Ὅσοι ὑπεστήριζαν ὅτι τὸ κράτος θὰ ἔπρεπε νὰ χρεωκοπήσῃ τὸ 2010, χωρὶς τὶς ἀνοησίες καὶ τὶς ἀπάτες τῶν δῆθεν διασώσεων, ἦσαν παράφρονες καὶ ὑστερικοί.
Ἔ; Πληρῶστε τώρα.
Ὅπως πληρώνετε πέντε χρόνια.
Οἱ σωτηρίες στοιχίζουν.
Ἀπὸ τὴν ἀρχή, καμμία ἑλληνικὴ κυβέρνησις δὲν εἶχε ἄλλο σχέδιο, πλὴν τῆς σταδιακῆς κατασχέσεως τῆς περιουσίας τῶν πολιτῶν ὑπὲρ τῶν ἐνεργῶν καὶ συνταξιοδοτημένων δημοσίων ὑπαλλήλων (οἱ ὑπόλοιποι συνταξιοῦχοι, αὐτοὶ τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως, σώζονται κάπως ἐπειδὴ δὲν μποροῦν οἱ κυβερνήσεις νὰ τοὺς διαχωρίσουν ἀπὸ τοὺς ἀντιστοίχους δημοσίους ὑπαλλήλους).
Οἱ δὲ ξένοι νοιάζονταν μόνον γιὰ ἕνα πρᾶγμα.
Γιὰ τὴν σταθερότητα τοῦ εὐρῶ.
Καὶ ἐφήρμοζαν στὸ δικό μας ἐσωτερικὸ λύσεις ἀφελῶν ἐμπνεύσεων, σὲ μίαν χώρα, τὴν ὁποίαν ἀγνοοῦσαν πλήρως. Καὶ ἀσφαλῶς συνεχίζουν νὰ ἀγνοοῦν.
Πληρῶστε λοιπόν, διότι οἱ σωτηρίες στοιχίζουν καὶ τίποτα καινούργιο δὲν συμβαίνει μὲ τὸν Σύριζα.
Ἁπλᾶ τώρα πονᾶ περισσότερο, ἐπειδὴ τὰ λεφτὰ σιγὰ σιγὰ τελειώνουν.
Ὄσο αὐτὸ τὸ συγκεκριμένο κράτος θὰ «σώζεται», μὲ ὁποιανδήποτε πολιτικὴ ἡγεσία στὸ τιμόνι, ἡ δημοσιουπαλληλία θὰ ῥουφᾷ ὅλους τοὺς διαθεσίμους πόρους, ἀφήνοντας στοὺς φορολογουμένους, τόσο ὄσο νὰ συνεχίσουν κουτσὰ στραβὰ νὰ ὑπάρχουν.
Ὅταν αὐτὰ ποὺ χρειάζεται δὲν θὰ εἶναι πιὰ διαθέσιμα, τότε θὰ πεθάνῃ μὲ τὸν ξενιστή.
Ἡ προοπτικὴ εἶναι ξεκάθαρη.
Ἡ χώρα ἀλβανοποιεῖται σταδιακά, χωρὶς νὰ ἀνοίξῃ μύτη.
Ὄχι τώρα μὲ τοὺς τρελλαμένους.
Συμβαίνει ἐδῶ καὶ πέντε χρόνια, μὲ τοὺς λογικούς.
Ὄσο ἡ χώρα δὲν διαθέτει σύνταγμα καὶ δικαστὲς καὶ ὄσο ἡ βουλὴ μπορεῖ νὰ μετατρέπῃ τὴν βούληση τοῦ κάθε τυχάρπαστου ἢ τῆς κάθε ὁμάδος ἐκβιαστῶν σὲ «νομιμότητα», τίποτα δὲν πρόκειται νὰ ἀλλάξῃ.
Ἀκόμη καὶ ὁ θεὸς ὁ ἴδιος νὰ κατεβῇ νὰ κυβερνήσῃ.
Καὶ γιὰ νὰ ἀποκτήσῃ ἡ χώρα Σύνταγμα καὶ δικαστὲς θὰ πρέπῃ αὐτὸ τὸ συγκεκριμένο κράτος, μὲ αὐτοὺς τοὺς κανόνες καὶ ὄρους λειτουργίας, νὰ γκρεμισθῇ.
Οὔτε οἱ πολιτικοὶ οὔτε οἱ σιτιζόμενοι ἀπὸ τὸ δημόσιο θὰ μᾶς κάνουν τὴν χάρη νὰ παραιτηθοῦν ἀπὸ τὰ προνόμιά τους.
Δὲν θὰ ἀλλάξουν, ἁπλᾶ θὰ ἐξαφανισθοῦν.
Τὸ πρόβλημα εἶναι ὅτι οἱ πολῖτες αὐτῆς τῆς χώρας ἀπεφάσισαν νὰ ἐξαφανισθοῦν μαζύ τους.
Νὰ τοὺς θρέψουν μέχρι τὸ τέλος, νὰ τοὺς δώσουν ὅ,τι ἔχουν καὶ μετὰ νὰ βυθυσθοῦν μαζύ τους.
Ἂς πληρώσουν λοιπόν. Οἱ σωτηρίες στοιχίζουν.