτυρίες αιρετικών, μαρτυρίες πολεμίων και εχθρών του Ιησού, μαρτυρίες της Καινής Διαθήκης, μαρτυρίες, μαρτυρίες, μαρτυρίες… Και αν υπάρχουν κάποιοι, ακόμη και Έλληνες, που αμφισβητούν την προσωπικότητα του Ιησού Χριστού (όπως ο Γιάννης Κορδάτος), ασφαλώς και υπάρχει απάντησις, αφού ο ίδιος ο Χριστός είχε πη: «ο φαύλα πράσσων μισεί το φως». 30
στ) Η καταγωγή του Ιησού Χριστού. Δεν τρέφω αυταπάτες. Γνωρίζω ότι όλοι οι αναγνώστες το πρώτο «βλέμμα που θα ρίξουν» θα είναι εις αυτό το κεφάλαιο, που ομιλεί περί της καταγωγής του Ιησού Χριστού. Τίθεται, όμως, ευθύς εξ’ αρχής ένα ερώτημα: «Κύριε Σακκέτο, ποιος είναι αυτός που αμφισβήτησε την καταγωγήν του Ιησού Χριστού;»
Την απάντησιν δεν θα την δώσει ο Άγγελος Σακκέτος. Την απάντησιν θα την δώση ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός:
Όπως διαβάζωμεν εις το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (Κεφ. 22, στίχ. 41-46), κάποιαν στιγμήν, ενώ οι Φαρισαίοι ήσαν συναγμένοι, τους ερώτησε ο Ιησούς λέγοντας: «Τι ιδέαν έχετε περί του Μεσσίου, που θα αναδειχθή και θα χρισθή Τοιούτος από αυτόν τον Θεόν; Τίνος απόγονος είναι; Λέγουν εις Αυτόν ˙ Είναι απόγονος του Δαβίδ. Λέγει εις αυτούς˙ Πώς λοιπόν εμπνεόμενος από το Άγιον πνεύμα τον αποκαλεί Κύριον, όταν λέγη: Είπεν ο Κύριος και Θεός εις τον Κύριον μου Χριστόν˙ Κάθισε επί του θρόνου μου εις τα δεξιά μου, μέχρις ότου θέσω τους εχθρούς σου σαν άλλο υποστήριγμα που θα ακουμπούν και θα πατούν επάνω τα πόδια σου. Αλλ’ οι πάπποι ποτέ δεν καλούν τα εγγόνια και τα τρισέγγονά των κυρίους των. Ούτε στέκει ποτέ οι πρόγονοι να προσφωνούν τους απογόνους των κυρίους. Εάν λοιπόν ο Δαβίδ τον αποκαλεί Κύριον πώς είναι υιός και απόγονός του; Αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας δεν είναι μόνον υιός του Δαβίδ, αλλά και υιός του Θεού και ως τοιούτος είναι και κύριος του Δαβίδ. Και κανείς δεν ημπόρεσε να Του αποκριθή ούτε λέξιν, ουδέ ετόλμησε κανείς από την ημέραν εκείνην να Τον ερωτήση πλέον.».
Παρά το γεγονός ότι η ως άνω ερμηνευτική απόδοσις του αειμνήστου Καθηγητού Παν. Ν. Τρεμπέλα δεν αποδίδει επακριβώς την φυσιογνωμίαν του κειμένου του Ευαγγελιστού Ματθαίου, εν τούτοις και μόνον απ’ αυτήν την απάντησιν του Ιησού («ει ουν Δαβιδ καλεί αυτόν Κύριον, πως υιός αυτού εστί;) θα μπορούσε να κλείσω εδώ τα σχόλια και τις όποιες παρατηρήσεις μου, δεδομένου ότι ο Ιησούς Χριστός, εμμέσως πλην σαφώς, θέτει ο ίδιος θέμα… καταγωγής Του.
Η συνέχεια στο επόμενο…
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ