Η φορολογική μετανάστευση των Ελληνικών επιχειρήσεων σαν αποτέλεσμα της αποτυχίας του Φορολογικού μας συστήματος και της υπέρμετρης φορολόγησής τους, είναι ένα επιπλέον πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση η φορολογική διοίκηση στην προσπάθειά της να συγκεντρώσει έσοδα.
Το Υπουργείο Οικονομικών έχει εξαγγείλει εδώ και καιρό ελέγχους και «φορο-κυνηγητό» των εν λόγω επιχειρήσεων.
Ο Ελληνικός Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος, Ν.4172/2013, στις διατάξεις του, απαντάει στο ερώτημα για το εάν και πότε είναι νόμιμη αυτή η «Έξοδος» των επιχειρήσεων από την Ελληνική Επικράτεια με προορισμό Φορολογικούς «Παραδείσους».
Συγκεκριμένα το άρθρο.4 περί Φορολογικής Κατοικίας, αναφέρει ότι, ένα νομικό πρόσωπο ή μια νομική οντότητα είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας για οποιοδήποτε φορολογικό έτος, εφόσον:
- Συστάθηκε ή ιδρύθηκε, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο
- Εχει την καταστατική έδρα του στην Ελλάδα ή
- Ο τόπος άσκησης πραγματικής διοίκησης είναι στην Ελλάδα οποιαδήποτε περίοδο στη διάρκεια του φορολογικού έτους
Ως «τόπος άσκησης πραγματικής διοίκησης» νοείται ο τόπος άσκησης καθημερινής διοίκησης,της λήψης στρατηγικών αποφάσεων,της γενικής συνέλευσης των μετόχων ή εταίρων,ο τόπος τήρησης βιβλίων και στοιχείων,ακόμη και η κατοικία των μελών του διοικητικού συμβουλίου ή όποιου άλλου εκτελεστικού οργάνου διοίκησης,
Εφόσον λοιπόν από τον έλεγχο εξαχθεί το συμπέρασμα ότι μια αλλοδαπή εταιρεία είναι στην πραγματικότητα φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, τότε φορολογείται σύμφωνα με τον Ελληνικό Συντελεστή και ο φόρος που κατεβλήθη στην αλλοδαπή πιστώνεται σύμφωνα με το άρθρο 9 του Ν.4172/2013 (πίστωση φόρου αλλοδαπής). Το άρθρο αυτό αναφέρει χαρακτηριστικά ότι:
Εάν κατά τη διάρκεια του φορολογικού έτους ένας φορολογούμενος που έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα αποκτά εισόδημα στην αλλοδαπή, ο καταβλητέος φόρος εισοδήματος του εν λόγω φορολογούμενου, όσον αφορά στο εν λόγω εισόδημα, μειώνεται κατά το ποσό του φόρου που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή για αυτό το εισόδημα.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Ελληνική Φορολογική Διοίκηση δύναται να διεκδικήσει τη διαφορά μεταξύ του αλλοδαπού και ημεδαπού Φόρου Εισοδήματος.
Εύκολα λοιπόν γίνεται αντιληπτό ότι αναγκαίος είναι ο εντοπισμός τέτοιων επίπλαστων καταστάσεων που δημιουργούν κάποιοι φορολογούμενοι, εκμεταλλευόμενοι με καταχρηστικό τρόπο τυχόν ευνοϊκές ρυθμίσεις του δικαίου της Ευρωπαικής Ενωσης.
Απαραίτητο είναι επομένως να υπάρξουν προσαρμογές στις δράσεις από μέρους της Φορολογικής Διοίκησης, προς αυτήν την κατεύθυνση, για να επιτευχθεί το ταχύτερο δυνατόν το επιθυμητό αποτέλεσμα με πολλαπλά οφέλη για την επιτάχυνση του εξορθολογισμού του φορολογικού μας συστήματος.
Διότι όπως έλεγε ο William Arthur Ward: «Ο απαισιόδοξος παραπονιέται για τον άνεμο. Ο αισιόδοξος περιμένει ότι θα αλλάξει. Ο ρεαλιστής προσαρμόζει τα πανιά.»
Δημήτριος Γαρνέλης
Οικονομολόγος
Λογιστής -Φοροτεχνικός Α’τάξεως
Σύμβουλος Επιχειρήσεων & Εισηγητής Σεμιναρίων
Πηγή: http://www.thetaxfiles.gr
